Yeonjun üniversiteyi bitirmesiyle memleketine dönerken yolda otostop çeken genç bir çocukla karşılaşır.
Başlangıç: 02.08.22
Bitiş: 10.09.22
🍊
#1 Beomjun
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerime gelen güneş ışınları uyanma zamanı diyordu. Gözümü açtığımda kendime gelmem uzun sürdü. En son arabayı Beomgyu'ya vermiştim ama şuan araba hareket dahi etmiyordu. Gözlerimi tamamen açıp durumu idrak etmeye çalıştım.
Siktir ama.
"BURASI NERESİ? VE BEN NİYE HALA EVDE DEĞİLİM?"
"Ah bayım uyanmışsınız."
"Beomgyu. Neden arabayı sürmeye devam etmedin ve NEDEN BENİ 15 DAKİKA SONRASINDA UYANDIRMADIN?!"
"Aceleniz olduğunu bilmiyordum. Bende uyuyun diye bir şey demedim. Sonra benimde uykum gelince köşeye bir yere çektim."
"Ah tanrım... Pekala yola devam edelim. Ailem endişelenmiş olmalı."
"Pekii."
"Bekle. Burası yolumuz değil."
"Nasıl yani?"
"Buranın Seul'e giden yol ile alakası yok."
"Ha sanırım gözlüklerimi unutmam gece görüşümü de etkiledi."
Pekala şimdi kafayı yiyecektim. Beomgyu denen bu şahıs böyle bir durumda nasıl sakin kalabiliyor anlamış değildim. Üstüne üstlük gözlüklerinden bahsetmesi UGHH gerçekten çıldıracaktım. Sinirlerim iyice bozulmuştu. Arabada hızlıca yerlerimizi değiştirip bana eşlik eden bu şahısın kim olduğunu öğrenmeye çalıştım.
"Hadi benim ailem endişelenmiştir. Seninki?"
"Bilmem. Onlara geleceğimi söyledim. Ne zaman geleceğimi değil."
"Garip bir kişiliğin var."
"Öyle derler. Hey petrolde durup bir şeyler alabilir miyiz?"
"Beomgyu... Hala nerede olduğumuzu bilmiyorum ve şu lanet olası internet de çekmiyor. Seninki çeker mi?"
"Evet çeker. Gel."
Tamam. İlk önce telefonunu çıkardı ve bende haritalara girmesi için bekledim. Ama o kamerayı açtı ve beni kendine çekip bir fotoğraf çekti.
"Ne?"
"Çekiyor. Şimdi ne yapmam lazım?"
"Hay lanet-"
"AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA."
"KAÇMA BEOMGYU."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
