Tüm salon kahvaltı için toplanmıştı. Öğrenciler bir yandan kahvaltı edip diğer yandan arkadaşlarıyla sohbet ediyorlardı. Çok geçmeden ailelerden gelen mektuplar ve hediyeler pencerelerden içeri girdi.
Hermione Granger'ın önüne ilk defa anne ve babasından gelmeyen bir zarf düşmüştü. Zarfın üstünde kırmızı bir mühür vardı. Üstünde büyük bir 'M' harfi vardı.
Hermione hızlıca zarfı açıp okumaya başladı.
Sevgili Hermione,
İlk başta iyi anlaşamamış olabiliriz. Hatta bunun ben kaynaklı olduğunu da biliyorum.
Senin de tahmin ettiğin üzere oğlunu uzun zaman sonra bulmuş bir anne ne kadar sağlıklı hareket edebilir? Kendimi savunmak için anlatmıyorum bunları sana davranışlarım oldukça yanlıştı bunun farkındayım. Aslında seninle bir kaç konu hakkında konuşmak istiyorum. Hogwarts'a geleceğim. Geldiğimde sana oğlumla haber yollayacağım. Beni görmek istersen gelirsin.Narcissa Malfoy
••••••••••••••••••••••••••••••••
🤍
•••••••••••••••••••••••••••••••••FLASHBACK
Narcissa Black, siyah yere değecek kadar uzun ve görkemli pelerinini son kez düzelterek Slytherin ortak salonuna girdi. Her zaman ki köşesine geçip tek kişilik koltuğa oturup arkasına yaslandı. Elinde kahveyle yanına gelen ablasına gülümseyerek kahvelerden birini alıp teşekkür etti. Ardından ablası da yanında çok durmadan arkadaşlarının arasına karıştı.Genç kadın, yatakhaneden çıkıp aşağı inen Lucius Malfoy'u görünce sessizce nefesini dışarı verip kahvesinden büyük bir yudum aldı. Lucius, Narcissa'nın oturduğu koltuğun karşısına bir sandalye çekip oturdu. "Bayan Malfoy neden bu kadar üzgün gözüküyor acaba?"
"Bana bayan Malfoy deme lütfen."
"Bugün değilse bile bir gün karım olacaksın. Bunu ne kadar çabuk kabullenirsen o kadar iyi olur."
Narcissa Black elindeki kahve fincanını önündeki sehpaya bırakıp ayağa kalktı. "Beni asla anlamayacaksın Malfoy." dedi ve salondan çıkmak için bir kaç adım attı.
Lucius Malfoy hızlıca ayağa kalkıp genç kadının elini tutarak durdurdu. "Seni kırmak istemiyorum Cissy. Sadece bana bir şans vermeni istiyorum. O çocuktan sadece bir günlüğüne uzak dur. Ve benimle bir gün geçir. Sadece bir gün. Emin ol pişman olmayacaksın."
Narcissa Black elini yavaşça çekip, "Teklifin için teşekkürler Lucius. Fakat üzgünüm, kabul edemem. Sevgilim beni aşağıda bekliyor olmalı." Ardından hafifçe gülümseyerek kapıya doğru bir adım daha attı.
Lucius Malfoy bu seferde genç kadının kolundan tutup onu kendine doğru çekti. Fakat kolunu bırakmadı. Dışarıdan bakan biri sarıldıklarını düşünebilirdi.
Çok geçmeden Lucius, Narcissa'nın kulağına doğru eğildi. "Jordan'a zarar vermememin tek sebebi benden daha fazla nefret etmemen. Çizgiyi aşarsa emin ol onunla uğraşırım."
Genç kadın sertçe yutkunup Malfoy'a döndü. "Sen nasıl?" Lucius Malfoy sevdiği kadının yanağını okşadı. "Ve sevgili nişanlım, o takmadığın yüzüğün bir hikayesi var. Dinlemek istediğin gün senin için burada olacağım." Narcissa Black uzaklaşmak için bir adım geri attığında Lucius Malfoy tam aksine bir adım öne attı. "Ben de seni seviyorum Cissy." dedi ve ardından yavaşça kolunu bırakıp ortak salondan çıktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DRAMİONE & SIR
Novela Juvenil[𝐬𝐚𝐟𝐤𝐚𝐧, 𝐛𝐮𝐥𝐚𝐧ı𝐠̆𝐚 𝐭𝐮𝐭𝐮𝐥𝐝𝐮.] 𝗞𝗶𝗺𝘀𝗲𝗻𝗶𝗻 𝗴𝗲𝗹𝗺𝗲𝘆𝗲𝗰𝗲𝗴̆𝗶𝗻𝗶 𝗮𝗻𝗹𝗮𝘆ı𝗻𝗰𝗮 𝗼𝘁𝘂𝗿𝗱𝘂 𝘃𝗲 𝘀𝗮𝗯𝗮𝗵 𝗼𝗹𝗺𝗮𝘀ı𝗻ı 𝗯𝗲𝗸𝗹𝗲𝗱𝗶. 𝗧𝗮̂𝗸𝗶 𝗭𝗮𝗯𝗶𝗻𝗶 𝘃𝗲 𝗠𝗮𝗹𝗳𝗼𝘆𝘂𝗻 𝘀𝗲𝘀𝗶𝗻𝗶 𝗱𝘂𝘆𝗮𝗻𝗮 𝗸𝗮𝗱...