You're My Dark Love

Kabanata 6

"Mama? Umuwi ka na po pala?" Takang tanong ko ng makapasok ako ng bahay at maabutan si Mama na naka-upo sa sala habang umiinom ng tsaa.

"Akala ko nasa Vietnam ka pa?" Dugtong ko pa at ibinaba niya ang tasa ng tsaa bago ako tinignan bago tinaasan ng kilay.

"Am I not welcome to my own house, Meira Nathaniel?" She asked and I rolled my eyes bago lumapit sa kaniya at bumeso bago umupo sa tabi niya at nag cross-arms.

"It's just shocking that you're home. Usually kasi tambay ka sa Vietnam tapos kapag bored lilipad papuntang Thailand, I wonder if you want to go to the outer space." I said at napailing siya.

"You're mother is an adventurist."

"I know." Sagot ko bago tumayo dahil nauuhaw na naman ako at naamoy ko ang dugo ni Mama.

This is bad and I know that. I can't control myself at mahirap na.

"Sa kwarto lang ako, Ma. Teka asan pala si Kuya?" I asked bago ako umalis.

"Sa kwarto niya." Sagot niya kaya tumango nalang ako at umalis but before I can go tinawag niya pa ako.

"Meira?"

"Yes, Ma?"

"Wala ako dito tomorrow I have a flight going to Nevada, kayo na ang bahala dito." Sabi niya at napabuntong hininga nalang ako bago tumango at iniwan siya bago pumasok sa kwarto ko using my bubble popped.

Ayaw ko kasing tawaging Vampire speed so I used bubble popped. Kasi diba ang bubbles ay bigla nalang sumusulpot at nawawala?.

Napahiga ako sa kama at binuksan ang bag ko na may lamang tumbler at mayroong dugo doon na ipinabaon saakin ni Vesper. Yes! Pinabaunan niya ako ng dugo na nasa tumbler, much as well maghanap daw ako ng tumbler na hindi mahahalatang dugo ang laman kaya ito, color pulang tumbler so blend it the color of blood.

Umupo muna ako bago uminom and my eyes instantly turned into red at lumalabas ang ugat sa leeg ko matapos kong matikman ang dugo.

Napabuntong hininga ako bago tinabi ang tumbler at tumitig sa bintana ng kwarto ko.

I am now really a vampire and I can't do anything about it. I can't comply or anything. Siguro ito na ang tadhana saakin. Alam ko rin na kung sakali mang malaman ni Mama o ni Kuya kong ano na talaga ako ngayon, alam kong hindi nila ako matatanggap. Sino bang makakatanggap ng tulad kong isa na ngayong halimaw sa banga este halimaw na sumisipsip ng dugo.

Vesper told me that I am his mate at nababaliw ako. He can't be with me as long as I am a mortal and he need to turned me into like him so he can be with me and he grabbed the chance when he saw me lying on the cold floor. Lifeless.

Gusto kong magalit sa kaniya pero hindi ko magawa dahil kahit kunti mayroon akong konsensiya at nagpapasalamat parin ako sa kaniya for giving me a chance to live again pero hindi na bilang isang tao kung hindi tulad niyang isang bampira.

Napakabilis ng nangyare sa buhay ko, just like in just a snap everything turned upside and down.

Nag-sisisi din ako sa nagawa ko sa kaklase ko at hanggang ngayon hindi ko parin alam kung anong nangyare sa kaniya.

Si Vesper nga pala ang bagong blood giver ko. Siya ang magbibigay ng blood supply saakin sa araw-araw. Ayos no?

Tapos si Angra at ang mga kampon niyang mga labanos ang gusto kong balikan because of them napahamak ako at namatay and now I am a no-human creature blood sucker pero kapag ginawa ko ang ginawa nila saakin ay parang napatunayan ko narin sa sarili ko na isa akong bampira na halang ang kaluluwa.

Kinuha ko ang cellphone ko ng biglang mag-ring.

"Bhiee!! Bakit hindi ka na naman pumasok?! Hindi mo ba alam ang balita?"

Sumigaw si Beau sa kabilang linya pero walang epekto saakin kahit subrang lakas ng boses niya.

"Ano?"

"Ay cold! Si Guiterrez natagpuang patay matapos tumalon mula sa rooftop hanggang ground!"

Nagtaka ako. "Sinong Guiterrez?" I asked.

"Yung ka-klase natin!"

"Yung ka-klase natin!"

"Yung ka-klase natin!"

"Yung ka-klase natin!"

Napatay ko ang tawag ng wala sa oras dahil sa sinabi ni Beau at parang sirang plaka na umuulit sa pandinig ko ang sinabi niya.

Siya yung lalakeng ka-klase ko na nabiktima ko kanina? A-anong ginawa ni Vesper sa kaniya?.

"Cleaned the messed you've started."

Parang hangin na dumaan at narinig ko ulit ang sinabi ni Vesper kanina. Ipinilig ko ang ulo ko at napatango. Maybe kung hindi ginawa ni Vesper 'yon kalat na sa buong school ang ginawa ko sa kaniya.

Am I heartless to be thankful for his death? Masama na ba ako?.

Napabaling ang tingin ko sa pinto ng kwarto ko ng biglang bumukas at alam ko kung sino ang nasa likod ng pinto ng kwarto ko at mula dito ay dinig ko ang tibok ng puso niya. Si Kuya.

"Mer? Pwedeng pahiram ng charger?" Bungad niya at unang lumipad ng tingin sa tumbler ko na nasa gilid.

"Ano 'yan red horse?" Ngiseng tanong niya. Heh! Pasalamat ka at busog ako ngayon kung hindi sisimutin ko yang dugo ko.

"Black horse. Kunin mo diyan sa table" sagot ko at ngumise bago tinuro ang table ko kung saan nandu'n ang charger ko.

"Aanhin mo ba?"

"Malamang mag cha-charge. Okay sana kung pwede 'tong kainin at baka kanina ko pa 'to nginatngat." Pilosopong sagot niya.

"Anong tingin mo sa sarili mo daga?" I sarcastically asked him at ngumise lang siya bago umalis ng kwarto ko pero bago siya makalabas ng kwarto ko ay pinatid ko siya at mabilis na bumalik sa pwesto ko at tawa-tawa siyang tinignan na nasa sahig na ngayon.

"Ang lawak ng sahig eh! Nadapa ka pa. Tsk,tsk. Kuya naman tanga mo." Natatawang sabi ko sa kaniya at tinawanan siya. Ayos pala kapag mabilis ka no.

Tumayo siya at masama akong tinignan. "Madadapa ka rin!" Singhal niya bago mabilis na umalis sa kwarto.

Malakas akong napatawa dahil sa sinabi niya. Bampira? Madadapa? Ahuh.