Ay'ın Ruhu

Bölüm 2

'Gözlerindeki derinlik.'

'Gözlerimin bulamadığı,ellerimin dokunamadığı tek gerçeğimsin.'

Hafta sonuydu,uyandım!Tüm gece şarkı dinlemekten ağrıyan başım ile doğruldum kahvaltı yapmam için hazırlık içerisinde olan anneme "Günaydın."Dedim."Günaydın kızım."Dedi.Bana karşılık vermek amacıyla.Aynaya baktım solgun duran ve yorgunluktan harap olmuş suratıma bir kaç dakika bakıp ellerimi yıkadığım sırada bir mesaj sesi ile irkildim."Selam ışıl." Bu bizim sınıfta olan bir kızdı adı papatyaydı profil fotoğrafına bakmak için profiline girdim,üstünde mor bir sweat ve mor bir ayakkabısı vardı...Aaa bir detay daha mor menekşe takmıştı.Her neyse kızı incelemeyi bırakıp sohbet'e girdim karşılık vererek "Merhabalar."Dedim."Nasılsın?"Neden nasıl olduğumu merak etmişti ki iyiyim desem yalan olur kötüyüm desem o hiç olmazdı neden derse ona,'Birini gördüm de direkt olarak tutuldum ve Ay tutulması oldu.'mu diyeceğim.Her neyse bu sadece küçücük bir mesajdı atacaktım ve bitecekti,evet bu kadar.Tekrar elimde olan telefonuma odaklandım"İyiyim,sen?"Dedim ve klasik konuşmayı devam ettirdik.Telefonumu sessize alarak kenara bıraktım ve kahvaltı faslına geçiş yaptım.15,20 dakika kadar oyalandıktan sonra kahvaltımı bitirmiştim.Hafta sonumu da klasik ve sıkıcı bir şekilde geçirdikten sonra pazar günü bitimi kontrollerimi yaptım.Kitaplarımı kontrol ettikten sonra çantamı odama bırakıp üzerinde,inek peluşlarının olduğu yatağıma uzandım.

//

Gözlerimi açtım sabah olmuştu,üzerimi giyinip,minibüsün beni alacağı yere doğru ilerledim.Minibüs gelmişti itiraf etmeliydim onu göreceğim için heyecanlanmıştım.Okula kısa bir sürede geldikten sonra gözlerim direkt onu aramıştı,ama o yoktu endişeye kapılmadan sanki istediğim her an görebilecek gibi yukarıya sınıfıma çıktım,etrafıma bakındım fakat yoktu ilerledim!ilerledikçe,umudum da azalıyordu ilk derse girmek için sınıfa girdim,sohbet etmeye başladığımız papatya ile konuştum,biraz sonra derse girdiğimizde test çözmeye başlamıştık teneffüs zili çaldığında umutsuzca dudağımı kıvırarak dışarıya,koridora çıktım ve bir anda etrafında ki kızlar ile konuşan onu görmüştüm ve o an adını duyduğum ilk an oldu,onun adı Ereney'dı evet yanındaki bir kız seslenmişti ve bende adını duymuştum.Adı sizce de çok güzel değil miydi bir anda kendimi gülümserken buldum.

'Işıl kendine gel lütfen kızım sen sevemezsin,aşık olamazsın,ilgi göremezsin kendine gel lütfen'Kendimi toparladım ama gözlerine çoktan dalıp gitmiştim işte o an anladım gözlerindeki derinliği,Ya resmen kendimi tutmasam adına aşık olacağım az kalmıştı.Kendime gelmeye çalıştım başımı iki yana çevirdim ve hafif bir şekilde salladım o sırada bana baktığını hissettim ve ona baktım gözleri bendeydi,ilerledim şoka girmiştim resmen "Ahhh tanrım resmen adını duydum,ben duydum kulaklarım ile."İçinizden bana güldüğünüzü duyabiliyorum çünkü birinin birşey söylediğini zaten kulaklarınız ile duyabilirdiniz değil mi,evet bende şuan tam olarak sizin yaptığınızı yapıyorum utanarak kendime gülüyorum,suratımı kapattım hemen sınıfıma kaçarak resmen kalp atışlarımın durduğunu hissettim.Hayatımda hiç olmadığım kadar mutlu olmuştum ve hayatımda hiç olmadığım kadar utanmıştım.Bir sonraki dersin zili çalmıştı fakat benim abartısız ellerim titriyordu,dersin bitmesi için dualar ettim ve sonunda bitmişti nefes alıp kendime gelmem gerekiyordu aşağıya indim derin bir nefes aldım,ardımda bir el hissettim,bu selindi sohpet etmeye başlamıştık nasıl olduğumu sordu ve bir önceki konuşmamızda yarım kalan sorusuna cevap istedi."Senin sınıfın neydi bu arada ışılcığım." 9/A dedim.

"Aa desene yan yanayız ben seni nasıl göremedim kızım ya."

"Bilmem denk gelemedik heralde." "

"Ya sen neden bu kadar utangaçsın?sana bir soru soracağım diye ödün kopuyor resmen."Resmen içimi duydu bu kız bir an önce gitmesi için saniye sayıyordum resmen çünkü yanımda biri varken nefes almaya bile utanan bir insanım ben,kızı daha fazla bekletmeden sorusuna cevap vermeliydim yoksa gerçekten de öyle olduğunu anlayacaktı tam selinin parlayan yeşil grimsi gözlerine ve altın sarısı saçlarına doğru kafamı kaldırdım ona cevap vereceğim sırada birden lafa atladı

"Kızım içinden konuşmayı bırakıp benimle konuşsan seninle harika bir best friend olacağız ama sen içinden konuşmayı bırakamıyorsun gibi geliyor bana."Şoka girdim,resmen şoka girmiştim kız benim içimi okuyordu hemen bir cevap vermem gerekiyordu yoksa kıza çok büyük ayıp olacaktı,derin bir nefes aldım.

"Ya yok ben dalmışım sadece,yoksa içimden konuştuğum falan yok yani."Dedim ve dudağımı sağ tarafa doğru kıvırdım.

"Ya,ya tabi ben biliyorum o dalıp gitmeleri."Tam cevap vereceğim sırada hem zilin hemde yine aynı arkadaşlarının seline seslendiğini duydum.

"Ben aslında"Dedim ve selin şuan gitmesi gerektiğini ve beni tekrar bulup bu dalışlarımın hesabını soracağını söyledi.Bende gülerek kafamı salladım ve ardından sınıfıma yukarıya doğru çıktım.

"O an içimden bir kez daha tekrarladım,Gözlerimin bulamadığı tek gerçeğimsin erenay'ım."