Hediye

Bölüm-3

2021, Eylül

Yataktan fırlayarak uyandım ve doğruca banyoya koştum. Son bir aydır midemin bulantısı geçmiyor arttıkça da artıyordu. Ben içim dışıma çıkarcasına kusarken banyoya doğru koşan annemin adımlarını duyuyordum.

"Ah, güzel kızım ne olacak senin bu halin. Hep diyorum sana değil mi, üstüne kalın giy ayakların çıplak gezme diye. Dinleyen mi var?"

Bir yandan saçlarımı tutarken diğer yandan da ağzı boş durmuyordu. Güçlükle doğruldum ve lavaboya dayandım. Tek düşünebildiğim ağzımdaki acı tattan kurtulmaktı. Serin musluk suyuyla ağzımı çalkaladım, ardından annem yüzümü yıkamama yardım etti.

"Bir kere de anne sözü dinlesen bu hallere düşmezdin işte. Ah yavrum ben senin kötülüğüne mi söylüyorum bunları."

Anneme cevap vermeye bile takatim yoktu. Kendimi banyo zeminine attım. Soğuk mermerin verdiği ferahlamayla rahatlamıştım ki annemin sesi kulaklarımda yankılandı.

"Ahu! Zaten hastasın bir de soğuk yere yatıyorsun. Kalk bakiyim, kalk."

"Ya anne bir dur Allah aşkına."

Zorla kollarımdan tuttu ve beni ayağa kaldırdı. Annemden güç alarak yatağıma kadar gittim.

"Dur bekle." Dedi annem, sanki hareket etmeye mecalim varmış gibi. "Sana sıcak bir bal limon yapacağım midene iyi gelir." Üzerime ince bir pike örttü alnıma minik bir buse kondurdu ve gitti.

Annemin gitmesiyle yüzüstü döndüm ve tavana diktim gözlerimi. Son zamanlarda nasıl hastalandığımı düşünüyordum. Sürekli midemi bozuyor, gün geçtikçe halsizleşiyordum ve durmaksızın kilo veriyordum. Daha çok dikkat etmeliyim diye düşündüm. Nasıl oluyorsa sürekli soğuk alıyordum. Gözlerimi tekrardan kapatmıştım ki telefonun zil sesiyle irkildim.

"Efendim"

"Ohoo kızım sen hâlâ uyuyor musun? Hadi kalk geç kalma sakın."

"Çok kötüyüm Kübra."

"Ne oluyor sana ya iyileşemedin mi hâlâ?" Cevap verecek halim yoktu. Yalnızca "Ihıı" diye onaylar bir ses çıktı ağzımdan.

"Tamam, yat sen kuzum geliyorum bir saate."

Telefonu yatağın diğer ucuna atmıştım ki annem elinde koca bir bardakla içeri girdi.

"Kimle konuşuyordun hasta hasta?"

"Kübra"

"Hmm, hadi kalk bakayım iç şundan biraz iyi gelecek midene."

Sızlanarak doğruldum yatakta ve annemin bana hazırladığı bal limon karışımı sıcak içeceği yudumladım. Sahiden de ilk yudumda bile sıcak ve şekerli içecek mideme iyi gelmişti.

"Sen iç bunu ben içerde kahvaltı hazırlıyorum. Hazır olunca çağırırım seni."

"Ama uykum var benim." Dedim küçük bir çocuk gibi ağlanarak.

"Saat 11 oldu neredeyse, çok uyuyorsun bu günlerde." Cevabımı beklemeden içeri geçti. E hastayım uyuyacağım tabii, diye düşündüm. O kadar bitkin hissediyordum ki güzel bir uyku için her şeyimi feda edebilirdim sanırım. Ben bunları düşünürken gözlerim kendiliğinden kapanmıştı.

...

"Uyuyor mu hâlâ?"

"Sorma kızım, ya kusuyor ya uyuyor.

"Allah Allah nesi var ki?"

"Bir bilsem... Hiç de iştahı yok zar zor iki lokma yedirebiliyorum. Kalksa da kahvaltı etseydi bari."