No ones POV
Zhan හිටියෙ yiboගෙ shirt එකේ පපුව හරියෙන් අත් වලින් මිරිකන් ඉකි ගගහා අඩන ගමන්...
අතීතයට ආය යන්න උන එකෙන් එයාට දරා ගන්න බැරි තරමෙි දුකක් වේදනාවක් බයක් ඒ හැම දෙයක්ම දැනිලා තිබුණා...
කැස්පි ඉකි ගගහා කටට එන වචන කියවගන්න බැරුව අඩන හැටි දැක්කම yiboට දැනුනෙ එයාගේ හදවතට කවුරු හරි ගිනි තියලා වගේ හැගීමක්...
මං ඉක්මනට ඔයාව හොයන් ආවනම්...එහෙනම් ඔයා මෙච්චර දුක් විදන්නෙ නෑ මැනික...මට සමාවෙන්න...ඇස් වලින් කඳුළු වැටුනොත් කැස්පි තවත් අඩයි කියලා බව උනු නිසාම yibo හිටියෙ ඒ ඇස් වලට එන කඳුළු වලට ගලන් යන්න ඉඩක් නොදී ....
අඬන්න එපා ඉතින්...ඒ හැමදේම අතීතෙනෙ මැනික...දැන් මං ඉන්නවනෙ ....
Yibo උගුර ලේ රහ උන වේදනාවත් එක්කම හැගීම් වචන කරේ කැස්පි අඩන එක නවත්තන්න...
ඒත් ඒකෙන් වැඩක් උනේ නෑ ... කැස්පි කරේ ඉකි ගගහා අඩන ගමන් එයාට වෙච්ච දේවල් කියන්න පටන් ගත්ත එක..
බෝ....අනේ...ඒ..මනුස්සයා මං පොඩි ළමයෙක් කියලවත් හිතුවෙ නෑ...මට බයයි බෝ බෝ...ඒ දේවල් මතක් වෙද්දි මය බයයි.... දන්වද ඌ මාව තිව්වෙ සීතල ගල් පොලොවක් තියන සීතල ගල් බිත්ති තියන එලියක් වැටෙන්න කවඅලුවක්වක් නැති තැනක...එතන හිර ගෙයක් වගේ බෝ බෝ..ගොඩක් කළුවරයි...
මාව ගෙනියපු ගමන් ඒ මනුස්සයා මගේ T shirt එක ඉරලා දැම්මා ....
මං ඇඩුවා බයටම...අනේ මට මෙහෙම කරන්න එපා මහත්තයා මං කියන ඕනි දෙයක් කරන්නම් මට රිද්දන්න එපා කියලා පුංචි මම කෑ ගැහුවා අඩ අඩ...
ඒත් ඒ හිටියෙ මනුස්සයෙක් නෙමේ මගේ කඳූළු වලට දුර්වල වෙන්න...ඒ මෘගයෙක් බෝ ...ඔව් ඌ තිර්සනෙක් ඇත්තටම...
T shirt ,එකත් නැති මම ගාවට ඒ මනුස්සයා අඩියෙන් අඩිය ලං වෙද්දි මම පිටිපස්සෙන් පිටිපස්සට ගියෙ කෑ ගහගෙන...අඩ අඩ ...
ඒත් තියන්න ගියපු අඩියක් බයටම පැටලිලා මං බිමට ඇදගෙන වැටුනා...ඌ කරේ හයියෙන් හිනා උනු එක...
අනේ මාව හිටපු තැනටම ගිහින් දාන්න sir ...please මට කරදර කරන්න එපා ...මම පුංචි ළමයෙක්...මෙතනට මම බයයි ....මාව ආයම ගිහින් දාන්න සර්....
ESTÁS LEYENDO
🅼🆈 🅲🅰🆂🅿🅴🆁❣️(yizhan ❤️🐰🦁💚 Completed )
Fanficමේ ලෝකෙ ඕනි තරම් ආදර කතා ඇති එකට හිනා වෙනවට වඩා කරේම එකට තුරුල් වෙලා අඩපු එක උනු... අපේ කතාවත් ඒ වගේ... ඒත් වැදගත්ම දේ අපි එකට ඉදන් හිනා නොවුනා කියන දේ නෙමෙයි... අපි අඬද්දිවත් අපිව තනි නොකරපු එක... ඇඩුවත් හිනා උනත් එතන ඉන්නෙ එයයි මමයි විතරක්ම වෙද්දි...