°DarkSide° || JJK [Completed]

Chap.21

Jungkook's pov-

මම මොහොතක් මගේ මන්දගාමී හුස්ම රටාවට අවධානය දුන්නා. කවුදෝ මගෙ එහාපැත්තෙන් දගලනවා දැනුනත් මම දන්නවා ඒ එක හිතලුවක් බව. අසනීපෙ නිසාදෝ දන්නෙ නෑ මට ඒක ඇත්ත වගේම දැනුනා. ලගදි ඉදන් මට තේරෙනවා මම අමුතු අමුතු ලෝකවල ජීවත් වෙනවා කියලා. සමහර පුංචි දේවල් මට අමතක වෙලාත් ගිහින් කියලා මට දැනෙනවා. අදත් එහෙම දෙයක් වෙන්නෙ කියලා නොතේරෙන්න තරම්ම මම මෝඩ නෑ. කවුරුත් නෑ මගෙ ලග. ඒත් මට ඉන්නවා වගේ දැනෙනවා.

පුංචි පුංචි සද්ද ඇහුනා. සැරින් සැරේ මොනවදො මගෙ අතක වදිනවා දැනුනා. ඒත් එයාලා ආපහු එන්නෙ නෑ නේද?? ඒ පුංචි දරුවා එයාගෙ බනී අජුස්සි ලගට මේ තරම්ම ඉක්මනින් නොඑන බව දැන දැනත් ඇයි මට මේ වගේ දේවල් දැනෙන්නෙ. මම දන්නවා මේක ඇත්තක් නෙවෙයි. ඒත්... ආහ්.  අත. රිදෙනවා.

මගේ පපුවෙ එක් පැත්තක පොඩි බර ගතියක් දැනුනා. පුංචිමත් නෑ වේදනාවනම්. දුර්වල හින්දමදො මන්දා ඒක රිදෙනවා ටිකක්.

"ශ්ශ්... සිද්දන්න එපා සන්කැටේ.. කෝ මෙහෙට එන්න. ඌවා වෙලා ඉන්නෙ එයා. ඔයා තා සිද්දුවම පව්නේ... ම්ම්ම්..."

කවුදෝ කොදුරනවා ඇහුනා. ඒ ගෑනු කටහඩ?? මම දන්නෙ නෑ. ඔම්මා??... මට ඔයාගෙ කටහඩත් අමතක වෙලාද ඔම්මා?.. මේ තරම් ඉක්මනින්? මට සමාවෙන්න ඔම්මා. මට අදුනගන්න බෑ ඔයාව.

කාගෙදෝ අමුතු සද්දයක්. මොකක්ද සිද්ධ වෙන්නෙ... ආහ්... ඇස් රිදෙනවා. මම හෙමින් හෙමින් ඇස් ඇරියා. ඒත් පැහැදිලි නැහැ මුකුත්ම. කවුදෝ නහය උඩට අදින සද්දෙත් ඇහෙනවා.

"ආහ්..."

පුංචි කෙදිරිල්ලක් මගෙන් පිට උනා. ලග ඉන්න කෙනාටනම් ඒක ඇහුනෙ නැද්ද කොහෙද?... එයා බර හුස්මක් පිට කරනවා. තව අය කාමරේ ඉන්නවද? මට නහය උඩට අදින සද්දෙ ඇහෙන්නෙ ටිකක් ඈතින්.

"ගෝව්ව්ව්"

"ශ්ශ්ශ්... සද්ද කරන්නෑ නෝටි කෙල්ල. කො බලන්නකො.. මේ මේ බලන්න මේ ශෝයි කුරුලු පැංචෙක් ඉන්නවා"

පුංචි දරුවෙක් කෑගහනවා ඇහෙද්දිම ආයෙමත් ඒ කෙදිරිලි කටහඩ ඇහුනා.

තවමත් පුංචියට ඇරුන ඇස් පිහාටු එක්කම මම ඒ පැත්තට ඔලුව හැරෙව්වෙ දැනුන කුතුහලේ නිසාමයි.