Savaş üzerinden üç yıl geçti, savaş zaferle kazanılmış, Voldemort yenilmişti.
Ama savaştan sonrs Harry Potter' ın en yakın arkadaşları Hermione Granger ve Ron Weasly' in Harry' e davranışları da çok değişti, onunla buluşmamak için bahaneler buluyorl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Aşk kadını yağ)
“Limon Şerbeti” diye mırıldandı Harry ve profesör Dumbledore' un odasına doğru açılan merdivenlerden çıkmaya başladı. Ron ' a yaptığı küçük ama acılı işkence kulağına gitmişti Dumbledore'un.
Kapısını tıklattı ve cevap beklemeden içeriye girdi.
Dumbledore onu görünce gülümsedi ve eliyle oturmasını işaret etti, Harry istemeye istemeye oturdu.
“Merhaba evlat.” dedi Dumbledore büyük baba gibi.
“Merhaba efendim.”
“Harry... Ronald hakkında konuşacağımı zaten biliyorsundur. Ama ondan önce etkilendiğimi söyleyeceğim, sözsüz ve asasız büyü yapabildiğini bilmiyordum... Etkileyici...” dedi Dumbledore yalandan bir hayranlıkla.
Şaşırdın galiba ihtiyar!
“Nesi etkileyici efendim?” diye sordu Harry, cevabını elbette biliyordu ki zaten sesinde alay gizliydi.
“Sözsüz ve asasız büyü yapımı neredeyse imkansızdır özellikle de asasız. Ama sözsüz büyü için aynısını söyleyemem, nadir rastlanan bir yetenektir asasız büyü.” Dumbledore dedi.
“Arkadaşın Ron Weasly' den özür dilemelisin ve eline yazdığın yazıyı sil lütfen.” diye de ekledi.
“Üzgünüm profesör ama bunu yapmayacağım ailemi işin içine karıştırmayacaktı. Elindeki yazıyda silmeyeceğim. Oraya baktıkça bana bulaşmaması gerektiğini anlar!” dedi Harry ve ofisten ayrıldı.
***************************************
Voldemort, Quirell eşliğinde Harry Potter' ı gözetliyordu.
Seçmen şapkaya oturduğu an zihnine girmeye çalışmış ama başaramamıştı, bu hali ile Dumbledore' un zihnini okuyabiliyorken 11 yaşındaki bir çocuğun zihnini okuyamaması garipti.
Çocuk gerçekten güçlü bir aurası vardı, hem karanlık hemde aydınlık...
Çocuğu kendi tarafına çekmeyi denemeyi düşünürken birden çocuk ona doğru baktı ve dudaklarını “Sen Olduğunu Biliyorum!” diye oynattı.
Yoksa... Hayır biliyor olamazdı değil mi?!
***************************************
Onun haricinde Severus, Harry' den memnun kalmışa benziyordu.
Çocuk, babası James Potter gibi kibirli falan değildi, görünüş olarak da benzemiyordu ve üstüne üstlük Slytherin' e seçilmişti, bundan daha garibi var mıydı?
Fakat çocuk ona karşı saygılı davranması hoşuna gitmişti, kendisinden korkmuyordu ama saygı duyuyordu bu iyiydi.
Güçlüydü, Ron Weasly' e neler olduğunu ve Harry' nin yaptığını öğrendiğinde ondan korkulacağını anladı.
***************************************
“Eh, nasıl geçti Lordum?” diye sordu Blaise.
Harry ona garip garip baktı.
“Neden bana ‘Lordum’ diyorsun?”
Blaise sırıttı.
“Lordum tek ben demiyorum artık sizden bahsedilirken Lord olarak bahsediliyor.”
Harry kaşlarını çattı:
“Hım... Neden ki?”
Blaise gözlerini devirdi.
“Neden olacak Lordum, gücünüz bizi boyun eğmeye zorluyor eeee bir de gözleriniz tabii.”
Harry başını sallamakla yetindi.
Birden profesör Quirell salona geldi ve bağırmaya başladı:
“İFRİT! ZİNDANDA İFRİT VAR!” dedi ve bayıldı.
Kargaşa başladı, herkes bir oraya bir buraya giderken Dumbledore' un sesi duyuldu:
“SUSUN! HERKES YATAKHANESİNE GİTSİN!”
Harry o noktaya bastı.
“Profesör Hufflepuff ve Slytherin yatakhaneleri zindanlarda burada kalmamız gerek!”
Herkes Harry' i onaylayan mırıltılar çıkardı.
Harry, Quirell' a yaklaştı ve kulağına eğilip fısıldadı:
“Uyanacak mısın yoksa ben mi halledeyim?” dedi ürkütücü bir sesle.
Quirell anında gözünü açtı, Harry onu ayağa kaldırdı ve Slytherin masasına oturtup su verdi.
(Y-N: Tüm Profesörler, İfriti bulmaya gitti Dumbledore dahil)
Harry ayaklandı ve çıkışa yöneldi, arkasından Draco' nun:
“Lordum! Bekleyin!” dediğini duydu, arkasına döndüğünde Quirell, Blaise, Draco ve Nott' u gördü.
Harry onları umursamadan yılanı Legend' ı çağırdı:
|Merhaba Legend,|
|Merhaba efendi, çok güzel kokuyor, tehlike ve korku...|
|Ah! Seveceğini biliyordum, isteyeceğim şeyin karşısında ne istiyeceksin?|
|Bir güvercin, tavşanda olabilir ikisi favorim. Sen ne istiyorsun?|
|Öldür onu!|
Draco, Nott ve Blaise hayranlıkla izlerken Quirell şaşkınlıkla izliyordu.
“Şaşırdınız mı profesör” diye sordu Harry sırıtarak.
“Elbette şaşırdım.”
O an bir kaç metre ilerden dev bir şeyin düşürdüğünü duydular, Legends söylenip duruyordu.
|Bunun için iki güvercin üç tavşan isterim, ne kadar iğrenç bir şeye dişlerimi dokundurduğumdan haberin var mı?!|
|İstediğin onlar olsun.|
Daha önce hiç bahsetmedim ama Amerikan şarkılarına bayılırım. Yukarıda ki kadına özellikle (Bilmeyenler için Taylor Swift)
Her neyse yeni bölüm de ilk yıl bitiyor! Bazı sırlar öğreneceksiniz!
