Sabah erken uyanmış günlük rutinlerimi yerine getirmiş güzel bir kahvaltı ilede kendimi ödüllendirmistim ama biliyordum ki sadece düşünmekten kaçıyordum tabi nereye kadar kacabilirsem
Düşünüyorum düşünüyorum ama hiçbir sonuca varamiyorum
Halada inanmakta zorluk çekiyorum resmen abim yaşıyor bir telefon uzağımda istesem ulaşabilirim bi ailem var ve ben işlerin iyice kontrolünden çıktığını hissediyordum ve buda beni zorluyorduHerzaman herseyden kontrolün elimde olmasını seven ben bu sefer hicbirseyi yolunda gibi hissetmiyorum
Bir yandan aile birandan abim ve biryandanda işler kendimi bilinmezlik hissediyordum ve bu bilinmezlik beni ürkütüyordu
Cikmazdaydim ve yolumu nasıl bulacagimdan kararsızım tabiki düşüncelerimi bölen telefonumin sesi oldu
Arayana baktığımda ise yabancı bir numara olduğunu anladım
- Alo
-merhaba küçüğüm
- Polat
-benim küçüğüm benim
-dinliyorum
-kusura bakma rahatsız ediyorum ama seni merak ettim dünden sonra nasılsın diye
-iyiyim Polat düşünüyorum ve eskisi kadar olurmuyuz bilmiyorum ama ben seninle tekrar eskisi gibi olmak istiyorum
- küçüğüm çok teşekkür ederim beni çok mutlu ettin umarım tekrar eskisi gibi oluruz
-tamam Polat şimdi kapatmam lazım sonra konuşuruz
-Tamam küçüğüm seni bekliycegim görüşürüzTelefonu kapattıktan sonra tekrar düşüncelere daldım ve umarım doğru yapiyorumdur çünkü artık kaybetmekten yanliz olmaktan bıktım
Düşüncelerimin dağılmasına tekrar ve tekrar telefonun çalması bozdu buseferki arayan ise Hamza beydi
- Alo buyrun Hamza bey birşey mi oldu
-yok kızım olmadı ne yapıyorsun diye merak ettim o yüzden arayayım dedim napıyorsun-iyiyim Hamza bey oturuyordum siz neler yapıyorsunuz iyisinizdir inşallah
-iyiyiz olaca ben şey için aramıştım şey bize akşam yemeğine gelirmiş in diye aramıştım
Aslında iyi fikirdi hem böylece biraz daha zaman geçirirdim ve birbirimize alışirdik
-tamam Hamza bey akşam görüşmek üzere o zaman
- tamam kızım görüşürüz
Telefonu kapattıktan sonra bende diğer işlerim odaklanın askeriyeye uğrayıp kalan evrak işlerini bitirmiştim hal böyle oluncaya akşama kadar askeriyede zaman harcamış olmuştum ve koşuşturmaca içinde Hamza beylere doğu yola çıktım ve sanırım biraz gecikicektim bu yüzden de bende Hamza beye gecikecegime dair mesajla durumu bildirmiş yanan trafik işaretiyle yoluma devam etmiştim
20 DK SONRA
Sonunda yetişmistim ve 10 dk dirda gecikmistim hemen kapıyı çaldım
(merak etmeyin hırsız değilim zili çaldım manasında😂
Tamam sakin oluyoruz ve ben bu iğrenç şakayı yapmamışım gibi devam ediyoruz )
Kapıyı açan Amine hanimdi ve bütün aileyide büyükten küçüğe sıralanmıştır ve ne yalan soylim çok komik gorunuyorlardi kendimi tuttum ve birbirimizle selamlastiktan sonra direk yemeğe geçtik
Hamza bey : olca
Olca : buyrun
Hamza bey : eğer sende istersen artık ailelerimiz seninle tanışmak istiyor ve babalarimizi zapt edemiyoruzOlca :nasıl yani
Hamza bey : sen her iki ailenin e tek kız torunu oluyorsun kızım elbetteki başka kızlar oldu ama onlar ya hastalıktan yada kazalara kaybettik
diyince hem üzülmüştüm hemde şok geçiriyordum sanırım ve bu tepkilerimi dışari aktarmış olacağım ki hepsi kıpkırmızı olmuş bir şekilde bana bakıyordu tabi hemen kendimi düzelttim ve tamam dedim ve ekledim gülün hadi dedim ondan sonra ise hersey hızlı geçmişti ve bende nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde Amine hanımlardaki odada onlarda kalıyordum yarın uzun olacağı için telefonumu ve silahımı başucuma koydum tam uzaniyordumki telefonuma mesaj geldi
Mesajda ise şunları yazıyordu
Bunca yıldır sensiz geçen günlerin acısını çıkartmak istiyorum yarın buluşalım yeri ve zamanı sana bırakıyorum
Mesajı görüldü de bıraktım ve uyuya kaldım
Sizce mesaj atan kimdi?
Olcanin adım atması iyimiydi?Yorum ve oylarınızı bekliyorum arkadaşlar
Hadi ailemizi büyütelim
Bekliyorummmmmmmm🙂🙂
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUT VADEDEN GELECEK ( GERÇEK AİLEM)
Ficção Adolescentehatam olursa affola Ve umarım hayalet okuyucu olamazsınız 🙂🙂 Genç, güzel ve asi kızımız OLCA KORKMAZ( GÖK) Hayat şartlarıyla sert ve soğuk bir kişiliğe bürünmüş zor güvenen mesleği uğruna hiç düşünmeden canını verecek güzel kızımız eğer sizde mera...