MILLIARDAIRE SERIES 1: The Billionaire's Missing Wife [Revised Version]

Chapter 3: Fear of losing her

ADAM REIGO POV

Pagbukas ko pang ang pintuan ng bahay dala ang manga na kanyang pinabili, ay parang nakaramdam ako ng paglakas ng tibok ng puso ko dahil halos hindi ko maramdaman ang kanyang presinsiya sa buong sulok ng bahay. Naglakad ako papunta sa sofa at nilagay sa ibabaw ng lamesa ang dala ko bago hubadin ang coat ko at isampay sa sofa at naglakad na paakyat ng hagdan sa paglalakad ko palang paakyat parang kinakabahan na ako, alam kung tulog ito sa kwarto at mukang hindi na naman ako naghintay sa pag uwi ko, napailing na lang ako hanggang sa makaabut ako sa mismong kwarto naming dalawa.

Binuksan ko ang pintuan at bumungad saakin ang malinis na kama at walang kalat, naglakad ako papasok at pumunta sa walk in closet upang tingnan siya duon pero wala akong nakita ni anino man lang niya kaya naman dali dali ko ring binuksan ang pintuan ng banyo at ng makita kong wala siya ay napa higpit ang hawak ko sa pintuan, damn saan siya nag punta, tumakbo ako palabas ng kwarto at pumunta sa hagdanan at di ako nag dalawang isip na tumalon maka abot lang sa kusina upang ting nan kung nandon siya, lumanding ako ng maayus at nakatayo parin pagtalon ko sa baba ng walang kahirap hirap, agad akong naglakad sa kusina at pag dating ko doon ay parang sumiklab ang galit ko ng wala akong naabutan.

"DAMN, WIFE WHERE ARE YOU? DON'T HIDE FROM ME IT'S NOT FUNNY ANYMORE!" Buong lakas kong sigaw habang palabas ng kusina hanggang sa maka abut ako sa living room ng mansion at wala akong nakuhang sagot, ginawa na niya akong pagtaguan noon at isang rinig palang niya sa sigaw ko ay agad itung lalabas pero iba ngayon dahil parang wala siya sa loob ng bahay.

"WIFE COME OUT NOW, I ALREADY BUY YOUR MANGO, SO PLEASE DON'T MAKE ME WORRIED!" Sigaw ko pa at tumulo ang isang luha sa mata ko dahil sa takot na mawala siya sakin, iba ang kabang naramdaman ko ngayon, napasabunot na lang ako sa sarili kong buhok dahil sa frustration, hindi pweding mawala sakin ang babaing tinago ko ng sampung taon upang walang maka kita sa kanya at mahumaling sa ganda niya, dapat ako lang ang pweding pagmasadan siya.

Mabibigat ang yapak kung naglakad ulit paounta sa taas upang pumunta sa isang room kung saan naruruon ang mga computer at kubg saan naka connect ang lahat ng CCTV dito sa loob man o labas nv bahay. Pabalibag kung binuksan ang bintuan ng computer room at dali daling tiningnan ang mga monitor na lahat naka bukas, binalik ko ito sa oras kanina kung paano ko siya iniwan hanggang sa makabalik ako sa loob ng bahay.

Ilang oras ng umalis ako ng bahay ay nagising ito sa pagkalatulog at pumunta sa banyo, hinubad niya lahat ng kanyang saplot sa katawan at kitang kita ko ang kanyang kabuuhan, pero wala ang paningin ko duon kundi aalamin kong saan siya nag punta, pagkatapos niyang maligo lumabas ito ng naka hubad at basa pa ang katawan kitang kita ko ang makinis at mupupulang dibdib niya at ang kanyang private part, pumasok ito sa  walk in closet at kumuha ng susuotin, naka pajama at T-shirt lang ito bago umupo sa kama at nag dry ng buhok gamit ang kanyang hair dryer. Ng matuyo ang kanyang buhok ay agad niya itong tinali ng ponytail at may kinuha sa isang drawer.

Pagbukas niya ng drawer ay nakita ko g may kinuha siyang isang notebook na pink, at na upo ulit sa kama at parang may sinusulat ito duon na diko mabasa dahil masyado malayo sa camera ng cctv, ilang oras siyang nag sulat bago ibalik iyun sa drawer at lumabas, paglabas niya sa hallway ay naglakad ito pababa, napangiti ako ng makita ko itong tumatalon talon pababa ng hagdan, at mukang kuma kanta pa.

Nang makababa ito ay umupo pa ito sa sofa habang ang kanyang mukha ay naka busangot, mukang bagot na bagut na ito, at ang naka pag pabilis ng puso ko ay nang makita ko itung tumayo at binuksan ang pintuan, napakuyom ang kamay ko dahil sa paglabas niya.

Sinarado niya ang pintuan ng maayos at biglang naglakad palabas ng subdivision habang tumitingin sa paligid na may manghang expression. Hanggang sa mawala na ang kanyang anino sa camera kaya hindi ko ma iwasang suntukin ang monitor, ang akala ko hindi niya maiisip na lumabas ng subdivision pero nag kamali ako damn it.