Survive

5

Ik zit naast Jack, onze tafels staan een meter uit elkaar. We zitten met heel de afdeling in één grote zaal. We zijn al zeker een uur bezig met de schriftelijke vragen. Een grote digitale klok die aangeeft hoeveel minuten je nog hebt hangt voor in de zaal. Voor mijn gevoel weet ik redelijk veel. Alhoewel, bij sommigen vragen heb ik echt geen flauw idee wanneer ik dit ooit geleerd zou moeten hebben. Gelukkig is het allemaal meerkeuze, een uitleg wordt niet gevraagd, want daar laat ik nogal wat steekjes vallen.
Ik zie iedereen diep nadenken en steeds een ander bolletje aankruisen. Sommigen hebben al meer dan de helft van het boekje afgewerkt, zoals Michael. Hij is altijd al snel geweest met toetsen, dus dat is niet echt goed om je mee te meten.
Ik zie Jessica, altijd heel langzaam en precies, zeker wel langer dan een minuut denken over elke vraag. Ook niet echt goed om je mee te meten.
Als ik in een snelle blik twee rijen vooruit kijk zie ik Justin, die het over het algemeen niet zo goed doet op school, afkijken bij Tomas, die zijn blaadje erg overdreven naar toe Justin schuift. Tomas is het type populair bij iedereen en ook nog eens slim. Zijn kortgeknipte bruine haar, zijn dure merkkleding en suède schoentjes zitten dan ook niet tegen. Hij is enig kind, en krijgt alles wat zijn hartje maar belangt. Zijn vader is directeur van de grootse oliefabriek in ons land.
Ik zie aan Justins ogen dat hij nerveus is. Het enige moment waarop Justin nerveus
is, is wanneer hij aan het afkijken is .Wat hij ook altijd doet tijdens onze normale toetsen . Gek genoeg is het een leraar nog nooit opgevallen.
'Justin Clarkson en Tomas Print,' buldert een onverwachtse mannenstem vanuit achter de zaal. Het is de man die bij ons patrouilleert. Hij had tot dan toe nog niks gezegd. Hij heeft de hele tijd achter zijn tafel gezeten, zijn blik vooruit gericht. Kijkend tussen twee rijen. Zoals als elk van zijn collega's ook bij de andere rijen doen.
'Jullie worden verzocht onmiddellijk met mij mee te komen, nu,' vervolgt hij resoluut en zonder medelijden.