Çocukluk Arkadaşım Takıntılı Bir Koca Oldu

4.bölüm

Ev  Çocukluk Arkadaşım Takıntılı Bir Koca Oldu  4. Bölüm




Isabelle, altı yaşındayken meydana gelen güneş tutulmasını hayatında bir dönüm noktası olarak değerlendirdi. O zamandan beri Riggs ile iki haftada bir görüşüyor. St. Maria bunu çok istenmeyen bulsa da, Riggs'in Isabelle'i görmeye gelmesini engellemedi. Başka bir değişiklik daha vardı - bir grup rahip tapınağı düzenli olarak ziyaret etmeye başladı.

Isabelle, misafirlerimiz var, o yüzden düzgünce oturalım. Bunu yapabilirsin, değil mi?”

"Bu insanlar kim, Aziz Cecilia?"

“Başkent Pilsburg'dan rahipler. Tapınağın iyi çalışıp çalışmadığını kontrol etmek için buradalar.”

"Tapınağı incelemek için...?"

“Cardiago Dükalığı'nda bulunan tapınağımız başkentten çok uzakta. Bu yüzden IŞİD'in niyetinin iyi aktarılıp aktarılmadığını görmek için buraya geldiler. Bugün başını belaya sokma, tamam mı?"

Birkaç kadınla birlikte yaşamış olan Isabelle, birinin rahatsızlığını nasıl çabucak fark edeceğini biliyordu. Teftiş için gruba liderlik eden rahibe baktı. Koca karınlı rahip, binalarda, bahçelerde veya duvarlarda süslenmiş kutsal yazılardan bir ayetin tadını çıkarıyormuş gibi yaptı. Ancak asıl umursadığı şey kendi rahatsızlığını saklamaya çalışmaktı.

Isabelle, St. Cecilia'nın eteğinin arkasına saklandı ve küçük sorular sordu.

"O kim ve neden bir süredir beni izliyor?"

"Peder Matteo'yu mu kastediyorsun? Sana bakmıyor, etrafa bakıyor. Peder Matteo, kraliyet ailesine ait olduğu için herkesten daha sadık.”

Isabelle, Aziz Cecilia'nın cevabını kabul edemedi. Ona göre “sadık” kelimesi “iyi huylu” kadar değerliydi.

Ama Peder Matteo'nun gözleri şeytani.

Ona bakışları, oyununun şişmanlamasını bekleyen bir kaçak avcıyı hatırlattı. Ona baktı, ağzını kapattı ve yanındaki kişiyle konuştu. Gözleri birkaç kez ona çevrilmişti, böylece Isabelle onun hakkında konuştuğunu görebiliyordu.

"Aziz, iyi hissetmiyorum."

"Kendini kötü hissediyorsan git odada kal. Peder Matteo gittiğinde seni arayacağım, böylece onu uğurlayabilirsin.”

"Evet."

Isabelle yanaklarını şişirerek tavan arasına çıktı.

Daha sonra Peder Mateo haber vermeden tapınağı ziyaret etti ve birçok gizli sohbet yaptı. Isabelle için çok hoş olmayan bir şeydi. Bu, zaman geçtikçe tekrar etmeye devam etti.

***

Daha farkına varmadan on yaşına giren Isabelle'in her iki haftada bir Riggs'i beklemek gibi bir rutini vardı. Çünkü yavru geyik ona çok para vermiş.

"Riggs, bugün ödevim, güvendiğin imparatorluğun tarihi üzerine. Yapacak çok şey var, o yüzden buraya otur.”

Isabelle ilk tanıştıkları çalılığın yanına serdiği battaniyeye hafifçe vurdu. Burası Riggs ve Isabelle için saklanma yeri oldu.

Oldukça uzun ama yine de Isabelle'den daha küçük olan Riggs, tek kelime etmeden oturdu. Kahverengi bir yelek ve herhangi bir çiftçinin oğlunun bir ya da iki çiftine sahip olacağı pantolonlu uzun kollu bir gömlek giyiyordu.

Isabelle onun tuhaf şekilde temiz kıyafetlerini izlerken uzandı.

Gökyüzüne bakarken, Riggs bir şey çıkardı. Bir kese. İçeriden nefis bir tereyağ kokusu geliyordu.