The Man of Her Dreams: Douglas Delacruz

Chapter 5

Chapter 5

She was the princess in their mansion!

And now this guy wants her to be a nanny to those naughty reincarnated baby devils?

A stupid person lang ang sasang-ayon sa ideyang iyon.

"No way! Ayokong maging katulong niyo!" tumayo siya and throwed the apron at the floor.

"Okay, then feel free to leave this house. Huwag mong isipin na hindi kita tinulungan lalo na't as you said yesterday you are a vulnerable person, okay?" ngising ngisi naman ang loko.

What a jerk!

"Now what? You choose."

"Mas gugustuhin ko pang magpakagutom sa labas kesa ipagluto ka at ang kambal mong baby bears!"

"Baby bears?"

"Yeah, whatever. Basta aalis ako at mumultuhin kita kapag namatay ako!" nagmartsa siya palabas ng bahay.

Sumunod naman ito.

"Okay. Kung ganon pakikamusta na lang ako sa mga osong pagala-gala jan." hindi pa din nawawala ang ngisi nito.

"Diba kausap ko na ngayon ang hari ng mga oso?" nakataas na kilay na sabi niya.

Natawa naman ito.

Its not that funny, jerk.

"I rest my case. I guess I'll just have to pray for your safety." tinaas niya pa ang dalawang kamay niya bilang pagsuko at nagsimula ng humakbang papasok.

She felt a strong wind pass which made her cold.

"Hoy, h-hindi mo ko matatakot!"

"I'm not scaring you. At hindi hoy ang pangalan ko, It's Douglas."

"Huwag mo kong takutin dahil hamak na mas nakakakilabot ka at yang kambal mong bears! Kayo ang isinumpa at hindi ang lugar na ito! And I just wanna say na ang panget ng pangalan mo!" asik niya.

At nagwalk out na siya. Naglakad na siya palayo ng bahay.

"Hinding-hindi na ako babalik dito!"

After several hours.

"Luto na ang ulam."

Mga walanghiyang bears, magsikain na kayo!

Kung hindi lang umulan at kumulog kahapon hindi talaga siya babalik dito sa bahay ng mga bears!

At mas nakakatakot pa baka makita siya ni Haji na pagala-gala sa forest. Mawawalan ng saysay ang pagtakas niya.

"Heard it, kids? Tita Valentina cooked breakfast for us." narinig niyang sabi ni Douglas.

Hindi kumibo yung mga bata.

Nakasimangot na umupo ang mga ito sa dinning chairs.

"What's this?" takang tanong ni Shan.

Umupo ito sa left side ni Douglas.

"That's tortilla de patatas also known as Spanish Omelette. Meron yang egg omelette at fried potatoes."

Nagtatakang pinagmasdan siya ng mag-aama.

"Well, yung abuelo at abuela ko ay may lahing espanyol. I mean, you know, my abuela was a chef kaya lagi niya akong tinuturuang magluto ng spanish cuisine." she explained.

"This one is called gazpacho. Made of tomatoes." turo niya sa isa niya pang niluto.

"I don't like tomatoes." malditang sagot ni Shan.

Kontrabida talaga ito sa buhay niya.

"I don't like it either." nakanguso naman si Shin na nakaupo sa right side ni Douglas.

She is sitting in front of Papa Bear kasi the dining table is round. Pang small family ang peg.

"I don't care. Kung ayaw niyong kumain, okay, fine." at umupo na siya.

Mga Ingrata!

"Ihanda mo ang banyo. Pagkatapos naming kumain paliliguan mo ang mga bata." utos ni Douglas.

Nagdabog siya paalis.

They don't even let me eat. How rude of them!

Nakita iyon ni Douglas at natatawang binalingan nito ang kambal.

"Hmm.. this gapaz—what's this again?" tanong ni Shin kay Shan.

"I think it's gazpacho," halos magkandabulol-bulol na sabi ni Shan.

"This is fine. It didn't taste bad at all." tikim ni Douglas.

"And this tortilla de patatas is better than Daddy's fried eggs." komento ni Shan at maganang sumubo ulit ng luto ni Brichill.

Wala sa loob na napangiti si Douglas.

It wasn't really a bad idea to let Valentina stayed. He thought.

Lalo na kung sa katauhan nito ay nakatagpo siya ng isang maganda at sexy na cook na mukhang magpapataba sa kanya at sa kambal. Natatawa niyang sabi sa isip.

Muli niyang pinuno ng gazpacho ang bowl.

Spanish cuisine, huh? Not bad.