BÖLÜM 3- ÖLÜMÜN EFENDİSİ

1K 63 39
                                    

Keyifli Okumalar<3

Aradan yıllar geçmişti, Harry 300 yaşına basmıştı. Fakat işin ilginç kısmı 300 yaşında gözükmesine rağmen 20-25 yaşlarında gözükmesiydi.

Tüm büyücülük dünyası ondan haber alamayınca öldüğünü düşünmüşlerdi.

Harry, kendi evine daha doğrusu malikanesine taşınmıştı.

Malikanesinin zemin katında öyle bir kütüphane kısmı var ki, tam Hermione' lik ti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Malikanesinin zemin katında öyle bir kütüphane kısmı var ki, tam Hermione' lik ti...

Harry, hala Ron ve Hermine' yi düşündüğü için kendisine lanet okudu.

KARABÜYÜ' NÜN DETAYLARI, YAZAN: SALAZAR SLYTHERİN

Kitabı rafında görür görmez aldı ve koltuğuna yerleşip okumaya başladı.

Karabüyüye olan ön yargısını otuz yaşında bitirmişti, çünkü bazı büyüler ‘aydınlık’ büyülerden daha çok işe yarıyordu

Duyduğu bilgilere göre Ron çok hastaymış ve iyileşemiyormuş... Ölüm riski yüksekmiş...

Ama hiç bir şekilde üzülmemişti.

Kırk yaşında tesadüfen birisi ile tanışmıştı, adı Mort' idi. Siyah saçları, kahverengi gözleri vardı.

Kapı çaldığında elindeki kitabı masaya koyarak açmaya gitti, gelen Mort' tu -ki zaten yaşadığını bir tek o biliyordu -

“Hoşgeldin,” dedi Harry sevecen gülümsemeyle.

“Teşekkür ederim ef-  Harry.”

Mort ile içeri geçtiler, ve koltuklara oturdular.

“Ronald Weasly çok hastaymış, bunun seninle bir ilgisi var mı?” diye sordu Mort.

“Saçmalama Mort, sadece Cruciatus laneti ile işkence çektirdim, ölmesini istemem.” diye mırıldandı Harry.

Mort başını salladı ve ayağa kalkarak mutfağa yöneldi. Kendisine bir bardak su doldurdu ve tekrar yerine geçti:

“Hala önemsiyorsun onları?” Mort sordu şüpheyle. Harry sesindeki şüpheyi fark etti.

“Hayır, eskiden olsa evet, ama şimdi hayır. Hayatımla oynayan insanlar için gram sempati duymam Mort, neden böyle düşündün?”

“Bilirsin eski dostları unutmak zor-” Harry tarafından sözü kesildi.

“Onlar benim hiç bir zaman dostum olmadı, beni sevmediler, önemsemediler...” dedi hüzünle Harry ve devam etti. “Keşke ikinci bir şansım olsa, böylece kendimi asla kullandırtmaz ve yanlış insanlara güvenmezdim.” dediği an sol bileğinde büyük bir yanma hissetti. Çığlık atmamak için dudaklarını dişledi. Mort mutlulukla gülümsedi.
Harry ona bakmadığı için fark etmedi.

•°İNTİKAMIN-ATEŞİ°• || ÖLÜMÜN EFENDİSİ ||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin