අනංගයා [KTH] Completed ✔

හයවන කොටස

මම ආපහු යතා තත්වෙට එනකොට මාස දෙකක් විතර ඇති. ඒ මාස දෙක පුරාවටම මට ටේගෙ ඇස් දෙක මුණගැහුනෙ නෑ. එක්කො එයා එදා වෙච්ච දේවල් නිසා කම්පනේකින් ඉන්නවා ඇති. එහෙමත් නැත්තම් එයා මාව මුණගැහෙන්න අකමැති ඇති. මම සති ගානක් ටේගෙ ගෙදරට ගියා. ඒත් ටේ එහෙ හිටියෙ නෑ. බැරිම තැන මම ගණිකා මඩමටත් ගියා. හුඟ කාලෙකින් එයා එහෙට ඇවිල්ලත් නෑ. දෝහි මට හරියට දෙයක් කියන්නෙත් නැහැ. ටේ මට ඔයා නැතුව ඉන්න ඇයි මේ තරම් අමාරු?

" දෝහි මට ඇත්තම කියනවද?"

" ඔව් මොකක්ද ඔයා අහන්නෙ ඔන්නී?"

" කොහෙද ටේ ඉන්නෙ...ඇයි එයා අපි ලඟට එන්නෙ නැත්තෙ?"

දෝහී ඇස් පුංචි කරලා මං දිහා බැලුවා. මට ඒ ඇස් වලින් දැනගන්න ඕනි ටේ ඉන්නෙ කොහෙද කියලා. දෝහි එකපාරටම ඉකි ගගහා අඬන්න පටන් ගත්තා.

" ඇයි මේ?...ආ මට කියන්න දෝහි..මොකද වුනේ?"

" ඔන්නී ඔප්පා අපිව දාලා ගියෙ නෑ...එයා ඉන්නෙ අපි ලඟමයි...එදා ඔයාට තුවාල වුන වෙලාවේ...අප්පා ඔයාව මරන්නයි හැදුවෙ...ඒත් මගෙ ඔප්පා ඔයාව බේරගන්න ගොඩක් උත්සහ කළා...ඔයාට සිහි නැතිවෙච්ච වෙලේ අප්පගෙ අතේ තිබුනු වීදුරු කට්ටෙන් ඔයාගෙ පපුවට ගොඩක් damage වුනා...ඔප්පා එවෙලෙ හැසිරුනේ පිස්සෙක් වගේ...ඔප්පට අප්පාව මරන්න තරම් කේන්තියකින් හිටියේ...එවෙලෙ ඔම්මා ඒකට මැදිහත් වෙච්ච නිසයි අප්පා බේරුනේ....."
මට සිහි නැතිවෙච්ච චෙලේ වුන දේවල් මම දැනගත්තෙ ඒ වෙලේ. මටම හිතාගන්න බැහැ....ඇයි ටේ මං වෙනුවෙන් එයාගෙ අප්පාව මරන්න හැදුවේ..!

" ඔප්පා ලේ පෙරාගෙනම ඔයාවත් උස්සගෙන හොස්පිට්ල් එකට ආවා. කවුරුත් එයාට උදව් කරන්න හිටියෙ නෑ...අප්පට තුවාල නිසා මම ඔම්මත් එක්ක ගෙදර නැවතුනා. ඒ වෙනකොටත් අප්පගෙ මහ ලොකු ගාඩ්ලා අප්පව දාලා පැනලා ගිහින්...ඔයාව ඇඩ්මිඩ් කරාට පස්සෙයි කිව්වෙ ජීවත් වෙන්න තියෙන ඉඩකඩ අඩුයි කියලා.....ඔයා ගොඩක් බරපතල තත්වෙක හිටියෙ ඔන්නී...."

දෝහිගෙන් පිටවෙන වචනයක් ගානෙ මගෙ පපුව රිදෙන්න ගත්තා. මේ දේවල් හීනයක් උනානම්...අනේ දෙවියනේ...ඇයි ටේ..ඇයි ඔයාට එහෙම නොකර ඉන්නයි තිබුනේ!

____________________________________
Chapter එක පොඩියට දුන්නෙ🙂💕

Last chapter එකෙන් හම්බවෙමු එහෙනම් 😁🤧

කුමාවෝ ❤