KUSURLU BERDEL ||GÜÇLÜ KADINLAR SERİSİ|| 3

PROLOG (1)

"Sus!"

Sert sesiyle yutkundum, kafamı kaldıracak gücüm yoktu. Hıçkırıklarımı susturmak için ellerimle ağzımı kapattım, kalkıp gitmek istedim! Yürümek ve bende seninle evlenmek istemiyorum demek istedim ama benim bir kusurum vardı, ayaklarım tutmuyordu!

"Allah'ın sakatını benim gibi birine nasıl layık görürler! Kusurlu."

Kendini karşımda ki koltuğa attı ve derince nefes aldı, ayağa kalktı tekrardan gardolabına yaklaştı ve tekrar konuştu.

"Senin gibi birisiyle aynı şehirde kalmak bile bana ölüm!"

********

Yıllar geçtikçe kendimi daha çok sevmeye başladım, arkamdan gelen sesle tebessüm edip döndüm.

"Aman aman yengelerin bir tanesi! ayaklanmışta ikimize kahvaltı mi hazırlamış."

Kıkırdadım ve yanımda duran kızın koluna bir şaplak attım.

"Dalga geçme!"

********

Karşımda bana hem şaşkınlıkla hemde özlemle bakan adam vardı, kollarını açtığında bir adım geriledim. Kaşları kızgınlıkla çattı, söylediği her bir cümle dün gibiydi, yüzünü gördüğüm her an bana söylediği kelimeler beynimde yankılanıyordu.

"Hatunum."

Fısıldadı, ilk defa beni kabulleniş şeklini gördüm. Halbuki beni hiç sevmeyeceğini yüzüme haykırmıştı! Peki ya kalbim ona karşı gelecek miydi?

Ben bu hikâyenin kusurlu baş karakteriydim ve kalbi kusurlu bir adama denk düşmüştüm....