23.03.2022
Lanetli gün gelmişti, bu gün Jeonginin zorla evlendiği gündü. Tüm davetliler ormanda toplanmış düğünün başlamasını bekliyordu.
"Jeongin rahatla biraz. Mesajını gördü değil mi? Eminim gelicektir." Jisung arkadaşını rahatlatmaya çalışıyordu fakat o da Jeonginden farklı değildi, ikiside gergin bir şekilde Hyunjini bekliyordu.
"Jisung korkuyorum, ben bunları istemiyorum Jisung." Jeongin ve Jisung düğün alanının en uzak yerine çekilmiş bekliyorlardı. Jeongin iki de bir kravatını gevşetiyor, sinirden ağlıyordu.
Jisung arkadaşının bu durumda olmasını asla istemiyordu. Jeongin onun için önemli biriydi fakat şimdi onu rahatlatmaktan başka yapabiliceği hiç bir şey yoktu.
"Jeongin sakin ol lütfen eminim gelicektir."
Jeongin bu damatlık içinde hiç rahat edemiyordu. Aklına Hyunjinle kurduğu hayaller geliyordu sürekli. Sağlıklı bir ilişki olmayacağını Jeongin de biliyordu. Sonuçta kız onu sevse bile Jeongin sevmiyordu, tek taraflı bi evlilik ne kadar sağlıklı olabilirdi ki?
Jisung ve Jeongin bankta oturmaya devam ederek uzaktan düğün alanını izliyolardı, Jeonginin gözü giriş kapısından bir an bile ayrılmıyordu. Yujinin gelmesini bile geç fark etmişti.
"Jeongin? Duyuyor musun?"
"Ha evet dalmıştım sadece."
"Annem çağırıyor, yani senin annen seni çağırıyor."
"Tamam geliyorum birazdan."
Yujin sıkıntılı bir şekilde Jeongine bakıyordu, uzun ince parmaklarını oynayıp tırnak kenarlarını yolmaya çalışıyordu.
Hyunjin aklına gelmişti bir anda.
Ne zaman öyle yapsa ellerini tutar onu rahatlatırdı Jeongin.
"Yujin bi sorun mu var?"
"Aslında seninle konuşmak istiyorum."
"Ben alana gideyim Jeongin konuşuruz sonra." Jisung arkadaşının omzunu sıvazladıktan sonra kalkıp düğün alanına doğru gitmişti. Jeongin Yujine banka oturmasını teklif etmişti. Nezaketen yapması gerekiyordu sanırım.
"Otursana."
"Yok."
"Peki." Jeongin banktan kalkıp beyaz elbiseli kızın karşısına dikilmişti.
"Seni dinliyorum Yujin."
"Jeongin beni hiç sevmeyecek misin?"
Jeongin aldığı soru karşısında öylece kalmıştı. Evet sevmeyecekti fakat bunu ona söylerse eminim kalbi kırılırdı. Daha alttan almanın bir yolunu düşünüyordu.
"Bu nerden çıktı?"
"Hiç konuşmamla ilgilenmiyorsun, sürekli gözlerin kapıda sanki birini bekliyor gibi, hiç bir şeye istekli değilsin."
"Yujin ben, ben bilmiyorum çok ani oldu. Birbirimizi İlk görüşümüzde evlenme konusu açıldı ben böyle şeyler yapabilicek biri değilim anlıyor musun? Lütfen sadece bu düğünü yapalım bitsin, aramızda daha fazla bir şey olmasın."
Yujin Jeongine biraz daha yaklaşıp ellerini tuttu. Jeongin ilk önce ellere baktı sonra geri Yujine döndü.
"Lütfen, düğün yapalım bitsin aramızda daha fazlası yok."
Jeongin son cümlesini bir daha tekrarlayıp ellerini çektikten sonra arkasında gözlerini dolu kız bırakarak alana doğru gitti. Hemen Jisungu bulup gitmek istiyordu burdan.
Jeongin ağacın altında oturmuş etrafı izleyen Jisunga doğru koştu.
"Jisung lütfen gidelim."
"Jeongin bunu yapamayız."
"Hyunjin gelmiyor Jisung lütfen gidelim."
Jisung sıkıntılı bir şekilde nefes verdi, arkadaşını bu durumdan mantıklı bir şekilde kurtarması lazımdı.
"Hyunjine tekrar yaz, ara hatta."
Jeongin ikiletmeden telefonunu çıkartıp ilk önce mesaj atıp sonra aramayı denedi
Hyunjin
Hyunjin
Gelicek misin?
Beni burda tek başıma mı bırakıcaksın?
Lütfen Hyunjin
Sana ihtiyacım var.
13.54 ✓
(iletilemedi)
Mesajları gitmeyince aramayı denedi. Bir kez aradı, iki kez aradı, üç kez aradı. Ama duyduğu tek ses 'aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz.' olmuştu.
Başka şansı kalmamıştı Jeonginin. Evlenmişti, tam bir saat önce Jeongin artık evli biri olmuştu.
Herkes tebrik ediyor, ne kadar yakıştıkları söylüyordu. Jeongin ise annesinin zoruyla gülümseyip ağlamamak için zor tutuyordu kendini.
Her zaman Sevgilisiyle gelip kafa dinlediği, mutlu olduğu bu ormanda bu gün başka bi kadınla düğünü olmuştu.
Düğün bitse bile Jeonginin gözleri hâlâ kapıdan gelicek olan Hyunjini bekliyordu. Gelicekti, çünkü Hyunjin söz vermişti onu bırakmayacağına. Jeongin hâlâ bu sözüne inanabilicek kadar çok sevmişti onu.
Ama Hyunjinin onu sevmediğini, terk ettiğini de biliyordu.
Şimdi ise Jeongin eşiyle birlikte onlara alınan eve gidiyordu.
Ailesi Jeonginin evlenmesini o ksdar istemişti ki, vaz geçmesin diye evlerini, arabalarını, kıyafetlerini ve eşyalarını çoktan dizmişti. Fakat Jeonginin istediği asla bunlar değildi.
