yayınlanma tarihi: 05.12.2023
Taehyung
"Biraz daha arkaya gidersen", dedi arkama bakarak, "suya düşersin."
"Sana inanacağımı sanıyorsun?!" Gözlerimi kıstım. "Fazlasıyla Stephan King romanı okudum!"
"Ne?" Tek kaşını kaldırmıştı. "Hayalet veya öcü olduğumu mu düşünüyorsun?"
"Ya da satanist bir kadın!" Aklıma romanda satanist kadının, sevgilisi elinden kaçacakken bacağını kestiği kısım geldi. Yüzümü buruşturdum. Bunu neden şimdi hatırlamalıydım ki?!
Neyse! Yüzümü gevşetip düşündüm. Geceyle gelen şey hayırlı bir şey olamazdı! Bir boktan çıkıp başka bir boka giriyorum sürekli...
"Evet, aynen satanistim." Göz devirip diğer tarafa baktı. Üzerini inceledim. Birini katlettikten sonraki insan izlenimi veriyordu. Dağılmış, üzerinde içki lekesi olduğunu tahmin ettiğim kırmızı bir elbise, topukluları çıkarıp yanına koymuş, yerde öylece oturup nehiri seyrediyordu. Saçlarını açık bırakmıştı ve bazen rüzgar harakete getiriyordu.
Tekvando savaşçıları gibi kaldırdığım kollarımı indirip rezil görüntüme son verdim. Üzerimi düzeltip, "Tedbirliyim", diyebildim sadece. "Bana yiğit bir erkek her daim tedbirli olmalıdır diye öğretildi." Biraz daha saçmaladım.
Şaşkın gözlerle bana baktı. Şaşkın mıydı yoksa neydi bu ifade tam anlayamamıştım. Hani olur ya, ne diyor bu, bakışları... tam olarak onlardandı.
"Bir kadın her zaman bir kadındır, yani bir deli", dedim yutkunarak. Gözlerimi ondan çekip bir süre düşündüm.
İç çektiğini duymuştum. Zarif bir sesti ve kulaklarımı süslemişti. "Güvensiz kalplerimiz, karaktersiz insanların şaheseri." Kollarını kendine çektiği bacaklarına doladı.
Yanına yaklaştım. "Oturabilir miyim?"
Gözlerini nehirden çekip bana dikmişti. Tek kaşı havalanmış bir şekildeydi. "Bir deliyle mi dertleşmek istiyorsun?"
Yüzümde küçük çaplı bir gülümseme oluştu. "Güvensiz kalplerimiz", dedim cümlesini tekrarlayarak, "karaktersiz insanların şaheseri, değil miydi?"
Gözlerini indirdi. Başıyla oturmamı gösterdi. Hemen yere oturup bacaklarımı bağdaş kurmuştum. Alt dudağımı ısırmış, düşünüp duruyordum. Çok gergin, çok gergin! İlk defa sahneye çıktığımda hissetmiştim en son bunu! "Sana az önce..." Bir yerden başlamam gerektiğini anladım. Sessizliği yok etmemden rahatsız olmuş olmalı ki kısılmış gözlerle bana baktı. "Yani az önce dedim ki..." Ağzım dilim kurudu! "Özür dilerim", diyebildim nefesimi vererek. Gözlerimi kapatmıştım, açtığımda yere bakarak konuşmama devam ettim. "Sana satanist demem... ama bilirsin..." Gözlerimi kaldırıp ona mahçup gülümsememi armağan ettim. "...gecenin köründe biriyle karşılaşırsan böyle ihtimalleri göz önünde bulundurman gerekir."
"Yiğit bir erkek böyle yapar çünkü?" diye sordu alaylı sesiyle. Harika! Bu gece, söylediklerim yüzünden dalga geçilmeden bitmeyecek!
Tamam, olayı toparlayayım! Bu, yani bu benim işim! Kolay bir şey. "Ben Kim Taehyung", dedim normal insanların tanımadığı birisiyle konuşmaya başlamadan önce yaptıkları şekilde.
"Kim Jisoo", demişti öylesine, umursamazca. "Bu arada", dedi meraklı gözlerle, "senin rockstar V ile akrabalığın mı var?" Az kalsın ışıltılı hayata sahip olduğumu unutuveriyordum. Tam elimi saçıma çekici bir şekilde geçirip, saçımı geriye doğru yaslayıp, tüm kızları baştan çıkarak o gülümsememi sunup ve ardından V olduğumu itiraf edecekken- "Gerçi boş ver", dedi gözlerini diğer tarafa çevirerek. Elim havada kalmışken konuşmasına nehire bakarak devam etti. "V'nin buradaki örümcek kafa olmasına imkan yok."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
vsoo | An extraordinary mistake (Olağanüstü bir hata)
FanfictionKarşılaşmamız o kadar geçici olmuştu ki tesadüf olmaması imkansızdı. O beni tanımıyor artık, bense onu bir daha hiç görmeyeceğim. Biz birbirimiz için yaratılmamıştık, o bir yabancıydı. 02.12.2023 başladı. あ LifeDesire