Iedereen leek een beetje van zijn stuk gebracht. Het was al meer dan tien minuten geleden dat Tomas en Justin uit de zaal waren gehaald, en ze waren nog steeds niet terug. Één ding was zeker, afkijken werd niet getolereerd. En stel ze zouden terug komen, dan was het alsnog in hun nadeel. Want je hebt een stuk minder tijd, en die heb je hard nodig.
Ik werkte in een razend tempo om alle vragen af te hebben. Ik was bij het laatste blaadje aan beland, en de laatste vijf minuten gingen in. Veel waren er al klaar, maar veel ook niet. Verdacht veel moeilijke vragen staarden me aan op het laatste blaadje waardoor ik nog maar dertig seconden had om de vijf laatste schriftelijke vragen te beantwoorden. Ik nam een besluit. Gewoon bolletjes aankruisen. Niet naar de vraag kijken. Ik vulde in: B, C, C, E, D. Niet teveel dezelfde letters achter elkaar, want anders klopt het niet.
Een schelle bel galmt door de ruimte. Er wordt gevraagd je potlood neer te leggen en je blad naar de hoek van je tafel te schuiven.
De man die Tomas en Justin uit de zaal had gehaald was inmiddels teruggekomen en haalde nu mijn blaadje op. Hij was teruggekomen zónder Tomas en Justin.
Pas als iedereens blaadje was opgehaald mochten we de zaal verlaten. Zonder te praten.
JE LEEST
Survive
AdventureMiles zit in het laatste jaar van zijn studie Medische Kunde wanneer hij bericht krijgt dat hij een Vaardigheidstest moet ondergaan. Zijn afdeling moet dit jaar als eerste. De test bepaalt z'n verdere leven. Hoe brengt Miles het er vanaf? En wat vol...
