II.Bölüm:Kapanabilecek Diğer Kapılar

9 1 0
                                    

Herkes şokla Aymira'ya bakarken Umay Teyze ona yaklaştı.Kızının yüzünü incelerken usulca konuştu.

"Araf'a dönüyoruz."

Annemde bizim yanımıza gelip eliyle omzumu sıvazladı.

"Zamanı gelmiş demek ki."

Babam da Sungur'a dönüp konuşmaya başladı.

"Sizi ekip olarak burdaysanız dünyada iz sürüyorsunuz demektir.Çalışma odama geçelim."

"Ondan önce bunu size vermem emredildi.Araf'ın tek kızlara değil size de ihtiyacı var."

Cebinden çıkardığı gümüş bilekliğin etrafı her renkten kristalden oluşuyordu.Elindeki diğer bileklikleri de sırasıyla Utku amcama,anneme ve

Umay teyzeye verdi.Araf,Sungur ve Arem babamlarla birlikte çalışma odasına çıkarken,annem ve Umay teyze de hazırlık yapmak için ayrıldılar o sırada Vera bizim yanımıza geldi.

"Hiç bilmediğiniz bir evreni tanıyorsunuz bu sizin için zor olacak ama kolay adapte olacağınızı düşünüyorum.Her şekilde size yardımcı olabilirim."

İkizlerle kendimizi puflara atmış hemen karşımıza oturan Vera'yı dinliyorduk.Cenkerler hala ayaktalardı.Ne tür bir şok geçirdikleride şu an pek

umrumda değildi açıkcası.Ben bile az önce gördüklerimi sindirmeye çalışıyordum.

Tayfun kafasını sallayıp bize doğru döndü ve sonra bakışları etrafta dolandı.

"Az önce ne oldu lan?Ne ara uyuyup rüya gördüm?Ama efsane rüyaydı.Devamını görsem senaryoyu hazırlarım sonra ver elini Hollywood!"

Vera gülerek Tayfun'a baktı.

"Hollywood hayallerini yıkmak istemem ama gördüklerin bir rüya değildi."
Tayfun değişik bir surat ifadesiyle Vera'ya bakıp bakışlarını usulca bize çevirdi.

"Kızlar...Haassiktir ya..."

Kavak ağacı gibi uzun olan Tayfun,1,97 boyundaki Tayfun yaprak gibi usul usul

yere düştü.Güney,Tayfun'un yanına eğilip onu tokatlamaya başladı bir yandan da saydırıyordu.

"Bok var da kaosun içinde atıyorsun kendini yerlere!Hep aynı terane."

Cenker ve Ege'de onları umursamayıp kendilerini pufa attılar.Herkes susmuştu ve sessizlik biraz olsun kafamı toparlamama yardımı olmuştu.

Tek sorunum kafam toparlanamayacak kadar karışıktı.Varlığını bile ilk defa duyduğum bir yerde doğmuştum.Oraya aittim,orası için savaşmam gerekecekti ve sadece on sekiz yaşına yeni girmiş biriydim.Orası için önemliydik onu anlamıştım ama neden önemliydik?Neden bizdik,başkaları değildi?Annemler bunları bize daha önce neden

anlatmamıştı?Niye orayı bırakıp buraya gelmişlerdi.Kafamda bunlara benzer bir

sürü soru vardı.Cevaplarını zamanla öğrenecektim. Şu an cevabını duymak istediğim tek soru,Cenkerler neden gitmemişti ya da onları niye göndermemişlerdi?Vera beni duymuş sorumu cevapladı.

ARAF GÜNCELERİ:GİRİFTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin