Sherlock Styles ✔️

23 LAST CHAPTER!!

Pov Melody:
"Lieve papa, je was de liefste vader die er bestond voor mij. Je was er altijd voor mij. Je was mijn beste vriend. En nu, nu ben je er gewoon niet meer. Je hielp iedereen altijd, maar zelf had je het ook nodig. Toen mama overleed waren we er kapot van. Maar jij hield me op de been, en ik hield jou op de been. Samen kwamen we uit dat donkere gat. Ik mis je lieve papa, en ik wil er alles aan doen om jou terug te krijgen.

Ik hou van je, tot over heel veel jaar, wanneer ik je weer zie."

De tranen rollen over mijn ogen nadat ik de laatste zin uitsprak. Langzaam wordt de kist in het graf gelegd. De kist ligt vol met bloemen. Harry slaat een arm om me heen en troost me. Zayn huilt ook, Tante Marie ook, eigenlijk bijna iedereen.

Zayn zegt nog zijn tekst en een aantal familie leden spreken ook nog. Iedereen krijgt thee of koffie. Iedereen zit rustig in het zaaltje naast het kerkhof. Niemand is in het zwart alles is in kleur. Zelfs de steen is wit. Hij heeft het zo gewild ik weet het zeker.

Ik ben al voor de zoveelste keer gecondoleerd. Het begint een beetje irritant te worden. Na een half uur is iedereen weg. Gelukkig is alles al opgeruimd, dus dat hoeven we niet meer te doen. Zayn en June gaan mee naar huis. En daar praten we nog na over mijn vader.

"En weet je nog, toen je vader ging vissen en wij mee gingen. Toen viel jij in de vijver en je vader wilde je er wel uit vissen." Lacht Zayn en iedereen lacht mee. Zo gaan er nog vele lachwekkende verhalen. Het is nu al één uur, en Zayn opent zijn mond om te praten. "June, zullen we zo gaan het is al laat." Zegt hij met een grijns op zijn gezicht. Ik ken die grijns. "Ja we gaan maar eens." Ze staan op en geven ons allebei een knuffel. "Doe voorzichtig." Knipoog ik naar Zayn, en hij wordt langzaam rood. Ik sluit de deur achter me dicht en richt me op Harry. "Zullen wij ook naar boven gaan?" Hij knikt met een grijns en ik neem hem mee naar boven.

Volgende morgen.

Ik word wakker in Harry's armen. Ik kijk naar hem hoe vredig hij ligt te slapen. Ik besluit een douch te nemen. Ik spoel de shampoo in mijn haar uit en ga door met de conditioner.

De douch gaf me wat ontspanning. Als ik beneden kom ruik ik de heerlijke geur van croissantjes. Ik zie Harry voor de oven staan, zonder shirt. Zo wil ik wel iedere dag een ontbijtje krijgen. "Vers gebakken croissantjes voor mijn liefste." Zegt hij dramatisch. Ik grinnik en ga aan de eettafel zitten. Hij komt tegen over me zitten. "Ik hou van je." Door zijn lieve onverwachte woorden glimlach ik. "Ik hou van jou." Zeg ik met gevoelens in mijn buik.

"Ik ben in je leven gekomen toen het moeilijk was, dat is het nu nog steeds. Ik zal er altijd voor je zijn. Vooral in de moeilijke tijden, tijden zoals nu. Ik zal altijd van je blijven houden, wat er ook gebeurd. Ik wil met je oud worden Melody."

Hij gaat van zijn stoel af en knielt voor me neer. Tranen branden in mijn ooghoeken. Gaat het echt gebeuren? Nu hier.

"Lieve Melody, zou jij de naam Styles als je achternaam willen dragen?" Lieve Melody, wil je met me trouwen?" De tranen rollen over mijn wangen. "Ja, ja heel graag zelfs." Stotter ik. Hij schuift de ring om mijn vinger en draait me dan rond in de kamer. "Ik hou van je, voor heel mijn leven."