Fate Deception

Chapter 6

Devi Catalione Sinead

Nakaupo ako sa kataasang sofa. Tila nawala ang tama ng alak sa katawan ko dahil sa mga nangyari. I should practice myself by not taking orders from anyone. Lalong lalo na ang Decatoria nayun.

I can't help but to be annoyed with myself. Pano niya nagagawang pasunurin ako sa isang tingin lang.

"Explain." paninimula nito.

Ni hindi ko nga alam kung pano kami nakauwi at nakapasok sa sariling condo niya dahil sa naramdamang pangangamba at takot. His cold eyes are roaming mine. Nakatitig lamang ang abo niyang mata sa kabuohan ko at hinihintay ang sasabihin ko.

"W-what?! W-wala naman akong dapat iexplain sayo ah!" pilit na tinatapangan ang boses kahit na nakakakaba ang paninitig niya.

"You dance with other men." pahina ng pahina ang boses niya ngunit nababatid ko ang pagiging diin duon.

"I-im. I-im drunk." pagdadahilan ko at bahagyang pumikit. Nakaramdam ulit ako ng pagkahilo.

"It's not my fault that I gain so much attention. Hindi ko rin naman kasalanan kung ba't sila na-a-attract sa akin." sumpay ko pa, napapikit ito at tila naiinis.

"Get some sleep, Catalione." saad nito, inalalayan ako nito pahiga sa kama. 

"Charles is handsome, moreno, singkit. I think he belongs to a big family. He's nice, I like the way he hold me—"

"Catalione." may pagbabanta sa boses nito, inikot ko ang aking mata dahil sa inis.

"How dare you cut me? Patapusin mo muna ako." I hissed look so pissed. He just shrug his shoulders then look at me intently.

"I like way he hold me, my waist. I like how he dance with me. But you are more than that." sinadya kong putulin ang sasabihin ko, nakita ko ang pagkunot ng noo nito pero hindi parin ito sumubok na magsalita.

"You are more than that, Yuen. You make me feel something that I can't explain." napangisi ito sa akin at tila hindi makapaniwala sa sinaad ko. I felt dizzy.

"Give me some time, Yuen. Even if it takes years." tila natigilan ito sa aking tinuran pero agad narin akong nilamon ng kadiliman.

***

"What happened?" nag-aalalang tugon ko kay Tatianna nang bumungad ito sa pintuan ng unit namin ni Declan na mukhang bagong gising lang. Magulo ang buhok nito at parang lutang pero hindi parin nababawasan ang pagiging maganda sa itsura niya.

"Caty." agad akong hinapit nito ng yakap at umiyak.

"It happens already. I don't know what to do." umiiyak nitong ani pa.

Pinapasok ko siya sa loob at pilit pinapakalma, panay lang ang paghikbi nito kaya agad ko siyang dinaluhan ng tubig.

Napapikit ako ng maramdaman ang pagkirot ng ulo ko. I forget, I have hangover because of last night. I just wake up in my own bed at alalang alala ko ang nangyari at pinagsasabi ko kagabi. Isa rin itong kakayahan kong makaalala kaagad kahit na lasing ako.

"I won't force you to explain. I just want you calm, please. Hindi ko kayang nakikita kang ganito." I pleaded.

Tatianna is like a sister to me. Kahit na sinusungitan ko siya madalas, binabara. But still shes a very close person, a bestfriend to me.

"We did it. Thaddeo and I-I. We cross the line. Anong gagawin ko Caty? Mommy will get mad at me for sure." umiiyak na ani nito.

"Tati. Calm down, okay. Kumalma ka muna para makapag-isip isip ka." I said full of sincerity that made her calm. I hug her tightly.

Parehas nalang ba kaming palaging binibigyan ng mga problema ng Decatoria?

"Make plan, Tati. Decide for yourself. Hindi natin alam kung ano ang magiging kahahantungan ng lahat. Whatever your decisions is, I'm always at your side. I will support you Tati." pag-aalo ko sakanya at bumuntong hininga.

"For now, dito ka muna sa unit ko. Siguradong hahanapin ka ni Thaddeo." ani ko, kinunotan ako nito ng noo.

"Pano mo naman nasabi yan?" suminghot singhot pa ito ng mag salita.

"I just feel it. My thoughts won't fail me." I said to her. She just nodded at me, parang hindi naniniwala sa mga sinabi ko.

"Ohh crop! Pano kung pupunta si Kuya Yuen dito?" tanong nito ulit. Napairap ako, hindi ko yun naisip ah.

"Ako na ang bahala." I said. Instead, I want to be away from him.

"Thankyou, Caty." sinserong saad nito at niyakap ako. I hug her back, atleast I can ease her pain, somehow.

The next week, my routine went well without Thaddeus. Hindi ko na ulit siya nakita pagkatapos iyong nangyari. I kinda miss him but I already cleared my words to him.

He probably give me some time.

Agad akong tumakbo patungong CR ng makarinig na naman ulit ng pamilyar na tinig mula doon.

"Tati!" Usal ko, she's vomiting again.

"Pangalawang beses na ito ngayong araw, should I call a doctor?" sabi ko ngunit umiling lang ito sa akin at patuloy lang sa pagsuka.

"Ayaw ko sa lasa ng pagkain." she said after her vomiting session.

Her shoulders still have kissmarks, kung titignan mong mabuti ay litaw parin ang bakat nito. Bahagya kasing lumuwang ang suot niyang damit kaya nakita ko.

She's vomiting every morning, her cravings too, pamilyar na pamilyar sa akin ang mga nangyayaring ganito. Lalong lalo na sa babae—

Hindi kaya?

Hindi kaya buntis siya?

Nanlaki ang mata ko at tinitigan siya, tumaba ito ng kunti. Sana naman imposible ang nasa isip ko.

"Should I buy you a Pregnancy Test?" biglaang tanong ko dito, nanlaki ang mata niyang tinignan ako. Napaayos ito ng upo at humikbi.

"Anong gagawin ko, Caty? Sa palagay ko tama ang iniisip natin. N-nagpabuntis ako." humihikbi nitong saad. Napalapit ako sakanya at niyakap.

"Hush, Tati. I'll buy you one at kung ano man ang magiging resulta. Tatanggapin natin." I said without hesitations.

Naaawa ako sa kalagayan ng kaibigan ko at alam kong kailangang kailangan niya ang tulong ko.

Inalalayan ko siyang pumanhik sa itaas at humiga sa kama. Maya maya pa ay nakatulog na ito dahil sa paghikbi.

Kinuha ko naman ang cardigan ko sa lalagyan, it's already evening. Malamig ang panahon ngayon at maambon. Inayos ko muna ang sarili bago kinuha ang kakailanganin kong dalhin.

I decided to walk than driving. Malapit lang naman kung lalakarin ang pharmacy. While walking, I can't help but to think about him.

I miss him that much, no texts every morning and evening. No signs of him all over my unit. No clothes of him in my drawer, siguro ay kinuha niya rin nang ihatid niya ako sa unit. I felt guilty.

Iniisip ko kung seryoso ba siya sa nararamdaman niya sa akin. I doubt it.

Nang makarating ako ay agad akong napasulyap sa katabing Store. 7/11. Where we used to eat ice cream everynight. Lalakad na sana ako papunta duon ng mahagip ko ang pamilyar na pigura.

Papalabas na siya, ganun nalang ang paghinga ko ng marahas ng may sumunod na babae at hinawakan ang kanyang braso. Nag-init ang ulo ko, feeling ko pinag t-tripan niya lang ako.

"Gusto pala ha?" I said before I turned my back.

—