"nakatulog na kagad yung dalawa, tinakot ko kasi" sambit ni irene
"Bat mo naman ginawa yon? Mamaya managinip pa at mag iyak" sambit ko
"Hindi yon matapang naman silang dalawa eh" sambir ni Irene
"Ikaw? Mag pahinga kana, nag punta pala kayo sa SM di nyo kami sinama" sambit ko
"Yeah i just bought this" sambit ni Irene sabay abot ng mga paper bags. She bought me a dress and a pair of heels
"Ooohh, thankkk you so much" sambit ko
"Si Sandrine ang pumili nyan" sambit ni Irene
"Mabuti naman umuwe kayo ng mag kasundo" sambit ko
"Muntik ko nang paiyakin sa inis ko" pag tawa ni Irene
I was scrolling on my twitter when i saw a news. A familiar face of a man was indicated on it.
Nabitawan ko ang cellphone ko ng bigla akong makarinig ng boses mula sa utak ko.
"Masasarapan ka dito wag kang gagalaw"
"Say ugh, Alissandra"
"I sm now depositing on youu"
A voice of a man that keeps on echoing inside my head. Napatakip na lang ako sa mag kabilang tenga ko na parang nababaliw na ako. Hindi mawala ang boses na naririnig ko sa utak ko.
"Ali" Irene called
"Alii!" Irene shouted
"Tama na ayoko naaaaa" sigaw ko
Irene was holding me on my arms when i realized that i am only dreaming.
"Anong nang yare?" Pag ayos nya sa muka ko
I was looking at her habang nangangatal. "Ali? Anong nang yare?" Tanong nya
She grabbed my phone and aske me once again. "Anomg nang yare mahal? May problema ba?" Tanong nya
I was looking on my phone when i realized that it was about time end this nightmare. It's been five years and i need to make a move.
"H-he's the one who raped me" sambir ko
"He's the father of Sandrine?" Tanong ni Irene
Tumango ako at agad nya akong niyakap. "He is Dante Montenegro, i know him" sambit ni Irene
"I will make him pay i promise" sambit ni Irene
"I-i will make him suffer" sambit ko
~~~
"What's your plan? Pabalik na tayo ng Manila tomorrow" sambit ni Irene
"I will throw a press conference on monday, ipapakilala ko si Sandrine bilang anak ko at ipapakilala ko kung sinong ama, malalaman ng maraming tao kung gaano kahayop yang si Dante Montenegro" sambit ko
"Sigurado ka ba sa gagawin mo?" Tanong ni Irene
"Hi-hindi ako sigurado pero, panahon na din para malaman nila na may anak ako diba?" I asked
"Ikaw ang bahala, ill just support you" ngiti ni Irene
"You? How'd long you'll gonna hide the truth?" Tanong ko
She remains silent and i think nabigla sya sa tinanong ko kaya agad akong lumapit sa kanya.
"So-sorry, i didn't mean to ask you that" sambit ko sabay yakap sa kanya.
I really really didn't mean to asked that question, but i think its about time to tell Alexandra who she really was.
"I don't know, hanggat kaya kong itago, itatago ko" sambit ni Irene
I know how much she protect Alexandra, and i know thats the reason why she's hiding her from Loren.
~~~
"Kamusta ka naman Ali?" Bungad na tanong ni Mama Meldy pag kaupo na pag kaupo namin sa couch
"Okay naman ako mama, thanks for asking" sambit ko
"Mukang enjoy na enjoy yung mga bata don?" Tanong ni Manang
"Hindi lang po mga bata, pati yung isa dito, kaya naman halos araw araw akong nag laba ng mga damit nila" sambit ko
"Pinag laba mo si Irene?" Mama Meldy asked with huge eyes
"Wife material mama" sambit ni Irene
"Okay lang naman yun ma, sya naman nag papakain at nag papatulog sa mga bata" sambit ko
"Mag kasundong mag kasundo na ang mga bata?" Tanong ni Manang
"Oo manang, di na sila gaano nag aaway" sambit ni Irene
"Mas madalas na po kasing kaaway ng mga bata si Irene, lagi nya nang pinaiiyak yung dalawa, at ang favorite nya si Sandrine" sambit ko
"Alirine, apo? Anong ginagawa sayo ni Tita Irene?" Tanong ni Mama
"Lola si Mimi lagi nya akong pinapaiyak, tas lagi nya din ako inaaway, pagalitan mo nga" sambit ni Sandrine
"Hala sya, nag hanap ng kakampi" sambit ko
"Sige kayo ni Lola Meldy mo basta akin ang Mommy mo" sambir ni Irene sabay yakap saken
Sinamaan lang sya ng tingin ni Alexandrine bago tumakbo paakyat ng kwarto at nag kulong.
"Our everyday scenario" sambit ko
"Simula pa lang yan Ali" sambit ni Manang
Umakyat na din ako sa taas at pinuntahan si Alexandrine para linisan at bihisan. Pinatulog ko na din sya at inihahanda ko na din ang sarili ko para bukas.
YOU ARE READING
ACCEPTANCE III
ФанфикThe Final Book of AliRene "Are you willing to accept me for who i am? Again?" -Irene Celestina Story of being accepted by the people we loved. Treating fairly by other person. "Handa akong ipaglaban ka sa kahit anong bagay"