Survive

3

Krsss, krsss. Ik hoor mensen gummen, krassen, zweten, zuchten. M'n handen beven. M'n potlood valt uit m'n hand, ik probeer hem weer op te pakken. Maar het lukt niet. Ik kijk op de klok, nog tien minuten. NOG TIEN MINUTEN MAAR?! Ik heb nog zeker 5 bladen te gaan en tot nu toe heb ik er nog niet veel van gebakken. Ik probeer me te concentreren op de volgende vraag. Ik kijk op de klok: 5 minuten. NEEEE!

Met een van zweet doorweekt shirt schrik ik wakker. Ik kijk op de wekker: 03.28 uur. Nog 3.5 uur om te slapen. Ik klim uit mijn stapelbed en loop door de gang naar de badkamer. Als een vampier reageer ik op het felle licht van de spaarlamp. Ik drink even wat water en werp een snelle blik op de spiegel waarin ik zie dat m'n haar helemaal door de war zit alsof een omploegtractor erdoorheen heeft gereden. Ik ga nog even naar de wc, ik trek door. Maar oh men wat klinkt dat hard zeg. Als ze maar niet wakker zijn geworden. Snel kruip ik weer in m'n bed dat kraakt bij elke beweging die ik maak.
Ik probeer echt te slapen, maar ik lig te steeds maar te denken en te woelen. En dat allemaal voor morgen, eigenlijk vandaag al. Wat als ik hem slecht maak? Wie weet wat er dan gebeurt? 'Domme mensen' zullen vast nooit ergens geaccepteerd worden. 'Die heb je niet nodig,' zullen ze zeggen. 'Ze lopen alleen maar in de weg. Dan kunnen we die maar beter uit de weg ruimen toch?'

Oké, stop Miles, stop! Ga slapen!

Ik moet eerlijk toegeven, ik heb nooit gedacht dat het zou werken; schaapjes tellen. Maar wie weet. Ik begin:
1...2...3...4...5 enz. Met de gedachte aan schaapjes springend over een hekje in de weide val ik in een diepe slaap.