5. BÖLÜM

3.5K 112 2
                                    

YAZARDAN




Yalnızlık öyle bir seydirki yanında ne kadar insan olursa olsun, ne kadar gözlerinin içine bakarsalar baksınlar yinede kendini birçok insanın içinde yalnız hissedersin hiçbir yere sığmaz düş kırıklıklarına  uğrarsın

Bende kendimi bildim bileli herzaman yalnız bir kimseydim sadece kendimi birine açtım oda zaten beni bırakıp gitmişti

Kimse bana yaklaşamaz bende kimseye yaklasmazdim insanlardan pek haz etmez gerekli olmadıkça muhatap olmazdım

Ama o başkaydı bambaşkaydı benim için gerekirse abi, baba, anne, kardeş olurdu yeri gelir sırdaş, can dostu olurdu  tabiki o kadar yakın olup birden kaybolunca gerçek manada sarsilmis toparlanmaktada acayip zorlanmistim gece gündüz demeden ağlıyor sakinlestiricilerle ayakta kalıyordum tabi aradan zaman geçtikçe toparlaniyordum ama toparlandikcada eskisinden daha beter çekilmez, soğuk olduğumuda fark ediyordum ama pek taktığım söylenemez daha sonradan ise msü sınavina girip kara harpe gitmiştim öyle bir vatan aşkıyla yaniyordumki hickimse hicbirsey umrumda değildi tabiki bu suredede onu aramaktan bir kez olsun sıkılmamis aramaya devam etmiştim  ama umudumda yavaş yavaş tükendiğinide  geçte olsa anlamıştım  yaşıyordum, nefes alıyordum ama o kadar sadece yaşamsal fonksiyonları yerine getiriyordum hayattan zerre zevk almıyor yanımda olanlarada zevk aldırmıyordum bu yüzden bu kadar yalnızdım işte ama yanliz olmayida ben secmemismiydim zaten

Sadece o tabularimi yıkmış duvarlarimi aşmış ve gerçek bana ulaşmıştı ama oda beni bırakmıştı

Aklım almiyordu neden bir anda ortaya çıkmıştı neden simdi neden


OLCADAN



kapının calmasiyla ayaklanip kapıyı açmış  salona beraber geçmiştik  ve tam gözlerine bakmıştım bu benim dilimde anlat ve git demekti ve beni biraz taniyorsa anlamıştır ve gercekten de anlamış çünkü başlamışti konuşmaya

- Polat: bak Olca sana yemin ederim bırakmak istemedim seni ama bak hatırlarsan  hani siyah elbiseli adamlar geliyordu arada bizleri alıp sonra da yorgun argın birakuyorlardi hatırlarsan

Olca : evet hatırlıyorum

Polat : işte onlar bizi gizli ajan veya asker yapmak için egitiyorlardi  bende o zamanlar seninle tanışmadığım için kabul ettim ama sonra sen çıktın yemin ederim erken seninle karsilassaydik kabul etmezdim ama geçmişti artık eğitimimiz bitmişti ama bizde seninle yakinlasmis kardeş gibi olmuştuk  neyse dediğim gibi eğitim bitmişti biter bitmezde ilk görevime gidecektim ve bu görev belki aylar belkide yıllar sonra bitebilirdi ve dediğim gibi görev 8 veya 9 yıl sonra bitti yani 1 yıl önce geldim bu bir yildada seni buldum  işlerimi toparladım ve ancak şimdi karşına cikabildim  ve sana yemin olsun askeriyeye bağlı çalışıyoruz biliyorsun sana asla yalan söylemem ve kandırma ve sende biliyorsun görevle   ilgili birşey de anlatamam güzelim beni anlıyorsun değilmi 

Olca : tamam anlıyorum seni rica etsem beni simdi biraz yanliz birakabilirmisin

Polat : peki güzelim senden haber bekliyorum

Tamam iyi geceler dedim ve kapıyı kapattım bugün gercekten de  çok yoğun geçmişti

Daha fazla oyalanmadan düşünmeyi bıraktım ve uyuya kaldım









Evet gencolar yeni bölümümüz geldi umarım oyla ve yorumlar gelir 

Desteğinizi bekliyorum arkadaşlar

UMUT VADEDEN GELECEK ( GERÇEK AİLEM)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin