Sabah uyandigimda saclarim birbirine girmisti. Dustan sonra hemen uyumustum. Sari uzun saclarim bağimsizligini ilan etmek uzereydi. Ise gitmem lazimdi. Kalkip giyicek biseyler sectim. Magazada satis elemaniydim ne secebilirdim ki. Yirtik bir jean kot ustune de magaza logolu lacos umu giydim. Babamin karnini doyurduktan sonra ilac verdim ve onu karsi komsum hayriye teyzeye emanet ettim. Hayriye teyze 50 yaslarinda ev hanimiydi. Az bir miktar parayla babama yardimci oluyordu. Her zamanki gibi saclarimi iri dalga yapip siyah cat sapkami taktim. Bu halim bir rapci gibi olmami sagliyordu. Siyah convers lerimi giyip evden ciktim. Dolmusa yetismek icin son surat kosmaya basladim. Bagciklarim acilmisti. Egilip onlari bagliyordum. Kafami kaldirdim. Aman tanrim dunya bu kadar kucuk olamazdi. Bu oydu. Dun benden kacan adam bugun basimda dikilip beni izliyordu. Yukariya bakarken tek gozumu kistim. Ama bu manzarayi pek sevmedim. Benden kacmis oldugu aklima gelince ayaga kalkip kaslarim catik baktim. Bana birsey soylemesi gerekiyordu. Sonucta saatlerce boyle duramazdik. Ise gitmem gerektigi aklima gelince ilerledim. Arkamdan gür bir sesle "çok cesursun Elif" dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansız
Actionyalnizlik adim adim sokaklara islerken attigim adim kuculuyordu. nefes alis verisim hizlanip kulaklarim kalbimin sesini daha iyi anliyordu. nasil bir korkuydu bu. elimdeki posetleri sımsıkı tutup dusmemesi icin direniyordum. sokak kosesine dogru gir...
