All Over You (On-Going)

Kabanata 8

Kabanata 8

Unexplained Feeling

It's been two weeks since the success of the orientation this school year. The guest, participants and administration enjoyed the event. In fact, it was praised by the vice president for academic affairs, for conducting this kind of activity for the student as it showcases the highlights of the organization especially the talents of every JPIAns. It just proved that accountancy student at our school is not only for academics but also for non-academics. In short, we are total package.

"Anong iniisip mo dyan?" Tanong ni Rhian.

"Wala naman." Sagot ko. "Iniisip ko lang paano ako papasa sa Auditing."

"Wag mo na isipin. Let's enjoy na lang." Sabi niya sa akin.

"Okay. Wala din naman ako magagawa." Sabi ko sabay dukdok sa desk.

Bagsak kasi ako sa quiz sa audit sa hindi ko malamang dahilan. Nag-aral naman ako for that quiz. Hindi man lang ako pumasok sa kalahati ng quiz. Nakakadown talaga. But ganon talaga, kahit ano gawin mo. Kaysa magmukmok ka sa pagkadapa mo, bumangon ka kagad para makatayo kagad.

Pero sa katunayan na yan, ang iniisip ko talaga is si Sean Tenorio dahil its been 2 weeks na din nung last kong usap at kita sa kanya dito sa campus kahit sa social media account. As in walang paramdam ang lalaki sa akin simula nung last usap naming na ako pa nag-initiate non. Nag-reply ako sa IG story niya, before the orientation. It's a video of him using nebulizer.

ShaneBalmores: What happened?

SeanTenorio: Been sick these past few days, eh. Currently having asthma attacks.

ShaneBalmores: Sending hugs. Please take care yourself as always.

SeanTenorio: Aww. Thank you. Yes po, will do. You take care also. Ang hirap magkasakit.

ShaneBalmores: Siyang tunay. So magpalakas po, neh. See yah on school.

End of the convo. Yun na yung huli naming usap simula nung kiss sa cheeks. Ginigigil ako ni Sean Tenorio. I left hanging here with the thoughts na para saan ba yung kiss na yon and kamusta na siya o buhay pa ba siya ngayon. Its freaking two weeks na walang paramdam. Ginigigil ako.

"Alam ko na bakit ganyan yung kaibigan mo." Sabi ni Cath.

"Kung hind sa audit, saan yan namomoblema?" Tanong ni Rhian kay Cath.

"Alamin natin pero malakas ang loob ko na tama ako." Confident na sabi ni Cath. "Shane, nag-uusap pa ba kayo ni Sean?"

Hindi ko siya pinansin sa tanong niya dahil kapag sinagot ko ang tanong niya, I might satisfy them and I don't want to do that. Mas mabuti ng itikom ang bibig kaysa sa maging center of attention ng mga kaibigan ko na walang ibang ginawa kung hindi pagchismisan ako ng harap-harapan.

"Ayaw mo sumagot, ah." Sabi ni Cath. "Matawagan nga si Sean para siya ang sumagot para sayo."

Hindi ko pa rin siya pinansin dahil alam ko naman na hindi niya ito gagawin. Paano din niya matatawagan yung tao, hindi naman sila friend. So, hindi ko sila pinansin. Bahala sila sa buhay nila.

"Hi, Sean!" Sabi ni Cath na siyang nagpaangat sa akin. "Told yah!"

So, hinuli lang ako ni Cath. Nagpanggap siya na sumagot si Sean sa tawag niya. Sobrang galing talaga ng mga kaibigan ko opo. Tamang behavior.

"Anong ginaganyan mo tungkol kay Sean, Balmores?" Tanong ni Rhian sa akin.

"Ghinost ka noh?" Tanong ni Cath.

"Wala. Hindi na kami nag-uusap." Sabi ko. "Happy?"

"Ano naman? Bakit ganyan ka?" Tanong ni Rhian.

Bakit nga ba ako nagkakaganto sa kanya? Wala naman dapat akong paki doon sa taong yon. We are not that close para magkaganto ako. Ewan.