MILLIARDAIRE SERIES 1: The Billionaire's Missing Wife [Revised Version]

Chapter 8: Seeing her again

ADAM REIGO POV

Habang nakatingin ako sa siyudad na nakikita ko sa glass wall ng opisina na ko ay may biglang kumatok ng tatlong bisis pero hindi ako nag salita dahil ayaw ko ng isturbo, alam kong alam na nila ang gagawin nila kung hindi man ako sumagot sa katok nila.

Pero nagkamali ako dahil naramdaman ko ang pagpasok ng tao sa loob ng opisina ko na ikinabilis ng tibok ng puso ko.

"Who told you to enter my office without my permission?" Malamig kong tanong habang nakatalikod parin akong naka upo sa swivel chair ko. Ilang sigundo ang nag daan ay walang sumagot kaya nagslaalita ulit ako.

"I'm asking you." Kasabay ng pagtatanung ko ay pinaikot ko ang swivel chair ko paharap, at nakita kong nakatigil siya habang nakatalikod sakin, mukang lalabas ito ulit.

"N-na mali a-ako ng napasukang office kaya pasensiya na...." Ang boses na iyun na nanggaling sa kanya ang mas lalong nagpabilis ng tibok ng puso ko, dahil ang boses na iyun ang matagal ko ng gustong marinig sa nakalipas na taon.

"Face me lady." Pinilit kong wag mabasag ang boses ko ng sabihin ko iyun dahil gusto ko lang siguraduhin na siya iyan, dahil ayaw kong umasa na naman muli, baka nag iimagine na naman akong siya ngayon ang babaing nakatalikod sakin, hindi siya sumagot at biglang tumakbo sa pintuan at pilit na binuksan ito, pero alam kung gagawin niya iyan kaya bago paman niya mabuksan ito ay napindot kuna ang isang red botton sa gilid ng office table ko, kung saan pag pinindot ko ito ay kusang magsasara ang lock ng pintuan.

"Don't try to open that door, because you can't open that until you face me, lady." Pagkasabi ko non ay humarap siyang nakayuko kaya hindi makita ang kanyang mukha. Kitang kita ko rin ang paghigpit ng hawak niya sa folder's na nasa bisig niya.

"What are you doing? I want you to face me not to bow your head to me, stupid." Malamig kong sabi sa kanya pero bigla na lang itong natumba, kaya nabigla ako.

"Hey." Pagtawag ko sa kanya.

"W-wala a-akong ginawa....kaya bakit mo ako tinawag na stupid at b-bakit parang g-galit ka s-akin..." Kasabay ng pagsagot niya ay siya ring pag angat ng kanyang ulo at para akong naka kita ng multo sa babaing nasa harapan ko ngayon, hindi ako maka paniwala na ang babaing hinahanap ko ng limang taon ay nasa harapan ko ngayon.

"D-damn....w-wife." Na uutal kong sabi at agad itung nilapitan.

"S-sino ka....bakit mo ako tinawag na wife huhuhu.." Inosenting tanong niya at umiiyak.

"Oh god...wife I'm sorry stop crying." Sabi ko dahil hindi ko alam kung paano ito patatahanin, pinunasan ko ang kanyang mga luha gamit ang dalawang hintuturo ko bago siya buhatin ng pa bridal style at naglakad papunta sa kwarto ko dito sa opisina.

Dinala ko ito sa aking kwarto at may mga tanong siya na sinasagot ko lang. Dahil hindi ako makapaniwalang nasa mismong bisig ko ang babaing pinaka aasam kong mahagkan at makayakap muli.

"Hmmm.. sige." Dinig kong sabi niya, at parang nawala lahat ng pagod ko at bigla akong nakatulog ng kayakap ito.

"Is that so? Kung ganon susundin mo ba pag sinabi kong matulog tayong dalawa ng magkayakap?" Tanong ko sa kanya, habang kayakap siya.

Nang magising ako ay napasabunot ako sa aking buhok dahil akala ko totoong kayakap ko ang asawa ko, nababaliw na talaga ako hindi ko alam kung kailan ko totoong makikita ang asawa ko. Hindi din maalis sa pusot isipan ko kung maayos ba siya at ng anak namin.

5 years ago, hindi ko alam kung anong gagawin ko dahil 7 months ng wala ang asawa ko, kahit saan ako tumingin sa buong sulok ng bahay namin ay nakikita ko siya, I can see her running downstairs and smiling while looking at me, para akong mababaliw sa mga nakikita ko.