SIM Card | Taegyu

5.

Choi Beomgyu.

Bu gece belediyenin genelde bomboş olan parkına doğru yürüyüşe çıktım, bütün amacım salıncakta sallanırken biraz müzik dinlemek ve yalnızlıkta huzur bulmaktı. Ama hiçbirini gerçekleştiremedim, çünkü park bu sefer boş değildi.

Bunu ilk farkettiğimde adımlarımı durdurdum, o ise salıncakta ayaklarını yere basarak hafifçe ileri geri sallanıyordu. Varlığımın farkına varınca bana döndü, yüzünde siyah bir maske vardı. Neden açık havada tek başınayken maske takıyordu ki? Kendisini çirkin bulduğundan falan olamazdı, değil mi? Maske takıyor olmasına rağmen gecenin karanlığında yakışıklı olduğunu kestirebiliyordum. Bakışları ayak uçlarımdan tırmanarak yüzümü buldu ve inanılmaz bir şey oldu. Gözlerinden bir duygu silsilesi geçti. Bu duyguların bir tanesinin bile ne olduğunu çözemedim, o kadar hızlı olmuş ve bitmişti ki. Bakışlarından anladığım tek bir şey vardı; beni tanıyordu. Bu çok da inanılmaz bir durum değildi, mahallemizde ve okulda oldukça tanınan biriydim. Bu okuldaki başarım ve katıldığım sosyal etkinliklerden dolayıydı. Çalışıyordum çünkü eğer Kore'de başarılı olursam yurtdışına olan kapıların açılacağının farkındaydım, en büyük hayalim buydu: yurtdışında yaşamak. Okul birincisinin de okuldan ayrılmasıyla artık birinci bendim ve bende bu hırs oldukça önümde kimse duramazdı. Ancak sosyal etkinliklere katılmak sosyalleşmek istediğimden falan değildi, doğayı sevdiğimdendi. Nerede bir ağaç dikme veya çöp toplama etkinliği varsa beni orada bulabilirdiniz.

İnsanlarla kaynaşmaya olan hevesimi yitireli çok olmuştu. Ama aynı zamanda beni karşılıksız koşulsuz sevecek bir sevgili de istiyordum. Onu da böyle gidersem nasıl bulacağım, bilmiyorum. Sürekli kendimle çelişiyordum.

Ben hâlâ oracıkta dikiliyorken salıncaktan kalktı, oturma yerine oturmamı istercesine eliyle hafifçe vurdu, ve bana el salladıktan sonra uzaklaşmaya başladı. Hiçbir şey söylemedim.

Ne söyleyebilirdim ki?

Ancak söyleyecek bir şey bulamadığımdan değildi suskunluğum. Aklıma gelen onca şeyin arasından seçim yapamamamdandı. Kimsin sen? Neden bana o gözlerle baktın? Senin gözünde nasıl biriyim ben?

Yani, 'Hangisini söyleyebilirdim ki?' daha uygun bir soru olurdu.

Ona el sallayarak karşılık verdim, ama sanırım görmedi. Hızlı adımlarla uzaklaşıyordu parktan, ya da benden.

***

Ramyeonjun
Bugün parkta maskeli birini gördüm var ya

Offf taştı taşş

Meteor resmen

Hem de gizemli bir meteor

Ve daha inanılmaz olanı ne biliyor musun

Beni tanıyordu sanki

Smexytavşan
:/

Salyalarını akıtman bitti mi

Ramyeonjun
Bitti

Ne oldu niye dudağını bükmüş surat

Smexytavşan
Yeonjun'la konuştuk bugün

Smexytavşan yazıyor...

Ramyeonjun
Eee ne güzel işte benim sayemde crush inla bir temasınız olmuş