Yeonjun üniversiteyi bitirmesiyle memleketine dönerken yolda otostop çeken genç bir çocukla karşılaşır.
Başlangıç: 02.08.22
Bitiş: 10.09.22
🍊
#1 Beomjun
Gözlerim yavaş yavaş açıldığında ilk gördüğüm Yeonjun'un kafasının parçalanmış camın üstünde olduğuydu. Kendi halimin farkında bile olmadan onun adını haykırıyordum. En sonunda kendi bilincimi de yitirmiştim.
Bana anlatılan böyleydi.
"Bayım uyanmışsınız. Doktora haber versem iyi olacak."
"Y-yeonjun?"
"Merhaba ben doktorunuz Soobin. Bir araba kazası geçirdiniz. Merak etmeyin ikinizde iyisiniz."
"Burası ne hastanesi?"
"Seul Hastanesi. Bir sorun mu var Beomgyu?"
"Ben- Hayır. Yeonjun'u görebilir miyim?"
"Aslında ikinizin de şuan dinlenmesi lazım. Gün içerisinde görebilirsiniz."
"Teşekkürler..."
"Fakat reşit olmadığınız için ailenize haber vermemiz gerekiyor. Gerekli bilgileri alabilir miyim?"
"Ne? Asla."
"Bir sorun olmadığına emin misiniz?"
Yanıt vermek istemiyordum. Şuan doktora bunu nasıl açıklayacağımı da bilmiyordum. Yeonjun'a bile açıklayamamıştım. Sonucunda ise bu aptal kaza oldu.
"Evden... Evden kaçtım."
"Beom. Bu çok yanlış bir şey. Evde bir sorun mu vardı?"
"Biraz. Paramız yoktu ama sürekli taşınmaktan söz ediyorlardı. Babam borçlarını da ödeyemeyince o adamlar bizim mahalleden bile çıkmamıza izin vermiyordu.
Bende kaçtım."
"Ne kadar oldu?"
"6 ay belki. Sokaklarda otostop çekiyorum ve yaşamımı arabada geçiriyorum. Yani geçiriyordum Yeonjun'dan önce. Bu arada LÜTFEN ONA GERÇEĞİ SÖYLEMEYİN."
"Zaten söylemem hiç uygun olmaz. Fakat onu kandırmış gibisin. Umarım aranızdaki sorunu çözersiniz ve ikiniz de sonunda kendi yollarınıza gidebilirsiniz."
"Hmm."
Başımı sallamakla yetindim. Elbette yollarımız ayrılacaktı. Ne diye herkes hatırlatıyorsa...
"Beomgyu?"
"Bay Yeonjun! Sizin yatağınızda dinleniyor olmanız lazımdı."
"Bay Huening sorun olmayacağını söyledi ama."
"Off. Hemen geliyorum."
Soobin odadan çıktığında Yeonjun ile yalnız kalmıştık. Yine beni azarlayacağını düşündüğümden ve kazanın gerçekten benim yüzümden olduğunu bildiğim için sustum.
"Acıyor mu?"
"Ha?"
"Yaraların."
"Boşver. Sen iyileşince gidebilirsin."
"Eve geri dönecek misin ben gidersem?"
"Duymuşsun... Eh bir yere kadar her neyse. Asla geri dönmeyeceğim."
"Beomgyu benimle gel."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
