ELYSE POV
Pagbukas ng elevator na tumigil mismo sa 98th floor ay lumabas ako at subrang tahimik ng buong hallway parang walang tao, nababalutan din ito ng kunting dilim, takot pa naman ako sa dilim. hinipo ko na lang ang dalawang braso ko kahit may hawak akong folder's, damn bakit parang subrang bilis ng tibok ng puso ko parang kinakabahan na parang iwan. Umiling ba lang ako hanggang sa makarating ako sa isang pintuan na itim, dahan dahan kong tinaas ang kamay ko bago kumatok.
"Tok, tok, tok." Katok ko ng tatlong bisis, wala akong nakuhang sagot kaya naman dahan dahan kung hinawakan ang doorknob at pinihit ito upang buksan ang pintuan, pag bukas ko ay bumungad sakin ang maliwanag na silid ng opisina, pumasok ako hanggang sa gitna na ako naka tayo at naka nililibot ang tingin sa buong sulok ng opisina.
"Who told you to enter my office without my permission?" Tanong ng isang malamig na tinig sa isang swivel chair na nakatalikod sakin. Biglang nanginig ang katawan ko dahil sa nakakatakot na tinig na iyun, napaatras ako dahil mukang mali atang floor ang tinuro sakin ng babaing iyun, hindi na lang ako sumagot at dahan dahang tumalikod at naglakad ng walang ingay upang lumabas sa opisina na ito.
"I'm asking you." Tanong niya ulit kaya napatigil ako sa paglalakad at napatayo ng deritso parang naging statwa ako dahil mukang humarap ito, mabuti na lang naka talikod ako dahil baka makita ko ang kanyang mukha at baka pala isa itung aswang dahil sa lamig ng boses niya.
"N-na mali a-ako ng napasukang office kaya pasensiya na...." Mahinahon kong sagot at nauutal pa habang naka talikod ako.
"Face me lady." Dahil sa sinabi niyang iyun ay mas lalong nanigas ang buong katawan ko dahil sa sinabi niya. Naka isip ako ng paraan upang wag siyang makita tiningnan ko ang pintuan na naka sarado paniguradong pag tumakbo ako palapit sa pintuan at pihitin ang doorknob ay makaka labas na ako, Isa, dalawa, tatlo bilang ko sa isip ko bago tumakbo sa pintuan kasabay ng pag dinig ko sa bagay na parang nag click, pihitin kuna sa ang doorknob para buksan ay nagulat ako ng hindi ko ito mabuksan kahit anong pihit ko ay di mabuksan.
"Don't try to open that door, because you can't open that until you face me, lady." Sabi niya kaya kahit takot ay naka pikit akong humarap sa kanya ng naka yuko at mahigpit na hawak ang folders na hawak hawak ko.
"What are you doing? I don't you to face me not to bow your head to me, stupid." He said coldly kaya diko ma iwasang mapa iyak dahil sa sinabi niyang stupid nanginig narin ang kamay ko at mukang namutla na rin ako, hindi nakayanan ng dalawang binti ko at napa upo na lang sa lapag, hindi ko alam kung bakit subrang hina ko sa lahat.
"Hey." Tawag niya sakin kaya inangat ko ang ulo ko habang may luhang lumalandas sa pisngi ko.
"W-wala a-akong ginawa....kaya bakit mo ako tinawag na stupid at b-bakit parang g-galit ka s-akin..." Umiiyak kong sabi sa kanya at nasilayan ko ang mala abo niyang mata, kitang kita ko duon ang gulat, lungkot at halo halong emosyon habang naka tingin sa mukha ko.
"D-damn....w-wife." Mahina niyang sabi at walang sabi sabing lumapit sakin at lumuhod sa harapan ko habang umiiyak parin ako.
"S-sino ka....bakit mo ako tinawag na wife huhuhu.." Iyak ko dahil hindi ko mapigilang umiyak ng hindi ko alam.
"Oh god...wife I'm sorry stop crying." Sabi niya at pinunasan ang luha ko gamit ang dalawa niyang hinlalaki.
Nabitawan ko ang dala kong folders ng bigla niya akong buhatin kaya nabigla akong napa kapit sa kanyang leeg.
"Bakit mo ako binubuhat?" Inosenting tanong ko sa kanya, na ngayon ay naglalakad na papunta sa isang pintuan at binuksan niya ito, nakita kong isa itong kwarto. Nilapag niya ako sa kama kaya napa upo ako doon habang naka tayo siya sa harapan ko kaya tumingala ako sa kanya.
BINABASA MO ANG
MILLIARDAIRE SERIES 1: The Billionaire's Missing Wife [Revised Version]
Storie d'amore[REVISED VERSION] She offers him her heart and give him a child. Despite her imperfections, he accepts her. She gives him everything she has, yet she believes that he has deceived her. He tried everything to keep her safe, but he believes that his d...