•°İNTİKAMIN-ATEŞİ°• || ÖLÜMÜN EFENDİSİ ||

11- James Ve Lily Potter

Harry karşısında gördüğü iki kişiyle dondu; James ve Lily...

"N-Ne, Nasıl?" en son mahkemesiyle yemeğe gidiyordu, patikadan sağa dönünce kendisini bembeyaz odada anne ve babasıyla bulmuştu.

Annesi; Lily gülümseyerek izliyordu onu, yeşil gözleri yaşlıydı. 

Babası; James' de gülümsüyordu ona, gözlerinde şefkatle bakıyordu.

"Seveceğini düşündüm usta!" Beyninin derinliklerinden bir ses geldi. Harry bu 300 yıllık hayatında belki de ilk defa -gerçekten- gülümsemiş, gözleri dolmuştu. "Sağol Mort..."

"Babaya koşmak yok mu?" 

James' in sesi Harry' i kendisine getirdi; 313 yaşında olmasını umursamayarak babasının kollarına attı kendini ve James onu belinden tutup havada sanki 3 yaşındaymış gibi döndürmeye başladı. Odada Lily' nin de kıkırdama sesi geliyordu. "James! Bebeğimi bana da ver, bende sevmek istiyorum!" 

James durdu ve Harry' i yavaşça yere bıraktı; 12 yaşında gibi görünen oğlu ona gülümseyişini izledi: Masumluğu gitmiş varisini izledi, ilk hayatında büyürken kalmış olduğu şiddetten ötürü şuanda kalbi kararmış oğlunu izledi. Hayır kızmıyordu, öfkeli değildi. Herkes; tüm sihir dünyası Harry' nin gazabıyla yüzleşecekti. O ve karısı bunu sırıtarak izleyecekti.

Lily, oğluna uzanmış ve onun simsiyah dağınık kuzgun saçlarını okşamaya başlamıştı. 

'Haklıydım,' diye geçirdi Lily içinden 'Babasının görünüşünün tıpkısı olacağında.' 

Evet oğlu artık iyi bir insan değildi ama Lily' de kocasıyla aynı şeyi düşünüyordu. Sırıtarak izleyecekti...

"Anne?" Lily hemen oğluna baktı. 

"Söyle kuzum?" 

"Bir şey dönüyor etrafta; senin öldüğünde hamile olduğun konusunda. Doğru mu?" 

Lily içini çekti ve başıyla onayladı. "Maalesef hayatım: Damien şuanda çok güzel bir melek..."

Sonra Harry, babasına döndü ve cevabını almaktan korktuğu soruyu sordu: "Benden nefret ediyor musun baba?" 

James duraksayarak oğluna baktı: Nasıl öyle düşünebilirdi?" 

"Seni böyle düşündüren nedir?" 

"Marvolo ile birlikteyim; ve karanlık lord olma yolunda ilerliyorum..." Harry bakışlarını kaçırarak konuştu. 

"Marvolo' nun şuanda değiştiğini düşünürsek -ki onu sen değiştirdin, seninle gurur duyuyorum- ve sihir dünyası sen acı çekerken 'kurtarıcılarını'  umursamadığını söylersek sana kızgın değilim; ki seni büyütemedim. Nasıl bir insan olacağına ben karar veremem, benle neredeyse hiç vakit geçirmedin. Annenle de öyle. Fakat bana bir söz ver; masum anne ve babaları ve birde çocukları yetim bırakma," 

Harry ışıldadı: "Söz." 

"Seni seviyoruz tatlım," James ve Lily ortadan kaybolmaya başlayınca Harry bağırdı: "NELER OLUYOR?"

"Üzgünüm usta; süre doldu. Elimden hiçbir şey gelmez." beyninin ucundan Mort' un sesi geldi ve beyaz oda Hogwarts koridoruna dönüşüken Harry dizlerinin üzerine düştü; son duyduğu şey:

"Lordum?!" sesinden başka bir şey değildi; her yer karardı.

Y/N: Nasıldı? James ve Lily' nin Harry' le konuşmaları. Keşke bir arada olabilselerdi... Kendinize iyi bakın!