[ Unicode ]
ပါတီတဲ့ ... ။
အနေအေးပြီး အများသူငှာတွေနဲ့ရောနှောမနေတတ်တဲ့ Renjun က ပါတီပွဲတစ်ခုကို ရောက်လာရမယ်လို့တစ်ခါမှ မတွေးထင်ခဲ့ဖူးဘူး။
ဒါပေမယ့်လည်း လူသားတွေဆိုတာ ကိုယ်သဘောကျမိတဲ့သူတွေအတွက် တစ်ခါတစ်ရံမှာတော့ ပြောင်းလဲတတ်ကြတာပဲလေ။
ဆိုတော့ Lee Haechan ရဲ့ သတင်းပေးပို့မှုအရ Jaeminဟာ သည်ပါတီပွဲကို ရောက်လာမှာတဲ့။
အမှန်တကယ်လည်း ရုပ်ရှင်တွေထဲကလို မီးရောင်စုံလင်းပြီး ဒီဂျေသံ ဒိတ်ဒိတ်ကြဲနေတဲ့ အခန်းကိုကြည့်ရင်း Renjun ခေါင်းတောင် ကိုက်ချင်လာသလို။
သေချာပြန်စဥ်းစားကြည့်ရင် သူဟာ ရူးနှမ်းလွန်းရာ ကျနေတယ်မဟုတ်လား။
Na Jaemin ကို သည်နေရာမှာတွေ့မြင်ရရင်ရော ဘာလုပ်နိုင်မှာတဲ့လဲ။ ပြေးဖက်ပစ်ရမှာလား။ ရည်းစားစကား သွားပြောရမှာလား။
သူနဲ့ မရင်းနှီးပါသေးတဲ့ Haechanကို ရှာဖို့ရန် မျက်စိဆော့ကစားနေချိန်မှာပဲ ကျောကုန်းဘက်ဆီကနေ အရာတစ်ခုကို ခံစားလိုက်ရတယ်။
အရည်တစ်ခုခု မှောက်ကျသလို ခံစားချက်မျိုး။
အလျင်အမြန်ပဲ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ..
" တကယ် တောင်းပန်ပါတယ်။ မူးနေတဲ့လူတစ်ယောက်ထင်တယ်။ တွန်းတိုက်သွားလို့ ဝီစကီတွေ မှောက်သွားတာ "
ပြာပြာသလဲဖြစ်နေတဲ့ တောင်းပန်သံတွေကို သူဂရုမပြုမိသေးဘူး။ Renjun အာရုံစိုက်နေတာဟာ သူ့မျက်စိရှေ့က Na Jaemin မျက်နှာကိုပဲ။
အနီးကပ်မြင်ရတော့မှ Na Jaemin ဟာ ဘယ်လောက်ခန့်ညားမှန်း ပိုပေါ်လွင်လာတယ်။
" ဒီမှာ .. "
ဘယ်လောက်တောင် ငေးကြည့်နေမိမှန်း သတိမထားမိတဲ့အချိန်မှာပဲ Jaemin ဟာ သူ့ပခုံးကို အသာတို့ထိလာလေရဲ့။
" ဟင် .. ဘာပြောလိုက်တာလဲ "
" တီရှပ်ပေါ် ဝီစကီတွေဖိတ်သွားတာ အဆင်ပြေရဲ့လားလို့မေးလိုက်တာပါ "
