UMUT VADEDEN GELECEK ( GERÇEK AİLEM)

9. BÖLÜM

POLATTAN

Gördüklerim karşısında şok oldum çünkü sonunda miniğim gözlerini açmış  sanırım nerde olduğunu anlamaya çalışıyordu hemen koşup doktor çağırıp ailesinde haber verip cama doğru koşup içeriye baktım miniğim cama doğru bakıyordu hemen elimi kaldırıp el salladım  oda zorlanarakta olsa el sallayıp doktora döndü birseyler konuştuktan sonra ise doktorun serumla birşey enjekte etmesiyle tekrar gözlerini kapattı

Doktor unda dışarı çıkmasıyla hemen doktorun yanına gidip durumunu sormaya başladık 

Yusuf (büyük abi) : olcanin durumu nasıl

İkizler : evet ablamız nasıl  diyerek hemen lafa atlamalariyla ters ters hemen doktora döndüm

-evet doktor bey olcam nasıl

Doktor :  merak etmeyin dediğim gibi Olca zor bir ameliyat geçirdi ve toparlanması için yoğun bakımda kaldı şimdi ise bıraz ağrısı olduğu için agrikesici ve uyku ilacı enjekte ettik birkaç saat sonra ise normal odaya alacağız o zaman görebilirsiniz onu başka birşey yoksa müsaadenizle

Polat : çok teşekkür ederiz doktor bey

Doktor : görevimiz bu ne demek

Dedikten sonra yanımızdan  ayrıldı

  OLCADAN

Gözlerimi açınca ilk ne olduğunu algılamak için birkaç dakika bekledikten sonra olanlarin birer birer aklıma gelmesiyle hemen Polatı düşündüm inşallah ona birşey olmamıştır diye düşünürken aklıma masmavi gözler geldi acaba o gözler neyin nesiydi ben düşunce denizine dalarken kapının açılmasıyla  oraya baktım  Polat gelmişti  hemen bana yaklaşıp yaralarımı acıtmadan bana sarıldı  bende biraz karşılık verdim 

Polat : Olca bebeğim nasılsın nasıl oldun, ağrın varmı? 

Olca : iyiyim Polat sadece biraz ağrım var oda geçer alışığım zaten yani sorun yok 

Kapının tekrar açılmasıyla oraya baktım Gök  ailesiydi  Amine hanım gözleri kizarik ve bitik bir halde buraya doğru geliyordu  Hamza beyin kolunda, gerçi diğer aile üyelerininde  ondan farkı yoktu am yinede onlar Amine  hanımdan daha iyi bir durumdaydilar

Amine hanım : kızım olcam nasılsın iyimisin ağrın varmı

Olca : iyiyim Amine  hanım endişelenmeyin alışığım ben size haber vermişlerdir zaten yani mesleğimi artık biliyorsunuz ve buna da alışmak zorundasınız belki birgun ayyildizli tabutun gelir  yani kendinizi fazla harap etmenin bi manası yok

Hamza bey : o nasıl söz Olca sen bizim canımızın, kanımızın, kızımızın  nasıl endselenmeyelim hem nasıl bize Asker olduğunu söylemezsin eve tabutun gelince mi  öğreneceğiz Hı en azından bunu hak etmiyormuyuz

Olca : hayır Hamza bey hak ediyorsunuz ama biliyorsunuz ki  hersey hızlı gelişti görevden gelir gelmez  buraya geldim ve olaylar bu durumda yani  acitasyona gerek yok sizide anlıyorum ama lütfen olayları tek tarafli yaşamayın

Kapının tekrar açılmasıyla sıkıntıyla oraya baktım bu seferde gelen albaydı   hemen doğrulaya çalıştım ama albay dogrulmami engelledi sanırım buraya komutanım olarak değilde manevi babam olarak gelmişti çünkü onunla  çok oncelerden tanisiyorduk o benim olmayan babamdi  sadece kendimi ona acabiliyordum o benim dönüm noktamdi

Albay Mehmet :nasılsın kızım

Olca : iyiyim babacım beni biliyorsun 

O sırada gözüm Hamza beye takıldı biraz hayal kırıklığı birazda sinir ve üzüntüyle bakıyordu  ama benim yapabileceğim birşey yoktu ben böyleydim alışmam güvenmem zaman alacaktı hersey hemen ha diye olmuyordu 

Olca : baba bakıyorum endiselenmemissin

Albay Mehmet : ben biliyordum zaten senin bana bize geleceğini canım kizim

Olca : sogol babam

Albay Mehmet : Olca zaten izindeydin  bir hafta daha izin de ol 3 hafa iznin oluyo toparlan ve gel   yeni timinle tanisacaksin uzun zamandır yalnızlık yeter tamammi kızım

Olca : ama baba

Albay Mehmet: amsi yok kızım hadi kendine iyi bak

Dedi ve çıktı

Polat : bende gideyim bebeğim biliyorsun biraz işlerim var akşam yine gelirim tamammi

Olca : tamam istersen gelmeyede bilirsin

Polat : olmaz bebeğim işlerim biter bitmez burdayım tamammi

Olca : tamam

Polatta gittikten sonra diğerlerine döndüm

  Yusuf : o adamın öyle demesine  rahatsız olmuyormusun

Olca : neden  rahatsız olayım abim değilmi 

Hamza bey : baban olduğunuzda bilmiyorduk

Olca : benim hakkımda hicbirsey bilmiyorsunuz zaten Hamza bey şimdi gereksiz yere kıskançlık etmenin zamanı değil   sizde artık evinize gidin Amine hanımda iyi değil zaten

İkizler : ama abla  neden bize böyle davranıyorsun ki ne yaptikki sana 

Olca : size birşey yaptığım yok çocuklar sadece biraz alışmam lazım size şimdi hadi burda boşu boşuna harap olmayın yarın yine gelirsiniz  tamammi

İkizler : tamam

Hadi Amine hanım

Amine hanım : ama

Aması yok iyi geceler

Ali : siz gidin annem ben zaten bugün nobeteyim arada olcayada bakarım 

En son hatırladığım anlima konulan öpücüktu 

Olcanin Rüyası

Timimle olan son görevimize gelmiştik hersey olduğu gibi ilerliyordu gideceğimiz yere gelmiş pusu kurmuştuk ve gelmelerini bekliyorduk  o sırada  Eyüpun sebeklikerini dinliyor  ali abi gilin  ise onu azarlamalarini gülerek izliyordum onlar benim ailemdi  onlar Polat gittikten sonraki tek ailemdi  Polat gittikten sonra onlarla tanışmış beraber sınavlara girip Asker olmuştuk kaderinde yardımıyla bir araya gelmiştik onlar bana aile , abi, baba, kardeş hersey olmuşlardı  bekleme sırasında birden nasıl olduysa hepimiz yakalanmis  onların   gözümün  önünde infaz edilmesini izlemiştim sıra bana gelince ise  baska bir tim gelip bizi daha doğrusu beni kurtarmislari ama hersey için çok geç kalmışlardı  çünkü ben ailemi çoktan kaybetmiştim  sadece onları değil duygulaimi hislerimde kaybetmiştim ama ağlamıyorum tıpkı onların bana dik dur  kendini kaybetme dedikleri gibi yapıyordum  zaten onları asla unutmuyor o pic kurularinin kökünü kaziyacagim

Abi hayır hayır bırakmayın beni...

Görüyordum heryerde kan  vardı ailemin kanı

ABIIIIIIIII

Diyerek kabustan uyanmıştım   zaten birdaha da uyuyacağımi zannetmiyordum 

Sabaha kadar onları düşünerek öylece oturuyordum ...

Bi ara kapı açılıp Polat gelmişti ama  uyuyor gibi yapmıştım

Eveeeeeeeeeeeet gençler yeni bölüm geldi ve arkadaşlar isterseniz bana biraz fikirlerde bulunabilirsiniz 

Yorum ve oylarınızı bekliyorum

Gidişatı begenmiyorsaniz lütfen yazarsanız mutlu olurum...🙂🙂

Hadi bakalım  ailemizi büyütelimmmmmmmm