Sherlock Styles ✔️

20

Ik word wakker met Mel in mijn armen. Tot mijn verbazing ligt Daan niet in haar bed. Voorzichtig trek ik mijn armen onder haar vandaan. Ik moet vroeg weg omdat ik het onderzoek wil afronden. Zo kunnen Mel en ik een normaal stel zijn zonder dat er een moord dringt opgelost te worden. Ik schrijf snel een briefje zodat ze weet dat ik weg ben, en waarom. Ik sliep vannacht in mijn kleding dus besluit ik eerst naar huis te rijden om me op te frissen.

Ik open het portier van de auto en stap in. De auto start meteen. Met een kleine vaart rijd ik van de parkeerplaats af. Ik rijd door naar ons huis. Alle stoplichten zitten tegen. Met mijn vingers tik ik op het stuur, op het ritme van de muziek. Ik kom aan bij mijn huis. Meteen neem ik een douch en trek schone kleding aan. Als ik klaar ben met douchen en aankleden, smeer ik een broodje.

Nadat ik mijn broodje weer op heb, spring ik de auto weer in. Nu zitten de stoplichten wel mee. Ik kom aan bij mijn kantoor. Vandaag ben ik van plan om het zwaard te onderzoeken. Ik ga alle feiten van Zayn ook nog na trekken, ik geloof niet hij zo schuldig is. De brief over de drugs lag gelukkig in de spullen van Zayn, dus die ga ik ook meteen bekijken op vingerafdrukken.

Ik loop mijn kantoortje binnen. Meteen open ik de kluis en haal het zwaard en andere spullen van Zayn eruit. Ik begin bij het zwaard, voorzichtig haal ik het zwaard uit de plastic zak. Ik leg het op het bureau en bekijk het zwaard van dichtbij.

Één uur later...

Eindelijk heb ik iets. Een haar, een haar met bruin aan de onderkant en blond aan de bovenkant. Niall. De enige die ik ken met geverfd blond haar, is Niall. En aangezien dit maar een klein dorpje is. Maar waarom zou hij dit doen? En heeft hij het echt gedaan? Dit ga ik uitzoeken, maar eerst ga ik Zayn uit de bak halen. Ik lees zijn telefoon uit, het is waar wat hij zei, om tien uur was hij al wakker. En om kwart over tien heeft hij Niall gebeld. Om half elf is het alarmnummer gebeld, daarna kreeg hij een ambulance. Vanavond als ik naar Mel ga, zal ik zeker een bezoekje brengen aan de registratie van ambulances die ter plaatsen moesten komen.

Als laatste op de dag kijk ik de brief na. Ik pak mijn witte poeder, die al maanden lang ongeopend, wachtend tot gebruik. Nu kan ik het dan eindelijk gebruiken. Ik leg het op het bureau samen met de brief. Met een kwastje met poeder ga ik over de brief. Bingo. Er komen verschillende vingerafdrukken op de brief te staan. Nu moet ik vinger afdrukken hebben van iedereen die daar was. Alleen Mel en ik hoeven geen vingerafdruk te geven, want wij hadden handschoentjes aan.

Ik loop mijn kantoor uit en sluit het af. Met de brief in een plastic zakje loop ik richting de uitgang van het gebouw. Mijn auto slaat vooraan geparkeerd dus ik stap meteen in. Ik rijd naar het politie bureau voor Zayn's vinger afdruk.

~

"Kunt u Zayn Malik even laten komen voor een onderzoek." De vrouw knikt en tikt dan wat in op haar computer. "De heer Malik is klaar voor onderzoek." Ik bedank haar en loop naar de onderzoekskamer. Ik zie Zayn zitten met daarnaast een agent. Ik ga op de stoel naast Zayn zitten en haal de brief te voorschijn. "Kunnen jullie even een apparaat waarmee ik vingerafdrukken mee kan af nemen, voor mij halen?" Vraag ik vriendelijk aan een van de agenten. Hij knikt, staat op, en loopt de deur uit. "Zayn ik ga je hier uithalen, ik weet nu bijna zeker dat jij hier niets mee te maken heeft. Het spijt me dat we je daarvoor hebben beschuldigd. En alsjeblieft neem het Mel niet kwalijk, ze wist gewoon niet zo goed wie ze moest geloven. En iedereen zei wat, dus dan is het begrijpelijk dat ze het niet wist oké?" Vertel ik Zayn. "Ik kijk wel of ik haar kan vergeven." Ik sla mijn ogen neer, dit komt allemaal door mij. Ik heb haar laten geloven dat Zayn dit heeft gedaan.

"Hier is het apparaat." En hij zet het op de tafel. "Erg bedankt." Ik leg Zayn uit hoe het werkt en dan ga ik de uitslagen bekijken. Komen ze overeen met de vinger afdrukken op de brief? Is de vraag die ik me in mijn hoofd stel.