"hi mama, kamusta kayo dito?" Tanong ko pagka lapag ko ng gamit ko sa mesa
"Ali.. okay lang naman kami dito, kayo ba ni Sandrine?" Tanong ni Mama
"We're good, teka nasan si...." Sambit ko
"Irene, alisin mo nga yang ganyang pag iisip sayo, bukod sa napapraning ka lang eh hindi magandang pinag iisipan mo ng hindi mabuti si Ali" sambit ni Manang
"Manang?" Sambit ko
"A-andyan ka pala..." Sambit ni Manang
"Ali pwede ba tayong mag usap?" Tanong ni Irene
"About what?" Tanong ko
"About us..." Seryosong sambit ni Irene bago lumabas ng pintuan
Sumunod lang ako sa kanya sa labas.
"What now Irene?" Tanong ko
"Ano to Ali? Can you please explain this?" Tank g ni Irene
"Sabihin mo saken na mali ang iniisip ko!" Dagdag nito
"Ano ba ang nasa isip mo? Lumalandi ako sa iba habang cool off tayo? Ganon ba? Fyi, si Mr. Garcia yang kasama ko, he gave me some flowers kanina cause he's courting me" sambit ko
"See? Courting you?" Tanong ni Irene
"He's courting me to be his business partner, walang iba, and i want him to be my partner too sa itatayo kong buisness sa Quezon..."
"Isipin mo nang lumalandi ako sa iba habang cool off tayo? Inuna mo pang isipin yon kesa sa anak mo?" Tanong ko
"Kasalanan ko bang may trauma na ako?" Tanong ni Irene
"Trauma? From whom? Saken? ganon na ba kababa ang tingin mo saken Irene? First of all hindi ako nag loko noon! Hindi mo pinakinggan ang explanations ko at hindi mo ko kinausap, tas makikita ko humahalik ka na sa iba?" Tanong ko
"So binabalik mo saken ang kasalanang akala ko tapos na?" Tanong ni Irene
"What? Hindi ko binabalik, sinasabi ko lang na ganon na kababa ang tingin mo saken...."
"Bakit hindi mo tingnan ang sarili at ang anak mo? No wonder kung bakit ganon ang attitude ni Alexandra sayo! She wanted you! She wants your time and attention! Tandaan mo hindi ka dalagang basta basta lang lumalandi saken! You have another responsibilities hindi lang ako at hindi lang ang anak ko" sambit ko
Nag lakad na ako papasok sa loob ng bahay. Kasunod ko lang si Irene.
"Hindi mo binabalik pero sinasabi mo? Wow!" Sambit ni Irene
"Wtf? Binabalik? Eh sino ba tong nag iisip na niloloko ko sya habang naka cool off kami? Hindi ako ganong tao Irene! The reason why i wanted an off eh para lang naman maintindihan mo na nag kukulang kana sa anak mo!" Sambit ko
"Irene?" Sambit ni Mama Meldy
"Para sabihin ko sayo Irene, hindi ko ginustong makipag cooloff sayo! Ang gusto ko lang maintindihan mo na nag kukulang kana ng pangaral at pagmamahal sa anak mo" sambit ko
"Mama, manang mauna na po ako, dito naman talaga matutulog yang si Alexandrine..." Sambit ko
"Okay anak ingat ka ha" sambit ni Mama
"Behave okay" sambit ko sabay halik kay Sandrine
IRENE
"nag isip ka ng ganon Irene?" Tanong ni Mommy
"Ma? Hindi mo naman maalis saken na mag isip ng ganon eh..." Sambit ko
"Oh? Nag isip ka ng ganon? Tas ngayon ano? Napahiya ka" sambit ni manang
"Hindi ko naman intention na mapabayaan ko yung anak ko..." Sambit ko
"Eh ano?" Tanong ni Manang
"Hindi ko lang kayang ibigay yung gusto nya!" Sambit ko
"Alam mo! Napakaduwag mo! Napaka simpleng gawin napaka simpleng sabihin at ipaliwanag sa bata kung sino at kung ano sya! Irene! Mag 8 years old na yan hindi yan tatlong taon na hindi nakakaintindi" sambit ni Manang
"Natatakot ako" sambit ko
"Natatakot ka na ano? Na husgahan ka ng sarili mong anak? Irene? Hindi ganong bata si Alexandra! Alisin mo nga sa utak mo yan" sambit ni Mommy
Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Pero mukang tama namab sila, hindi na tatlong taon si Alexandra para hindi maintindihan.
YOU ARE READING
ACCEPTANCE III
FanfictionThe Final Book of AliRene "Are you willing to accept me for who i am? Again?" -Irene Celestina Story of being accepted by the people we loved. Treating fairly by other person. "Handa akong ipaglaban ka sa kahit anong bagay"