IRENE
"Oh bat ang dami mo naman atang niluto?" Tanong ni Manang
"Favorite ni Ali yung mga niluto ko, dadalhan ko sya sa office nya mamaya" tugon ko
"Hindi ka pa din nakakamove on?" Tanong nya
"Hindi namann ako nag move on eh, nag kaanak lang ako pero mahal ko pa din sya" tugon ko habang hinahalo ang sauce ng spaghetti
"Alam mo Irene sa lahat ng minahal mo si Ali lang kinabaliwan mo ng sobra, biruin mo almost 10years ns kayong hiwalay naka kapit ka pa din" Manang said
"I can feel that she's still love me manang, and besides kung umaasa na lang naman ako okay lang eh, i have Alexandra with me kaya its okay" tugon ko
"Basta, kung mag oopen ka sa kanya lagi mong tatandaan na papakinggan ka nya ha" sambit ni Manang
"How'd you know na papakinggan nya ako" tanong ko
Ngumiti lang si Manang at bumaba na si Alexandra. Nakabihis na sya ng sando at shorts. Memedyasan ko na lang sya at susuotan ng uniform.
~~
"Daanan na lang kita anak mamaya ha" sambit ko bago sya bumaba ng kotse
"Yes mommy, ingat ka po i love you" halik nya sa labi ko
"You sure kaya mo nang pumasok?" Tanong ko
"Opo"
"Bye mommy" pag kaway nya ng makapasok sa gate ng school, nakaabang naman yung teacher nya sa gate kaya panatag akong safe sya na makakapasok sa room nila
9:30am na at ang labas ni Alexandra ay 12:30. Plano kong isama sya sa office ni Ali pero mukang mas prefer ni Ali na kaming dalawa lang mag uusap.
~~
"Irene" malakas na tawag ni Greggy
"Hoy Greggy namiss kitaa" yakap ko sa kanya
"Anong ginagawa mo dito?" Tanong ni Greggy
"Dito din nag aaral yung anak ko" tugon ko
"Anak? May anak kana? Bat di kami updated?" Tanong nya
"Mahabang kwento, saka ko na sasabihin sayo kung pano nang yare basta single mom ako" tugon ko
"Single mom, oh eh single mom din si Ali, hehe" pang aasar ni Greggy
"Gregg~gy" ali trailed off
"Tamang tama, topic ka namin ay wait si Risa at Loren na lang ang kulang... May balita ba kayo kay Loren?" Tanong ni Greggy
Nasamid ako sa tanong ni Greggy. "Okay ka lang?" Tanong ni Ali sabay hawak sa braso ko
"Oo okay lang, nasamid lang ako ng laway ko" tugon ko
"Daddy"
"Mommy"
"Mommy"
Malakas na tawag ng mga anak namin
"Sandrine" tawag ni Ali sa anak nya
Lumuhod ako para salubungin ng yakap si Alexandra agad naman syang yumakap ng mahigpit at hinalikan ako sa labi at sa pisnge.
"Mag kaklase kayo?" Tanong ko kay Alexandra at Sandrine
"Tita, tinulak nya ako kanina" sumbong ni Sandrine saaken
"Hindi kita tinulak, natamaan lang naman kita eh, mommy di ko naman sinasadyang tamaan sya" tugon ni lexa
"Tinulak mo pa din ako, tas tinawanan mo ko kanina eh hindi mo nga~" napahinto si Sandrine sa pag sasalita nung tinakpan ni Ali ang bibig nito
"Sorry Irene, Alexa, hmmm madaldal talaga to eh minsan walang preno ang bibig" sambit ni Ali
"Naku, hayaan mo na mga bata naman yan eh, tyaka mataas lang din ang anger issues nitong isang to kaya, pag pasensyahan nyo na" sambit ko habang nakahawak sa balikat ni Alexa
"Anak say sorry" sambit ko kay Alexandra
"Why would i mom? Wala naman akong ginawa" tugon ni lexaa
"Maria Alexandra Celestine i said say sorry" sambit ko ng walang emosyon
"So-sorry Alexandrine i didn't mean to push you kanina" sambit ni Alexandra
"It's okay naman eh i am just waiting for you to say sorry" tugon ni sandrine
"Irene, meet me in my office later, mauna na kami" sambit ni Ali bago sila umalis
Sumakay na kami sa kotse at tahimik lang si Alexandra. I know that she's waiting me to talk.
"I did that because that is the right thing to do" pag basag ko sa katahimikan
"But mo~" she trailed off
"Alexandra, hindi porke hindi ko sinasadya eh hindi kana mag sosorry, diba lagi kong sinasabi sayo na basta nakakasakit ka kahit hindi mo sinsasadya palagi kang mag sosorry" tugon ko
"Yes mommy, sorry po" tugon nya
Isa yan sa namana ni Alexandra kay Loren. Mabilis uminit ang ulo at mataas ang pride.
Umuwe na kami ni Alexandra at nabigla ako na pag dating ko sa bahay ay andon sina Risa at si Pia akala ko next week pa ang flight nila pauwe ng manila.
(Nasa single mom ang trulab, chrzzz)
YOU ARE READING
ACCEPTANCE III
FanfictionThe Final Book of AliRene "Are you willing to accept me for who i am? Again?" -Irene Celestina Story of being accepted by the people we loved. Treating fairly by other person. "Handa akong ipaglaban ka sa kahit anong bagay"