Furkanla yeniden çıkmaya başladık bir beni Şirin Cafe de oturmaya davet etti. En şık kıyafetlerimi giydim ve gittim .
" Harika gorunuyosun" dedi . Zaten bu cevabı bekliyordum .
"Teşekkür ederim de önemli olan şey ne ?" diye sordum merakla .
" Ben gidiyorum!" dediği an şoka girdim.
"Ne? Neden ? Nasıl? " dedim . Biraz daha sussaydı tam bir 5N1K yapıyordum .
" Annem! Hastalanmış ve yurt dışında tedavi görüyordu . " dedi ve gözünden birkaç damla yaş aktı .
"Furkan!" dedim .
"Tedavi görüyordu ama..." devamını getiremeyerek hıçkıra hıçkıra ağladı . Onu böyle görmek beni de üzüyordu . Benim de gözümden birkaç damla yaş aktı . Gözlerimden akan pıtır pıtır yaşları silerek
" Sen aglayamazsın !" dedi .
"Üzülme sen !" diye de ekledi .
" Sen neden ağladın?" dedim . Ne olduğunu yurt dışında tedavi görüyordu cümlesinden anlamıştım .
"Ölmüş!" dedi ve yeniden ağladı yarın gidecekmiş . Vedalaştık .
Arkadaşlar kısa olduğunun farkındayım . Uzun yapmak istiyorum ama birde şu var uzun olunca insan sıkılıyor ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Günlüğün Sırrı 2
AcakArkadaşlar bu hikayeyi okumadan önce "Günlüğün Sırrı" nı okuyun . Çünkü bu onun devamı ... İyi Okumalar ...
