The Man of Her Dreams: Douglas Delacruz

Chapter 1

Chapter 1

"Ma'am?" untag ni Ate Lilly.

"Sandali na lang. I'll just fix my make-up." sagot ni Brichill sa basag na boses.

Ikakasal na kasi siya sa isang matanda at panget na businessman. That what she know.

Paano ba naman kasi ang magaling niyang abuelo ay binenta siya sa kumapre nito. Not that binenta talaga pero parang ganun na nga.

She believed that her abuelo was not on his right mind when he signed a letter which indicates that he will give his company to his friend-enemy. Which she found absurd thinking that her abuelo invited his so called friend-enemy at their reunion.

Para makuhang muli ang kompanya nila ay kailangan niyang pakasalan si Haji na anak ng bagong may-ari ng dating kompanya ng abuelo niya.

Dahil sa frustration ay naibato niya ng lipstick ang kanyang repleksyon sa salamin.

Natigil siya sa pagmamaktol ng sunod-sunod na katok ang narinig niya mula sa pinto ng room niya.

"I'm coming!" inis na sigaw niya rito.

She got up and walk her way to a white limosine which is obviously designed with flowers and bows.

Ilang minuto lang ay narating na nila ang simbahan.

Sumilip siya sa bintana at nakita niya si yung old guy na kausap ng abuelo niya. Nakangisi ito at halatang halata na tuwang tuwa ito sa nangyari. She is petrified by now.

Naiinis na sinara niya ang bintana.

She felt hopeless. Siguro eto na ang karma niya sa pagtaboy at pagpapahiya niya sa mga naging manliligaw niya.

They are not deserving to be her boyfriend kasi for her no one can match her.

She is a spoiled brat ever since ng mawalan ng oras sa kanya ang mga magulang niya. She chose to live with her abuela and abuelo while her parents are busy.

Hindi niya alam na hahantong ang lahat sa sapilitang pagpapakasal nito sa manyak na si Haji. She haven't seen him but she will guess na manyak ito like his father whose outside the church checking her.

Inis na tinanggal niya ang belo.

"Mang Koko, mahal niyo ako hindi ba?" tanong niya sa driver niya simula bata pa siya.

"Ay, naku, oo naman hija. Malaki ang utang na loob ko sa lolo at lalo na sa lola mo. At parang anak narin ang turing ko sayo."

"Kung ganun tulungan niyo akong makatakas sa kasal na ito!"

"P-pero, Senorita."

"Please, alang-alang kay abuela. Hindi ko po mahal si Haji." pakiusap niya.

"P-pero..."

Sa tulong ni Mang Koko nakatakas siya sa kasal nila ni Haji. She don't have any idea kung paano nito napapasok ang mga tao sa labas ng church pero ang mahalaga ay makakatakas siya.

Hindi niya pinahalagan ang sarili niya para lang sa manyak na Haji na iyon!

Mabilis ang ginawa niyang pagtakbo. She run and run. Not looking back. Good thing is malapit lang ang venue sa may forest which she can hide there.

Hindi niya inintindi ang sakit ng paa niya dahil sa heels niya kahit pa magkadatumba-tumba pa siya sa mga ugat ng puno.

Pinuntahan niya ang kinatatakutang gubat sa kanilang lugar.

Its not a shocker to have a forest near their mansion kasi wala namang malapit na house sa mansion nila.

What shocks her is the church. Wala siyang ideya kung paano nagkaroon ng church na medyo malapit sa mansion nila but who cares? She must hide right away!

When she entered the forest ground she felt something weird. Bigla niyang naalala ang mga stories behind this forest na kinukwento sa kaniya ni Mang Koko.

Ayon sa kwento ay may nakatira daw na mga mahiwagang oso sa gubat.

Wala raw nakakapasok roon na nakalabas ng buhay. Which is creepy!

Ngunit mas gugustuhin niya pang makasagupa yung oso dito kesa mapapunta kay Haji.

"Istupido! Hanapin niyo ang babaeng iyon! Huwag kayong tumigil sa paghahanap!" narinig niya ang isang boses na medyo pamilyar. Mukhang boses yun nung Haji.

She hurriedly ducked herself behind the trees.

"P-pero boss, hindi ba't isinumpa ang gubat na ito? Lungga raw ito ng mga oso." sagot ng lalaking armado ng baril.

"Tanga! Hindi totoo ang kwentong iyon! Bobo! Basta ang gusto ko mahanap niyo ang mapapangasawa ko! Siguraduhin niyong buhay! Hindi ko pa iyon natitikman at napagsasawaan!"

Dahil sa narinig niya agad-agad siyang tumakbo. She felt disgusted by those words.

Nahihirapan siyang tumakbo dahil sa wedding dress niya pati na sa heels niya.

Sa mga narinig niya kanina kay Haji mas lalong hindi dapat siya magpakita rito!

Napaluha na siya not minding her make up. Paano nagawa sa kanya ito ng kanyang abuelo?

"Nakita ko na siya!" sigaw ng lalaking may balbas.

Lumingon siya at nakitang hinahabol siya nito.

"Damn!" mas binilisan pa niya ang pagtakbo.

"Hindi ka makakatakas sa akin Brichill!" ani ng nakakalokong tono ni Haji.

"Damn you!"

"Run fast as you can! Dahil kapag nahuli kita hindi ka na makakatakas!" at napuno ang gubat ng nakakatakot nitong mga halakhak.

Wala siyang tigil sa pagtakbo ngunit ang wedding dress at ang nasira niyang takong ang talagang nagpapabagal sa kanya kaya hinubad niya ang mga ito at binato sa opposite direction ng pupuntahan niya. She also ripped her gown to shorten it and tossed it. Isn't she smart?

Narinig niya ang tawa ni Haji.

"Too excited for our honeymoon, huh? You're making me insanely excited, Honey. Wait till I get you."

Mas lalo pa siyang nagtatakbo.

Natigilan siya. Wala na siyang mapupuntahan. Isang mataas na waterfalls ang kaharap niya. The only thing she can do now is to jump to the waterfalls.

"You have nowhere to go."

Sumulpot sa kung saan si Haji. She can't see his face because of her big muddy belo and messy hair na nakatalukbong sa mga mata niya.

Medyo hinawi niya iyon.

"I'd rather die than be with you!" sabay pikit na tumalon siya.

Magkikita na kami ng mga beloved dogs ko sa wakas!