"ඇයි අපේ ගෙදර යන්නේ?"
"සතුට සමරන්න බබා"
"මොකක්..."
"ගිහින්ම බලාගන්නකෝ ශිනී..."
මේනු ගේ ඉස්සරහින් වාහනේ නවත්තලා ස්ටාලිව අතට ගත්තේ ශිනී කුතුහලෙන් කාර් එකෙන් බැහැලා යද්දි. එයාලට පිටිපස්සෙන් වාහනේ ආපු මේනුගේ දෙමව්පියොත් වාහනෙන් බැහැලා ලස්සන හිනාවක් මූණේ තියාගෙන ගෙට ඇතුල් වුණේ ශිනීගේ දෙමව්පියෝ එයාලව ගොඩක් ආදාරන් පිළිගනිද්දි. ශිනී ගේ අස්සට නොයා බලන් හිටියේ මොනාද මේ වෙන්නේ කියලා. මේනු ශිනීවත් ඇදන් ගේ අස්සට ගියේ ශිනී අද එළියෙම ඉන්න පාටක් තිබුණ නිසා.
"ඔයාලා හරි නරකයි ළමයිනේ... බලන්න මගේ ස්ටාලි බබාව මට ගොඩක් මිස් වුණානේ.."
ශිනීගේ අම්මා බබාව අතට ගන්න ගමන් ස්ටාලිව හුරතල් කරකර කිව්වේ ඒකට ස්ටාලිටත් හිනායද්දි.
"තව විනාඩි දෙකක් තියෙනවා නැකතට, එතකන් අපි වාඩි වෙලා ඉමුද?"
රෙජිස්ටාර් එහෙම කියද්දි ශිනී ඇස් හීනි කරන් බැලුවේ අඳුරන්නේ නැති මනුස්සයෙක් ඉන්න නිසා.
"මේනු දැන්වත් කියනවද මට මෙතන මොකද්ද වෙන්නේ කියලා?"
රහසින් වුණත් සැරෙන් ශිනී එහෙම කිව්වම මේනු ඔලුවේ අත ගහගත්තේ මේ වැඩේ තාම ශිනීට තේරිලා නැති නිසා.
"හයියෝ ශිනී ඔයාව නම් මොන්ටිසෝරි යවන්න හොඳයි අප්පා... අර මනුස්සයා ගාව තඩි පොතක් තියෙනවා පේනව නේද? ඒක දැක්කම ඔය මැටි මොලේට මොකුත් හිතෙන්නේ නැද්ද ආ?"
"ඒක රෙජිස්ට්‍රේශන් පොතක් නේ... ඇයි ඉතිං එයා ඒකක් අරන් අපේ ගෙදර ඇවිත් තියෙන්නේ? මෙහෙ කවුද අද රෙජිස්ටර් වෙන්නේ?"
"හොඳ ප්‍රශ්නයක්... කවුරු රෙජිස්ටර් වෙනවා කියලද ඔයා හිතන්නේ?"
"ඔය ළමයි දැන් මෙතනට එන්න. නැකත හරි"
මේනු කටකොනින් හිනාවෙලා ශිනී දිහා බලන් අහද්දි රෙජිස්ටාර් මහත්තයා ශිනීයි මේනුයි දිහා බලන් එහෙම කිව්වහම ශිනීගේ ඇස් එළියට පනින්න තරම් ලොකු වුණා.
YOU ARE READING
Two Mothers 💘 || GL Short Story || (COMPLETED ✅)
Non-Fictionතමන්ව බඩදරු කරලා අතෑරලා ගිය මනුස්සයෙක් නිසා දුක් වෙන කෙල්ලෙක්. හිතේ තියෙන ආදරේ කියාගන්න බැරුව විඳවන තවත් කෙල්ලෙක්. ඒ දෙන්නටම මැදි වෙලා ඉන්න චූටිම චූටි පුංචි රෝස මලක්. ........................................................................ ~මං ඔයාට...
