Fate Deception

Chapter 1

Devi Catalione Sinead

"Ayan na si Kuya Yuen, goodluck!" mapanlokong ani ng kaibigan kong si Tatianna nang makita ang paparating na si Thaddeus at pagkatapos ay dumiretso na paalis.

"Let's go home."

I rolled my eyes. Ano bang ginagawa ng isang 'to dito?

"I can go home on my own." matigas kong saad, narinig ko ang marahas na paghinga nito at pagkatapos ay tinignan ako ng masama.

"Get inside the car." muling utos nito ngunit nanatili parin akong walang imik na tinitignan ang malayo.

"Get inside the fucking car, Devi Catalione!"

Lahat na siguro ng kalamnan ko ay biglang nanginig. Kinakabahan at biglaang takot ang nararamdaman ko kaya walang pag aatubling napapasok agad ako sa loob ng sasakyan niya.

"The hell." mahina kong mura noong lumapit na siya papasok ng kotse.

"Did you just shout at me?" walang kabuluhan kong tanong, hindi ito sumagot kaya nanatili na lamang sa labas ang paningin ko habang nagsisimula ng umandar ang kotse.

I'm already 21. I grew up while the situations are getting worser than worse. Mas tuluyang naging malayo ang loob ko sa pamilya ko kaya umalis ako sa sariling pamamahay namin. I grew up bold and fierce, a brave woman who can stand alone in her own feet. Lumaki akong maldita pa sa maldita, hindi narin ako gaanong nasasaktan sa tuwing pinagsasalitaan ako ng ama ko ng hindi kaaya-aya.

For me, naging routine ko na siguro ang pagbalewala sa mga message niya araw-araw. Bubungad nalang bigla sa akin kinaumagahan yung message niya. ' My image is always important, don't ruin my trust on you.' o di kaya ' Wag na wag kang gagawa ng ikakapahamak ng kampanya ko, wag na wag mong sisirain ang image ng Sinead ng dahil lang sa mga issue mo.'

For the past 5 years still our relationship is complicated. He can't accept me and I know what is the reason behind. Mas lalo lang lumala ang galit ko, namin sa isa't isa.

Napatingin ako sa katabi kong seryoso parin na nag d-drive. I can't imagine that our family gets close to each other since when we're on our Juniors. Lalo na si Tita Amethyst na sobrang close sa amin ni Tatianna.

"Don't look at me like that. You owe me an explanation about what I see earlier." biglaang saad nito habang nanatili parin ang madilim na awra ng kanyang mukha.

"Huh?" I hissed out of the blue.

"Damn." He murmered then he take a deep breath.

Naramdaman ko ang pagiging inis at pagkalito dahil sa inaasal niya. He focus his self driving while looking at the road sharply kaya naman ay ipinagsawalang bahala ko nalang rin iyon.

For five years ay siya lang iyong laging nakakasama ko. Hindi naman sa close kami at mag bestfriend, palagi lang naman kasi akong maldita sakanya at hindi talaga kami magkasundo.

His physical appearance shouted manly, handsomeness. Kung noong unang pagkikita namin ay kulay silver ang buhok niya ngayon naman ay nasa natural na itim na ito. Kung si Thaddeo na kapatid niya ay may asul na mata, siya naman ay may kulay abong mata na namana daw nito sa ama ng kanyang ina.

While looking at him driving peacefully makes me realize that he is really a god. His eyes are cold, natural na talagang itong pagiging malamig ng tingin at ugali niya pero hindi parin ito nakakabawas sa taglay niyang ka gwapuhan. He has this long and pointed nose, his lips look soft, a bit thin and a bit thick with its naturally pinkish. His jaw is on clenched, kapansin pansin rin ang magandang kurba nito lalo na kapag umiigting.

He has this perfect body built, A sexy one, ani pa ng mga babaeng naghahabol sa kanya or should I say, mga babae niya. He is really admireable and gorgeous. He is really a Decatoria. A real Royal.

"We're here." Anunsyo niya ng makarating kami sa harap ng matayog na condominium.

Hindi na ako nagpaalam at basta basta nalang bumaba ng kotse habang bitbit ang gamit ko at tumalikod na.

"Sa unit mo ako matutulog ngayon." saad nito sa hindi kalayuan, kasunod nun ang pagsara ng pintuan ng kotse.

Naparolyo ang mga mata ko ng mapagtantong sa unit ko na naman siya matutulog. Biglaan nalang itong sumulpot sa gilid ko at naunang maglakad papasok ng elevator kaya wala akong magawa kundi ang sumunod nalang sakanya.

He is Decatoria. If his rules, his rules. Obey it. Wala tayong magagawa.

Nang makapasok na sa loob ng unit ay agad akong naglakad papunta sa kalapit na sofa at duon ipinalamon ang sariling katawan dahil sa pagod. Basta basta nalang na nahulog sa sahig ang bag at gamit na dala dala ko.

I don't really like my course. I didn't. Never. I wanted to be a doctor just like my Mother but because she married my Dad, her dreams vanished just because of that Old Man. Kahit naman hindi niya sabihin sa amin kung bakit hindi niya nasulit ang pagiging Doctor niya ay alam naman namin ni Declan ang dahilan noon.

I want to pursue my dreams. Na maging isang tanyag na Doctor balang araw. Siguro magiging masaya pa ako at magiging makabuluhan lahat ng ginagawa at pagod ko kung Medicine ang kinuha ko. Hindi 'yung hindi mo na nga gusto yung pinag aralan mo, pagod kapa araw araw.

"It's really suck being a Sinead." I mocked out of the blue then frown.

"Marry me then." Nag-init ang ulo ko dahil sa katagang iyon. Napatingin ako ng masama sa harapan ng sofa na hinihigaan ko. The royal is smirking like he's proud of his self.

"Asa ka naman, gago." naiinis kong ani sakanya, napailing ito sa akin bago bumalik ang kanyang seryosong mukha.

"Kung papakasalan mo ako ay kargo na kita dahil asawa na kita. Wala ka ng magiging problema. You will be no more Sinead if you'll marry me. Tanggap ka ng mga Decatoria, Catalione. Tanggap ka ng pamilya ko." Seryosong ani nito na animo ay seryosong seryoso at pursigido sa kanyang mga sinasabi.

Wala akong naging imik kundi ang ngumanga lang sa harapan niya habang namimilog ang mga mata.

"Marry me, Catalione. Yes or Yes?"

-