/Ankara Bebesi/ Tamamlandı

"Bugün biraz içtim, affedersin anne."

Kuşlar fısıldadı Ayaz'ı özlemişsiniz.

Biz de sizi özledik <3

İyi okumalar♡︎



Şu an karşımda oturan ikizlerle yaptığımız saçma bir bakışma vardı.

Irmak merakla etrafa bakarken bir yandan beni süzüyordu Kayra ise kucağında ki ellerine bakıyordu, üzerlerinde okul üniformaları vardı.

Artık sıkılmıştım bu durumdan.

"Ne var yine?" diye sordum yanımda yatan Pilav'ın kafasını hafifçe okşarken.

Gelmelerini istemiyordum bu veletlerin sadece onların değil direkt ailelerini de istemiyordum, Agah abi hariç.

Kayra dudağını ısırdı ve ikisi de bana baktı bense tek kaşımı kaldırdım.

"Ne bakıyonuz oğlum söylesenize, çattık amına koyayım." dedim gözlerimi ovuştururken.

Mal gibi bakıyorlardı.

"Abi ben.." dedi Kayra biraz titreyen bir sesle konuştu sonra ise yutkundu.

"Ben özür dilerim, senden aileni saklamamalıydım sadece çok korktum eğer sana ilk zamanda hemen söylersem beni istemezdin diye düşündüm." dedi ve umutla bana bakmaya başladı.

Irmak ise saçlarını hafifçe geriye attı ve konuşmaya başladı.

"Ben de özür dilerim aslında ne kadar şımarıkça davrandığımı anladım. Ailem beni böyle yetiştirdi eğer senin davranışların ve Kayrayla konuşmasaydım bunu anlamayacaktım." Dedi ve o da kızarmış yanakları ile bana baktı bir yandan ise dudaklarını ısırdı.

"Kayra'dan özür diledim affetmese bile anlarım ne de olsa cidden kötü davrandım." dedi utangaç bir şekilde yere bakmaya başladı.

İkisinde dediklerini düşünmeye başladım aslında haklılardı özellikle Kayra haklıydı.

1 ay önce ilk tanıştığımızda bana söyleseydi büyük ihtimalle inanmaz güler geçerdim.

Irmak ise anlamasamda empati yapabiliyordum ve en önemli olay ise ikisi de 15 yaşında olan gençlerdi.

İkisi de merakla yüzüme bakarken ben ise arkama yaslandım ve derin bir nefes aldım.

"Gelin la buraya." dedim ikisini de yanıma çağırırken onlar ise merakla yanıma oturdu.

İkisini de kollarımın altına aldım ve saçlarını okşadım, ikisi ise şokla bana bakıyorlardı.

"Yanlış yaptığınızı anlamanız güzel afferin bebeler." dedim gülerek.

Analarının babalarının suçunu bebelere yükleyemezdim.

"Tam bir abi olmuşsun la concon." dedi Bora saçlarımı karıştırırken ben ise gülerek elini ittirdim "Siktir lan."

Ahmet ve Bora bize gelmişti ve şu anda Ahmet, Kayra ve Irmak sohbet ediyor, Pilav'da Irmağın kycağında uyuyordu.

Ortamın güzelliği beni gülümsetirken Bora gelmiş benimle biraz dalga geçiyordu şerefsiz.

Telefonumun çalmasıyla ekrana baktım ve hemen açtım.

'Agah abi' arıyordu..

"Efendim?" dedim merakla karşıdan ise kısıkça güldüğünü duydum.