DRAMİONE & SIR

25

"Senden uzak durmak için aylardır çektiklerimi bilmiyorsun. Sana kötü davranmak, acı çektirmek hepsi benim için ölümdü."

"Gözlerimin içine baka baka onunla öpüştün. Üstelik halinden de çok memnundun. Bana hiçbir zaman tam anlamıyla inanıp güvenmedin. Pansy'le Leo'nun bize oynadığı oyunu bile kabullendin sen! Üzerimde bıraktığı etkiyi bildiğin halde kanımla dalga geçmeye devam ettin. Senden yaptığım hata için defalarca özür dilememe rağmen beni hiçbir zamam affettiğini söylemedin. Her defasında canımı yaktın. Sence seven insan bunları yapar mıydı?"

"Öyle davranmak zorunda hissettim. Sensizde olur sandım. Senin hayatındayken seni mahvettiğimi düşündüm. Leo bana seni hak etmediğimi, üzeceğimi söylerken onun haklı olduğunu düşündüm."

"Belki de karar vermem için çok erkendir."

"Bekleriz Hermione. Kırgınlığın, kızgınlığın geçince tekrar konuşuruz. Fikrin değişir belki..."

"Zamana bırakmak en doğrusu."
Uzun süre iki tarafta sadece susmuştu. Yaşadıkları ve yaşayacakları şeyleri düşünmüşlerdi.

Bir süre sonra Hermione, "Şimdilik Cedricle konuşup ona sormamız gerektiğini düşünüyorum." dedi ve arkasına yaslandı.

"Hayır. Buna gerek yok. Oysa bile hayır diyip kestirip atar bizi."

"Eğer oysa yalan söylemez." Draco sinirden deliye dönsede belli etmiyordu. Sevdiği kızın yabancı bi erkeğe bu kadar güvenmesi canını sıkıyordu. Draco Malfoy, "Nasıl böyle emin olabiliyorsun?" diye sordu genç kıza. "Emin değilim sadece bana yalan söylemeyeceğini düşünüyorum."

"Ben öyle düşünmüyorum. Nasıl arkadaşın bile olmayan birine böyle güvenebilirsin?"

"Draco biz Cedricle arkadaşız sadece çok sık konuşmuyoruz."

"O zaman arkadaşının aklına yeni geldin herhalde! Baksana Hufflepuff bölüm başkanı iksirini bitiremiyor ve senden yardım istiyor. Ne kadar da garip. Öyle değil mi?" Hermione cevap vermemişti. Belki de Draco hakkıydı. "Bunları iyice düşün Hermione. Yarın yine bu saatte burada buluşup konuşuruz. İyi geceler."

"İyi geceler."
_____________________

*ERTESİ GÜN*
BLAİSE ZABİNİ'DEN
"Pansy! Nerede bu lanet tişört?" diye bağırdığımda gölün etrafında kimseler yoktu. "Hadi ama Pansy. Şakanın sırası değil. Lanet olsun çık ortaya! Böyle dönemem binaya!" Pansy, Draco ve beni ikna etmişti. Doğum günüm için bizi bir araya getirmişti. Her yıl doğum günümüzde dereye gelirdik. Draco'yla konuşmasakta beraber kutlayacaktık. Fakat Pansy'nin bana şaka yaptığından emindim. Kıyafetlerimide alıp yok olmuştu. Draco ise daha gelmemişti.

(...)

Genç  kız ağaçların arkasından çıkıp çocuğa doğru yürüdü. "Hey niye bağırıyorsun?"

"Benim canım arkadaşım kıyafetlerimi  alıp gitmiş. Üstelik asamda yok. Onuda götürmüş. Bu nasıl şaka böyle anlamadım." Hermione duyduğu şeyler karşısında kendini tutamayıp gülünce Blaise daha çok sinirlendi.