9.Bölüm: Ceset

72 12 48
                                    

Kapıda Zeynep duruyordu. Üstü başı kandı gözlerinin içi kıpkırmızıydı ve bize gülerek bakıyordu. Pek samimi bir gülümseme olduğu söhlenemez daha çok Chucky'nin gülüşü gibi gericiydi.

Hepimiz olduğumuz yerden bir adım geri gitmiştik. Çok korkunç görünüyordu. Bir anda üzerime koşmaya başladı. Çığlık atarak kaçmaya çalışıyordum ve koşarak sınıf kapısından çıktım. Diğerleri de peşimizden geliyordu. Zeynrp delirmiş gibiydi. Ona nolmuş bilmiyorum ama Yağmur nerdeydi? Hala koluyordum ve artık çok yorulmuştum. Belinay Zeynep'in arkasından taş attı ve Zeynep yere yığıldı. Bende kendimi yere fırlattım, bacaklarımın dayanacak gücü kalmamıştı. Hepsi bana uzaktan göz atti. İyi olduğumu söyledim ve hepsi Zeynep'in başına toplandı. Bende kalkıp yanlarına gittim.

O cidden zombi gibi görünüyordu. Damarları görünüyordu ve teni olduğundan daha beyazdı. Gözleri kan çanağına dönmüştü. Mavi gözleri- bir dakika? Mavi gözler? Bunu ilk defa fark etmiştim. GÖZLERİ O VARLIKLA AYNIYDI! Diğerlerine elimle işaret ettim. İlk başta anlam veremediler ama sonrasında anladılar. Hepimiz çok şaşırmıştık umarım raslantıdır.

Peki onu ne yapacaktık? O ölmüş müydü? Nabzı atmıyordu. Peki cesedini ne yapacaktık? Çok korkunçtu. Onu hep birlikte taşıyıp koridorun köşesine cesedini yatırdık ve sınıfa döndük. Belinay İpek'e olanları anlattı.

"İpek'in biraz yürümesi gerekiyor böyle kalırsa felç olcak kız" dedi Belinay.

Berra ve Belinay İpek'i dışarı çıkardı. Bizde sınıfta Bugra ile kaldık. Bugra cantasını karıstırıyordu. Ve çantasından kırmızı birşey çıkardı.

"Ela iki dk sınıftan çıkar mısın diğerleri de gelmesin birşey yapıcam" dedi. Başımla onayladım ve sınıftan çıktım. Kapının kenarında yere çöktüm. Gözüm Zeynep'in cesedinin olduğu yere kaydı. Hala ordaydı, bu kadsr yaşadıklarımızın arasında hareket etmesini beklerdim. Nabzı atmıyordu ama gözleri hala açıktı. Acaba kim öldürdü veya nasıl öldü.

"GELEBİLİRSİN İÇERİ" diye bağardı Bugra.

Yerimden kalkıp içeri girdim ve Bugra'yı baştan aşağı süzdüm. Yanında Spiderman kostümü getirmiş. Yemin ederim manyak bu çocuk.

"ÇOK KARİZMAYIM DEMİ" dedi.

"He evet amk baya" dedim bende

O sırada içeri giren Berra, Belinay ve İpek'i gülme krizi tuttu. Tabiki İpek gülerken yeni bir boyut açtı. Bugra zaten olmayan kaslarını gösteriyordu. Şu öocuk ölse hayat neşemiz biter cidden. Şöyle bir durumda ne kadar kötü bir halde olsa bile bizi güldürmeye çalışması çok özeldi. (Bugra sana sesleniyorum hic ölme örümceğe twerk atan çocuk😽💅🏻✨😻😋🧚‍♀️)

Bugra'nın palyaço olma çabalarını biraz daha izledikten sonra herkes bir köşeye cekildi.

"Bir dakika aklıma birşey geldi" dedim. Hepsi dönüp bana baktı.

"Zeynep buraya gelmemizi ayarladı yani okulun bu durumda olduğunu amcası da Zeynep'te biliyordu" dedim. Hepsi şaşkın bir şekilde bana bakıyordu.

"Bunu Berra'yla düsünmüstük ve size de söylemek istedim"dedim.

"Ve ayrıca hiçbirimiz Yağmur'un bukuşmaya geldiğini hatırlamuyoruz değil mi?" dedi Berra. Herkes başıyla onayladı.

"Ve ilk onlar kayboldu. Yani bu iştr Yağmur'un da bir parmağı var"dedim.

"Haklısınız" demekle yetindi Bugra.

"Peki burdan nasıl çıkacağız"dedi Belinay.

"Gizemi çözerek" dedim. Hepsi bana baktı o sırada bende çantamdaki siyah günlükleri çıkardım.

"Tamamen okumamıştık değil mi" dedim. Hepsi yanıma geldi ve oturdular.

Bütn sayfaları okuduk ama boş bir sayfa vardı. Tam kitabı kapatırken o sayfada siyah bir sey belirdi. Sayfayı açtığımızda şok olduk...

Ölümlü Okul (TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin