ARAF GÜNCELERİ:GİRİFT

V.Bölüm:Araf

Sam Tinnesz-Bloody City

Mehir Anka

Ufak çaplı dış görünüşümdeki değişiklikle ve zihnimde susmayan Risna ile Araf için yola çıkmaya sanırım hazırdık.Arem ikizlerin ortasına geçip gerekli sözcükler söylemeye başladı.Risna'nın beni yönlendirmesiyle bende yanlarına gittim ve ellerini tuttum.

"excitare ad locum sanctum.. excitare ad locum sanctum.."

(kutsal yer için uyanış)

Odadaki dev aynanın kapı olacağını hiç birimiz tahmin etmezdik.Ayna dalgalanıp bize çok güzel bi görüntü sunduğunda Risna'nın sesi tekrar yankılandı.

"Kapıdan çabuk geçmeniz gerekiyor,hepiniz aynı yerlere çıkacaksınız ama acele edin."

Sesi yankılanmamış direkt benmişim gibi söylemişti.Sadece zihnimi değil tüm vücudumu ele geçirmişti.Sungur ve Araf afalladığımın farkındaydılar ikiside yanımda ve bir şey olursa hemen savunmaya geçecek durumdalardı.Yavaşça adım atmak için hareketlendim en azından adım atmama izin verecek kadar anlayışlı davranabiliyordu.Bu düşünceme karşı zihnimde kıkırdamasını duyuyordum.Babamlar bizimle gelmiyor her şeyi dünyadan takip edeceklerdi.Onlara burada da ihtiyacımız olabilirdi.Herkes kapıdan geçmiş ben kalmıştım.Geçmek için son adımımı atarken Risna yine kontrolü ele geçirdi ve adımlarımı tersi yöne çevirdi.Boynumdaki taşlı kolyeyi çıkartıp anneme uzattım ve konuşmaya başladım.

"Yeni kapının yeni anahtarı ve yeni muhafızı sensin."

Kapı yavaşça kapanmaya başlamıştı annemin onaylayan bakışlarıyla koşarak kapıya yetiştim ve Araf'a ilk adımımı attım.Arem ve Sungur tedirgin bakışlarla bana bakıyordu.

"Risnaya benzemeye başladın,tam anlamıyla seni kaybetmeden Risna'yı senden uzaklaştırmalıyız."

Vera elindeki obsidyenle bana doğru geldi ve obsidyeni avcuma yerleştirip konuşmaya başladı.

"Risna her ne kadar Araf halkından olsa da Araf'a geldiği an açlık 0çekmeye ve saldırmaya başlıyor.Şu an en büyük hedefidir seni ele geçirmek.O kendi yönetiminde olacak bir asker istiyor ve sen en güzel fırsatısın.Sakinleş ve Arem'e odaklan sadece."

Taşları avcumun içinde sıkarak Arem'e döndüm.Arem sıcak bir gülümsemeyle ellerini alnıma yerleştirdi.Sungur hemen yanımda duruyor.Diğerleride herhangi bir saldırıya karşı tetikte duruyordu.Her yer kararmıştı kafamın içinde büyük bir sis buluturyla birlikte bir uğultu vardı.Uğultu yavaş yavaş yerini vücudumun her yerine yayılan bir sancı halini almıştı.Bu kadar kısa sürede benimle bütünleşmesi mantıklı değildi.Canım çok fazla yanıyordu.Tutunacak bir şey ararken Sungur beni kollarıyla sarıp yere oturtmuştu.Aymira ellerimi tutarak acımı almaya çalışıyordu.Gözlerimden süzülen yaşları hissediyordum.Her yerimde bıçak kesiği vardı sanki.Sonunda acı bir anda bitmiş gözlerimi açabilmiştim.Risna hemen önümde baygın bir şekilde yatıyordu.Derin derin nefesler alıyordum.Aymira elindeki bir bezle yüzümü temizliyordu.Benim gözyaşı sandıklarım burnumdan ve gözlerimden akan kanlardı.Arem Risna'yı uyandırmaya çalışırken,Sungur elimden tutarak beni Risna'nın yanından kaldırdı.

"Onun yanında durman riskli şu an.Farkında olmayabilirsin ama Risna'ya her zaman istediği karanlığı veriyorsun.Şu an istediği güçte birisin zihnin şu an o kadar savunmasız ki biz anlamadan seni ele geçirebilir."

Söylediklerine tepki vermeden yürümeye devam ettim.Yeteri kadar uzaklaştıktan sonra arkamı dönüp Arem ile Risna'ya baktım.Risna bir şekilde uyanmış bana gerçekten aç gözlerle bana bakıyordu.Risna burada değişiyordu.Gözlerimi beni izleyen Sungur'a çevirdim.