Gözlerimi açtığımda bir yatakta yatıyordum.Buraya ne zaman geldiğimle alakalı hiçbir fikrim yoktu.Etraf fazlasıyla karanlıktı.Açıkçası gerilmiştim, hareket etmeye çalıştığımda hiçbir yere kıpırdayamadığımın farkına vardım! Hareket etmeye çalıştım, fakat oda ne?
Ellerim ayaklarım ve tüm vücudum,
bir sedyeye bağlıydı,beynim uyuşuyordu
ama gözlerimi açabiliyordum.Işıklar yanmıştı etrafımdaki insanlara göz gezdiriyordum.Tavanda bir ayna vardı!
Aman Allah'ım budaneydi bana elektrikmi vereceklerdi önceden beynimi uyuşturdukları için hareket falan edemiyordum. Göz bebeklerimin büyüdüğünü hissediyordum.Tavandaki aynaya bakıyordum.Çünkü şuanda yapabileceğim tek şey buydu aynaya bakmak...
O şeyi bana yaklaştırdıklarını görüyordum.Ağazım hareket etmiyordu!
Konuşamıyordum!
O şeyi tam beynime değdirdiklerinde ise anlatamayacağım derecede yüksek bir acı yaşadım.Aynadaki bedenime bakıyordum.
Çırpınıyordu...
Çırpınıyordum...
Çok zavallı gözüküyordu.Fakat ben bu kelimeden nefret ediyordum!
Zavallı. Söylesenize, insan gerçekleri kabullenemeyen bir varlıktır değilmi?
İşte ben o gün ölmeden ölmüştüm.Belki bedenim yaşıyordu ama ruhum ölmüştü.
Ruhum öldükten sonra bedenimin yaşamasının ne anlamı vardıki?
.
.
.
Uyandığımda nefes nefeseydim.Sanki vücudumun üzerinden bir kova su dökülmüş gibiydi.O kadar çok terlemişim ki anlatamam neyseki rüyyaydı.Ama son birkaç gündür bu rüyayı görüyordum.Bu fazlasıyla garipti! Ama umursamamıştım.
En fazla ne olabilirki?
Kapı çalmıştı,kapıyı açtığımda kaptan içeri girdi;
"Felix sana çok önemli bir bilgi vermem lazım! Şu çete, oraya girebilmen için sanırım bir yol buldum!"
"Ne,ne nasıl yani?! İyide bu bu kadar kolay olmamalıydı!" Evet bu gerçektende kolay olmuştu.
Gülümsedi çok sahteydi.
"Kolay olduğunu kim söyledi? Ne kadar uğraştığımı tahmin bile edemezsin!"
"Peki nasıl olacakmış bu iş?"
"Bu çetenin başındaki kişi, Christoper Bangchan senin bunun güvenini kazanman lazım.Diğerleri pekte önemli değil! Yani odaklanman gereken kişi tam olarak bu! Ama sakın hafife alma,bu çocuk kendinden bile şüphe eder! Şimdi, yarın bunların bir işi var bir depoda! Silah kaçakçılığı yapıyorlar.Sen bu depoya gideceksin...
.
.
.
. ERTESİ GÜN .
Depoya gitmiştim marifetlerimi göstermem gerekiyordu.Siyah bir araba görmüştüm ve hemen bir kamyonetin arkasına saklandım.Arabadan 7 kişi inmişti. Evet, bu onlardı!
Benim saklandığım kamyonete doğru geliyorlardı.Lanet olsun bu planımda yoktu!
Eğer yer değiştirmeye çalışırsam,aniden öbür dünyada bulurdum kendimi.Bunu biliyordum! Hepsinin elinde silahlar vardı.Kamyonetin altına girdim ve hemen üzerimde olan borulara tutundum.
Tamamen doğaçlama gidiyordum. Siktiğimin planı bi boka yaramamıştı.
Buraya doğru geliyorlardı.
Bir şey'ler konuşuyorlardı. Bir bok anlamıyordum! Şu an düşmek üzereydim! Arabanın borularına daha sıkı tutunurken olmaması gereken birşey oldu! Bastığım boru kırılmıştı. Bunu duymamaları imkansızdı!
Arabanın altına birisinin eğildiğini hissediyordum ve eğilmiştide aramızda ufak bir bakışma yaşandı.Siyah kısa saçları çok çekiciydi fakat gözlerinde gördüğüm yoğun öfke tüylerimi diken diken yapmıştı!
Daha sonra hepsi teker teker eğilmişti.
Christoper hariç!
Kamyonet geri geri hareket ediyordu.
ve Christoper'ın bana öldürecek gibi bakması hiç hoşuma gitmemişti!
Christoper soğuk bir sesle
"Çıkarın şunu!"dedi
Siyah saçlı çocuk beni kolumdan tutarak hızlıca ayağa kaldırdı.
"Minho ilgilen şununla." Sesi çok sakindi ama fazlasıyla soğuk!
Adı Minho olan şahıs beni arabaya doğru götürmeye başladı.
"Beni öldürecek misiniz?"
"Ben olsam kesin öldürürdüm ama Bangchan bu kadar iyi davranmaz!"Demişti.
"İyi davranmazmı nasıl yani şimdi öldürmek çok iyi birşeymi? Kafanmı güzel senin?" Boş boğazlılık yapmıştım bunu söylememem gerekiyordu.
Aşırı sahte bir şekilde gülümsedi
Kaşlarını kaldırarak "Yazık olacak!"dedi.
"Neyden bahsedi-" demiştimki enseme vurduğu silah yüzünden bayılmıştım.
.
.
.
Gözlerimi yavaş yavaş araladığımda üstüm çıplaktı altımda bir şort ve ellerim arkama doğru bir sandalyeye bağlıydı.
Ama sıradan bir sandalye değildi!
Ayaklarımın altında su vardı ve kafama saçma sapan bir sürü kablo bağlanmıştı.
Ne olduğunu az çok tahmin ediyordum.
Birkaç gündür gördüğüm rüyalara benziyordu. Fakat bunun bir rüya olmadığına adım gibi emindim!
Nedenmi?
Çünkü bu bir rüya olamayacak kadar gerçekçiydi!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
THUNDEROUS / Stray Kids / Hyunlix
Action"Aramıza sızıp bizi yok etmeye çalıştığını anlamayacak kadar aptal olduğumu mu sandın gerçekten?" Başta öyle düşünüyordum. Fakat sandığımdan daha zekisin Hwang Hyunjin. "Yoluma çıkan herkesi öldüreceğime dair kendime söz verdim. Fakat se...
