Ang Poging tambay sa kanto (COMPLETED)

Chapter 60

Storm Pov.

(Side of storm)

The rain was in signal number two, malakas ang hangin habang naghihintay ako ng masasakyan pauwi sa gilid ng kalsada. I need to commute because the wheel of my old mutor is getting more worst. Hindi iyon kaya sa lambot ng lagay niya ngayon, I want to push it but my other things is on my side.

Hindi ako makaka-uwi kung mababasa ang mga libro ko.

It's exactly five thirty in afternoon but no more tricycle will coming up. Naiinip akong naghihintay habang papahupa ng ulan, Maybe i can push my mutor now?

Tinungo ko ang gilid ng kalsada kung nasaan nakapark ang mutor ko, ngunit unti-unti muling lumakas ang patak ng ulan dahilan upang sumilong ako.

I was planning to turn back on side when i saw a girl who sitting alone in waiting shed.

Natulala ako habang may marahan na paglalakad, Hindi alintana ng malakas na ulan ang pagtanaw ko sa kanya. Mula dito sa pwesto ko ay kita ko kung paano gumalaw ang kanyang balikat habang sapo ang kanyang mukha.

She's crying.

Nag-angat siya ng tingin sa kalangitan ng biglang kumulog ng malakas, kasabay ng pagkislap ng kalangitan ang siyang paghanga ko sa munting kay amo ng kanyang mukha.

Ang ganda niya.

But the beauty of her face is covering more tears, malungkot na tila kay bigat ng kanyang dinadala.

I move my body to walk towards on her place, marahan muli ang paglalakad sa gilid upang lakbayin ang kanyang pwesto.

When finally i reach her, I handed my red handkerchief to make her stop.

She look at my handkerchief and not even waste a time to raised her eyes on me. Kinuha niya iyon ng tahimik, I saw her how to wipe her tears while keeping her gazed on the road.

Sa oras na ito ay tila nagkaroon ako ng kaisipan sa isip ko, kaguluhan na animo'y nais ko'ng ako ang magpahupa sa luhang dumadaloy sa kanyang pisngi.

__

”Kilala mo ba 'yon?” abala ako sa pagbibilang ng pera habang naglalakad sa kalsada, I'm on my way home. Pero kailangan ko ng pera dahilan upang humiram ako sa kaibigan na narito sa brgy. Alitaptap.

Nilingon ko ito, he was looking straight while we're walking. Binalingan ko ng tingin ang tinutukoy niya dahilan upang bahagya akong matigilan.

It's her.

The girl who crying in the middle of rain.

”Why?” i asked but not sounded interested, nasa kanya ang paningin ko ng huminto kami sa gilid ng bahay malapit sa kanyang pwesto.

She's wearing a very short maong, hapit iyon sa hita niya na lalong nagbibigay tingkayad sa kanyang katawan.

”Bagong lipat sila nitong nakaraang buwan, ang ganda di' ba?”

”Saan galing?”

”Hindi ko alam, sa tingin mo. Ilan taon na 'yan?” hindi ko nasagot ang kanyang katanungan, I'm confuse too while staring her in side. She's busy cleaning the front of her house. Nagwawalis siya habang nakayuko, and her loose top is too d*mn big. Sa t'wing yuyuko ito ay pansin ko ang kanyang dibdib.

Sh*t.

”Umuwi na tayo..” i invite my friends to get his attention, tumaas ang kilay niya ng maglakad ako ng diretso. Dumaan ako sa harapan ng babae but she didn't bothered to look at me, gaya ng una naming pagkikita.

MADALAS ako sa tindahan malapit sa kanilang bahay ng mga nagdaang araw, Lagi ko'ng nakikita ang babaeng may mapupungay na mata sa tindahang ito. She's really a famous with other boys, ngunit gaya ng ilan ay hindi niya iyon pinapansin. Maybe she's snober one? Pero maganda, maputi at may hubog ang kanyang katawan.