Devi Catalione Sinead
Hinihingal 'kong sinasapo ang sariling dibdib dahil sa inis na nararamdaman. How dare he is?
Damn. Why my heart beats so fast?
"Fuck." napatingin ako sa pinanggalingan ng boses na iyon. Nakahawak ito sa kanyang kaliwang pisngi, tila iniinda nito ang sakit dahil nakapikit ito na animo'y nasaktan talaga.
I gave him a punch that serves him right.
"You deserve it! Prepare my dinner, I'm hungry." utos ko dito. Inis itong tumingin sa akin but he still manage to stand and walk to the kitchen.
Doon palang, tama na ang desisyon niya sa buhay na sundin ang utos ko.
Nakakainis na ito! Kanina bigla nalang bumibilis ang tibok ng puso ko tapos ngayon may bigla na namang magsisink in sa utak ko at ang mas worst. Mukha niya pa talaga!
"Do you have homeworks? Research?" He suddenly asks when I already stepped inside the kitchen.
I just said no but honestly medyo marami rami rin 'yun pero hindi ko kailangan ng tulong. Para saan pa ang pagiging strong independent woman ko kung siya nalang palagi ang gumagawa ng research ko, though I don't really like my course.
To be honest, pwedeng pwede kong baliwalain ang course ko. Pwede rin namang hindi ako mag-aral, for sure marami akong pagkakautangan o hihingian ng pera.
Tati and Declan is always there to help me. Pwedeng pwede rin kay Thaddeo at Thaddius at mas lalong lalo na kay Thaddeus na halos ibigay na sa akin ang buong bahay nila.
I remember that day, noong nashort ako sa pera dahil panay ang pagbili ko ng kung ano-ano. Inutangan ko siya and guess what? Binigay niya lang sa akin ang credit card niya and I feel insulted that time.
Para akong nanliit at feeling ko masyado akong pobre sa paningin niya. I only borrow a 5k cash but he gave me his whole credit card. It makes me feel low. But afterwards, he explained his side.
First time niya raw kasing utangan at hindi niya alam kung ano ang gagawin niya kaya binigay niya na lang sa akin yung credit niya.
"Tsk! Liar." he murmered but I just rolled my eyes.
"Ano naman ngayon?" matapang kong sagot sakanya habang naka pamewang.
A small smile escaped from his lips that made me stop for awhile. Ang gwapo.
No. Hindi ako nagagwapuhan sa kanya and I don't like him. But why I sound defensive?
"Get out of my mind, maligno." nakakunot-noo kong ani sakanya pero mas lalong lumaki ang ngisi niya.
"I won't."
The hell with your voice, Thaddeus Yuen. Bakit para akong dinuduyan sa langit?
Umalis na lamang ako sa loob ng kusina bago pa ako mawala sa sarili. Bakit ba ako nakakaramdam ng ganito? Ngayon?
—
"Eat."
Napabalikawas ako ng makita sa harapan ang tray ng pagkain. It's a plate of rice and a bowl of minudo. It smells so good. Really a good husband material.
No pala. He's not a husband material kasi mukha siyang maligno.
I rolled my eyes and forget about my thoughts. Gusto ko lang naman kumain ng matiwasay kahit ngayon lang.
Umupo ito sa harapan ko habang bitbit ang plato ng kanin at bowl ng ulam niya. I didn't hesitate to talk and eat like nothing's happen earlier.
"Stop staring, jerk." naiinis kong ani dito pero panay parin ang pagngisi niya sa akin na mas lalong nakapag painit ng dugo ko.
"Naiilang kaba?" sagot nito, nanatili parin ang ngisi sa kanyang labi. Hindi ko mapigilang batuhin siya ng kutsara dahil sa inis.
"Tigilan mo ako, Thaddeus Yuen." banta ko dito at ininom ang basong may tubig.
Naramdaman ko ang pag-init ng mukha at tenga ko. Tinignan ko siya na nanatili paring hawak-hawak ang kanyang mukha kung saang parte ko siya sinuntok. Hindi ko mapigilang makaramdam ng awa pero it's not my fault anymore.
Sino bang nagsabi na inisin niya ako?
"Gamutin mo ako." utos nito sa akin. Litaw na litaw narin ang mangitim-ngitim na mukhang pasa sa mukha niya.
"Ayaw ko. Kasalanan mo yan." sagot ko dito at akmang tatayo na pero nahila niya ang kamay ko kaya napabalik ako ng upo sa sofa.
"I said cure my wounds, Devi Catalione." seryosong ani nito.
Tila napasunod ako sa seryosong boses niya. He talks full of authority, parang inis na inis siya sa inasal ko.
"Akin na nga!" naiinis kong sabi.
Hindi ko akalaing mapapasunod niya ako. What's new ba? Palagi naman niya akong napapasunod sa tuwing ginagamit niya ang pagiging Decatoria niya.
"Wait for awhile. Kukunin ko lang ang first aid kit." segunda ko, hindi ito sumagot kaya tumayo na ako at dumiretso sa itaas.
Pagkakuha ko 'nun ay bumaba rin ako ulit gaya ng sinaad ko.
"Bakit nasa itaas ang kit mo?" tanong nito.
Hindi ako nakasagot agad at nag-iisip kung ano ang pwedeng isagot sa tanong niya. Ayaw na ayaw niya kasing nasusugatan ako na hindi niya alam pero dahil sa katangahan ko, ayun nasugatan at nagasgas ang tuhod.
Para saan pa ang pagiging strong independent woman ko kung magsusumbong lang rin ako sakanya. Para saan pa ang pagiging girls scout ko noong elementary.
"Si Tatianna nasugatan noong nakaraang araw, ginamot ko." pagdadahilan ko habang sinisimulan ng gamutin ang sugat niya sa pisngi. Pinahiran ko lang ito ng ointment since pasa lang naman siya.
Bumuntong hininga ito na parang hindi satispado sa naging sagot ko. Nagpapasalamat na hindi na siya muling nagdagdag ng tanong tungkol sa simpleng bagay.
"So beautiful." he whispered in my ears. Natigilan ako at napatulala sakanya.
Bakit parang may kakaiba sa tiyan ko?
"M-matagal na." mautal-utal kong sagot at agad iniwas ang tingin sakanya. Nakita ko pa ang pag ngisi ng kanyang labi na ikinakunot ng noo ko.
"Just think about my offer, Devi Catalione. I will wait for your answer." he murmered.
His offer about the wedding makes my mind crazy. Hindi ako tanga para basta basta nalang pumasok sa isang kasal na alam kong walang patutunguhan.
"Kunting-kunti nalang talaga, Yuen. Iisipin kong may gusto ka sa akin." pagbabalewala ko sa sinabi niya.
"Totoo naman." napatingin ako sakanya.
"Ang alin?" ako.
"Na gusto kita." he said full of sincerity.
—
BINABASA MO ANG
Fate Deception
Romance[ON-HOLD] Decatoria Series II "Marry me, Catalione. Yes or yes?" Devi Catalione Sinead, the known rude to rude and brave woman of Eligate University of Decatoria. The only love of Thaddeus Yuen Decatoria, the cold, serious type and one of the Royals...
