Είχε απομείνει μόνο αυτή η ώρα για να τελειώσει το σημερινό μάθημα και μετά είχαμε ΣΚ.
Είχαμε μαθηματικά με έναν καθηγητή που είχε έρθει φέτος. Πάρης Σκίτσος , που είμαι σίγουρη όλοι έχουμε σκεφτεί να μας πάρει και να μας σκίσει στην έδρα του.
Έτσι κι εγώ, σκεφτόμουν όλες τις πράξεις που θα μπορούσαμε να κάνουμε άμα με ήθελε. Και το γεγονός ότι είναι καθηγητής μου και 35 με άναβε πιο πολύ. Βάζω στοίχημα το δεξί βυζί μου ο,τι είναι πολύ έμπειρος!
"Κολαρακου" η φωνή του με έβγαλε από τις ευχάριστες φαντασιώσεις μου, και έρχομαι πάλι στη πραγματικότητα. Κουνιέμαι λίγο στη καρέκλα νιώθοντας τη περιοχή μου υγρή. Γαμώ τις φαντασιώσεις μου, έχω πετάξει τα μισά στριγκάκια για χάρη του!!
"Παρακαλώ;" Λέω αθώα και λίιγο με φλερτ. "Υπάρχει κάποιος λόγος που χαμογελάς δέκα λεπτά τώρα;" Ρωτάει με περιέργεια. Φακ, χαμογελούσα;
"Σκεφτόμουν ένα αστείο γεγονός" λέω ήρεμα παρόλο που το στομάχι μου έκανε τα δικά του από το άγχος και όλη τη καύλα που νιώθω εξαιτίας του.
"Μάλιστα" απαντάει απλά και γυρνάει στο μάθημα του. Ενώ εγώ προσπαθώ να βγάλω το βρακί από το μέρος που έχει χωθεί, με αποτέλεσμα να το κάνω χειρότερα. Κοιτάω τη τάξη μου και παρατηρώ οτι τα μισά αγόρια κοιμούνται στα πίσω θρανία γιατί είναι πολύ στρειτ για το μανάρι που μας διδάσκει ενώ τα αλλά μισά παιδιά κάθονται και θαυμάζουν το μανάρι που μας διδάσκει. Ενώ κάποιες κοπέλες κάθονται στο κινητό αφού προτιμούν κοπέλες. Και τα φυτά, διαβάζουν και προσέχουν στο μάθημα.
Οπότε και γώ βρίσκω ευκαιρία να ανεβάσω λίγο τη φούστα μου. Λίγο εώς πολύ για την ακρίβεια. Σηκώνω λίγο το σώμα μου, βάζω το βρακί στην άκρη και εισχωρώ ένα δάχτυλο ενώ δαγκώνω τα χείλη μου για να μη βογκήξω. Γαμώ είμαι τόσο υγρή που μετά από λίγες εισωρήσεις βάζω και δεύτερο δάχτυλο ενω δαγκώνω τα χείλη μου πιο πολύ για να μη ξεφύγει κανένα αχχ.
Κοιτάω τον καθηγητή, ψηλός με καστανόξανθα μακριά μαλλιά που τα έχει κότσο, μπλε μάτια σαν κρύσταλλα, χείλη για φάγωμα και ένα σώμα που θέλω να γευτώ. Φοράει πουκάμισο, σακάκι, γραβάτα και επίσημο παντελόνι που δυστυχώς δεν αποκαλύπτει το δέρμα του.
Λίγο πριν τελειώσω στα χέρια μου, το κουδούνι ηχεί και βγάζω απότομα τα δάχτυλα μου από μέσα μου για να μη με δει ο καθηγητής. "Μπορώ να έχω ένα χαρτομάντιλο;" Ρωτάω τη κοπέλα που καθόταν δίπλα μου, καλύπτοντας το ένα βρώμικο χέρι μου. Αυτή νεύει θετικά και μου το δίνει. Σκουπίζω το χέρι μου και τα πόδια μου και λίγο τη καρέκλα, και ενω ήθελα να σκουπίσω λίγο και το κάτω μέρος είπα να μη το διακινδυνεύσω. Πρέπει να πάω επειγόντως στη τουαλέτα να τελειώσω!!
