Olamaz bu adam benim adimi nerden biliyordu. Ne istiyordu ki benim basimda bekliyordu. Ama itiraf etmeliydim cok yakisikliydi. Baskasi olsa yuksek sesle konusurdum ama biraz kibar olmayi hedeflemistim. "Pardon" dedim "adimi nerden biliyorsun". Carpik bir gulusle biliyorum iste ama cok cesur oldugunuda biliyorum ve gordum dedi. Tanrim cok cekiciydi. Elimi kaldirip gitmem lazim diye bagirdim yoksa kovulucam dedim. Merdivenden sekerek giderken arkamdan geldigini sezdim. Yahu bu kadar yakisikli bir adam benden ne isteyebilirdiki. Beklenmiyecek bir anda durup arkami dondum. Tam ustume dusucekken kendini kastı ve durdu. Refleks leri oldukca kuvvetliydi. Tanrim yuzumuz oldukca yakinlasti. Ne kadar kararli oldugunu anlamasi icin gozlerinin icine iyice bakarak benden ne istiyorsun diye sordum. Kaslarini catarak elimden tuttu ve hizlica ilerlemeye basladi. Birak beni diyerek bagirdim. Canimi acitiyordu. Sesini yukselterek 'benden korkma' dedi. Ama korkuyorum diye karsilik verdim. "Hadi ama ben dun geceki cesur elifi istiyorum diye bagirdi". Bu sozun ustune pek bisey soyleyemezdim. Ama bildigim tek sey artik bir işim yoktu. Bos bir binaya geldik. Korkarak ta olsa iceri girdigim de gozlerime inanamadim. Bu nasil bir manzara. Ben nereye dusmustum..
Arkadaslar yeni yazmaya basladim yorumlariniz alirsam cok mutlu olurum :)
Lutfen begenilerinizide alayim :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansız
Actionyalnizlik adim adim sokaklara islerken attigim adim kuculuyordu. nefes alis verisim hizlanip kulaklarim kalbimin sesini daha iyi anliyordu. nasil bir korkuydu bu. elimdeki posetleri sımsıkı tutup dusmemesi icin direniyordum. sokak kosesine dogru gir...
